Οσοι παρακολουθείτε αμερικάνικες σειρές ή ταινίες, σίγουρα το έχετε προσέξει. Στα αμερικάνικα κολέγια εμφανίζονται συχνά κάποια ελληνικά γράμματα, τρία συνήθως, που συμβολίζουν μια κοινότητα, μια ομάδα. Γιατί όμως οι διάφορες αδελφότητες (fraternities - κοινωνικές ομάδες με κοινά χαρακτηριστικά που απαντώνται συνήθως στα αμερικάνικα κολέγια) υιοθέτησαν αυτό το ιδιότυπο branding και έχουν ελληνικά γράμματα;
Ταξιδεύοντας πίσω στο χρόνο και συγκεκριμένα στα τέλη του 18ου αιώνα, αντιλαμβανόμαστε ότι η ανώτατη εκπαίδευση κυριαρχείται από την μελέτη δύο γλωσσών: των λατινικών και πρωτίστως των αρχαίων ελληνικών. Τα λατινικά ήταν η γλώσσα που έπρεπε να ξέρει κάποιος για να μπει στο κολέγιο, ενώ τα αρχαία ελληνικά διδάσκονταν στα έγκριτα πανεπιστήμια της εποχής.
Η γνώση αρχαίων ελληνικών προσέδιδε κύρος και γόητρο και είχε ταυτιστεί με την καλή-καλλιεργημένη ανατροφή (όπως έλεγαν τότε «a real kalos kagathos»).
ΦΒΚ, ο πρώτος διδάξας
Ο πρώτος οργανισμός, που έβαλε τα θεμέλια για τη μελλοντική χρήση ονομάτων με ελληνικά γράμματα, ήταν η ΦΒΚ (Phi Beta Kappa Society - Philosophia Biou Kubernetes), προερχόμενη από μία ελιτίστικη ομάδα σπουδαστών, στις 5 Δεκεμβρίου 1776.
Η εν λόγω αδελφότητα, που σήμερα είναι η πλέον γνωστή και μετράει 500.000 μέλη (σ.σ. τα κατοπινά χρόνια, όσοι σπουδαστές δεν πληρούσαν τις προδιαγραφές για να ενταχθούν στην ομάδα, θα ίδρυαν άλλες "αδερφότητες", με ελληνικά πάλι γράμματα), θέλοντας να προσδώσει κύρος, χρησιμοποίησε τρία ελληνικά γράμματα, αντί για τα λατινικά που χρησιμοποιούντο μέχρι τότε. Το μότο του ΦΒΚ ήταν: Φιλοσοφία Βίου Κυβερνήτης, που σήμαινε «η φιλοσοφία είναι ο οδηγός της ζωής».
Εκτοτε, οι μεταγενέστερες αδελφότητες θα χρησιμοποιούσαν δύο ή τρία γράμματα της ελληνικής αλφαβήτου (η πρώτη γυναικεία αδελφότητα ήταν η ΑΔΠ και συστήθηκε το 1851). Τις περισσότερες φορές, η φράση που τις χαρακτήριζε ήταν μυστική και τη γνώριζαν μόνο τα μυημένα μέλη της αδελφότητας.
Αρχικά, τα μότο των αδελφοτήτων πήγαζαν από την αρχαία ελληνική γλώσσα, ωστόσο τα κατοπινά χρόνια, όταν τα αρχαία ελληνικά δεν θα είχαν πια την ίδια αποδοχή στο αμερικάνικο πανεπιστημιακό σύστημα, άρχισαν να εκλείπουν αφήνοντας ουσιαστικά «ορφανά» τα δύο-τρία ελληνικά γράμματα στην επωνυμία, που πλέον μπορεί να μην σήμαιναν και τίποτα.
