Το να δειπνήσει κάποιος μόνος του υπήρξε ανέκαθεν θέμα ταμπού. Το άτομο που επέλεγε να επισκεφθεί σόλο ένα εστιατόριο συχνά στιγματιζόταν ως μοναχικός, ιδιότροπος, δύστροπος.
Φαίνεται, ωστόσο, ότι τα δεδομένα τα τελευταία χρόνια αλλάζουν, καθώς οι μοναχικοί επισκέπτες αποτελούν πλέον ένα σημαντικό κομμάτι της αγοράς. Ως εκ τούτου, πολλά εστιατόρια ανά τον κόσμο «ανακαλύπτουν» αυτό το συνεχώς διευρυμένο αγοραστικό κοινό και προσαρμόζονται ώστε να το προσελκύσουν.
Ποιοι είναι και γιατί είναι σημαντικοί;
Ποιο είναι όμως το προφίλ αυτών των πελατών; Μπορεί να ανήκουν και στα δύο φύλα, να είναι πολυάσχολοι επαγγελματίες, διαζευγμένοι, εργένηδες, καθώς και όσοι θέλουν να μείνουν για λίγο -ή περισσότερο- μόνοι τους – αρκετοί δε είναι αυτοί που μεταγενέστερα μπορεί να επιστρέψουν με παρέα.
Μόνο στην Αμερική, οι επονομαζόμενοι solo diners αντιστοιχούν στο 57% της πελατείας των εστιατορίων. Δεν είναι τυχαίο λοιπόν ότι πολλοί επιχειρηματίες στο εξωτερικό έχουν αναλάβει την τροποποίηση του μενού, τον επανασχεδιασμό του χώρου και την εκπαίδευση του προσωπικού, προκειμένου να ανταποκριθούν στις προσδοκίες της νέας αυτής, οικονομικά ανεξάρτητης, καταναλωτικής ομάδας – η τάση αυτή υποστηρίζεται και από τις γενιές των Gen-Z και των millennials.
Πρακτικές προσέγγισης των solo diners
Για παράδειγμα, στο Beckta, εστιατόριο στον Καναδά, ο ιδιοκτήτης, που απευθύνεται και σε solo diners, έχει προβλέψει όλα τα ενδεχόμενα, ακόμη και αυτό του «στησίματος». Σε περίπτωση λοιπόν που κάποιος κάνει κράτηση για δύο άτομα, αλλά τελικά δειπνήσει μόνος επειδή τον έστησαν, προσφέρεται, ως παρηγοριά, δωρεάν το γεύμα.
Στο δε πολυτελές εστιατόριο Top of the Market στο Σαν Ντιέγκο ο ιδιοκτήτης έχει προχωρήσει σε χωροταξικές και όχι μόνο αλλαγές. Εγκατέστησε έναν μεγάλο πάγκο όπου μπορεί κανείς να δειπνήσει με θέα την κουζίνα, κάνοντας πιο διαδραστική την εμπειρία και ένα μεγάλο στρογγυλό τραπέζι, ενθαρρύνοντας έτσι τον διαμοιρασμό εμπειριών. Στους πελάτες-θεατές προσφέρονται και ταχύρρυθμα μαθήματα μαγειρικής και γευσιγνωσίας. Ενώ μπορούν ακόμη και να πιάνουν κουβέντα με τους σεφ γύρω από την τεχνική τους.
«Λατρεύουμε τους solo diners», λέει ο François O'Neill, ιδρυτής του Maison François στο St James's και του πιο χαλαρού Café François στο Borough Yards. «Συχνά τους δίνουμε ένα ποτήρι σαμπάνια για καλωσόρισμα και τις καλύτερες θέσεις. Νομίζω ότι υπάρχει κάτι πολύ ρομαντικό στο να έχεις μοναχικούς θαμώνες, είτε πρόκειται για κάποιον που ταξιδεύει, είτε για κάποιον που έρχεται να διαβάσει ένα βιβλίο».
Ένα ενδιαφέρον στατιστικό είναι ότι οι πελάτες αυτοί ξοδεύουν (ίσως και από ενοχή) περισσότερα συγκριτικά με την ανά άτομο δαπάνη – αν και αυτό είναι κάτι που οι περισσότεροι εστιάτορες, που θέλουν να αξιοποιήσουν όσο καλύτερα γίνεται το χώρο τους, αγνοούν. Συχνά δε δεν διστάζουν να πειραματιστούν, δοκιμάζοντας ένα νέο πιάτο, ενώ και ο χρόνος παραμονής τους είναι μικρότερος.
Μια αγορά εν πολλοίς αναξιοποίητη στην Ελλάδα
Παρ’ όλα αυτά, ακόμα και σήμερα υπάρχουν πολλά εστιατόρια που αποθαρρύνουν τους solo diners να τα επισκεφθούν (π.χ. όπως όταν το αναφέρουν στην εταιρεία διαχείρισης κρατήσεων με την οποία συνεργάζονται, βλ. φωτό). Η’ απλώς, όταν έρθουν, φροντίζουν ώστε αυτοί να μην λαμβάνουν την ίδια μεταχείριση με τους υπόλοιπους πελάτες (π.χ. μεγάλη αναμονή για να καθίσουν, τους πετάνε σε ένα απόμακρο τραπέζι, βιάζονται να μαζέψουν τα πιάτα, κάνουν ενοχλητικές ερωτήσεις όπως «περιμένετε παρέα;» κ.λπ.).
Δυστυχώς, στη χώρα μας αυτή η άνιση (και ελάχιστα ηθική;) μεταχείριση απαντάται πιο συχνά. Πρόσφατα, μάλιστα, μια φίλη, δυσαρεστημένη από την πολιτική εστιατορίου στην Κηφισιά, έκανε την εξής ανάρτηση στα social media:
«Δεν είναι η πρώτη φορά που μου συμβαίνει. Πολλά εστιατόρια δεν αποδέχονται κράτηση για ένα άτομο. Σεβαστό. Για αυτό και επιλέγω ώρες που είναι "νεκρές". Δε σας κρύβω ότι πέρασε από το μυαλό μου να κάνω κράτηση για δύο άτομα και να έρθω μόνη. Αλλά σέβομαι τη στρατηγική σας να μην έχετε στο χώρο σας τραπέζι με έναν πελάτη… Αλλά τουλάχιστον βάλτε ένα τηλέφωνο/mail να μη σας τα γράφω εδώ ή γράψτε το στο site».
Όπως μου είπε χαρακτηριστικά: «Ένιωσα πολύ άσχημα όταν κατάλαβα στην πλατφόρμα ότι υπήρχε διαθεσιμότητα για δυο άτομα αλλά όχι για ένα. Όταν θέλω να αξιολογήσω ένα μάγειρα, επιλέγω αρχικά να επισκέπτω το εστιατόριο μόνη. Είναι για μένα μια ιδιαίτερη στιγμή και θα ήθελα να είμαι προσηλωμένη στο πιάτο μου και τα υλικά που έχει χρησιμοποιήσει. Αν μείνω ικανοποιημένη, θα επαναλάβω την επίσκεψη με παρέα».
Δυστυχώς κάποιοι έχουν μείνει πολύ πίσω. Αντί να προσαρμοστούν στις νέες τάσεις, αυτοί εξακολουθούν να σφυρίζουν αδιάφορα. Μέχρι να ξεπεραστούν από τις εξελίξεις…
