Η Red Lobster, η άλλοτε κραταιά εταιρεία που για μισό και πλέον αιώνα εκδημοκράτισε το θαλασσινό φαγητό, υπέβαλε πριν λίγες εβδομάδες αίτηση για προστασία από τους πιστωτές της.
Η είδηση φυσικά δεν αποτέλεσε κεραυνό εν αιθρία καθώς ήταν γνωστό ότι τα τελευταία χρόνια αντιμετώπιζε σοβαρά οικονομικά προβλήματα, προβαίνοντας σε περικοπές προκειμένου να τιθασεύσει τα τεράστια χρέη της (η εταιρεία χρωστάει μερικά δισ. δολάρια σε 100.000 πιστωτές).
Λίγη ιστορία…
Το 1968 ο Bill Darden άνοιξε το πρώτο εστιατόριο Red Lobster στο Lakeland της Φλόριντα. Εκείνη την εποχή υπήρχε ένα κενό στην αγορά για οικονομικά προσιτά θαλασσινά. Η αποστολή της Red Lobster ήταν να σερβίρει "νόστιμα, υψηλής ποιότητας θαλασσινά" στις μάζες, και δη τη μεσαία τάξη, σύμφωνα με την ιστοσελίδα του εστιατορίου.
Στο μεγαλύτερο μέρος της ενδοχώρας δεν μπορούσε κάποιος να βρει αξιοπρεπή θαλασσινά. Η Red Lobster, με το χαλαρό της περιβάλλον και τις προσιτές τιμές, τα έφερε στις μάζες κάνοντας επανάσταση στο casual dining.
Τη δεκαετία του ’70, υπό τον έλεγχο της General Mills, η εταιρεία εξαπλώνεται σε όλη την Αμερική – μέχρι το 1985 είχε ανοίξει 400 καταστήματα.
To φεστιβάλ αστακού και το -κατά λάθος- signature plate
Το 1984, η εταιρεία διοργάνωσε το πρώτο της Lobsterfest. Η ετήσια εκδήλωση γιόρταζε τον αστακό με την κυκλοφορία νέων και περιορισμένης διάρκειας πιάτων.
Στη συνέχεια, το 1992, κυκλοφόρησαν για πρώτη φορά τα Cheddar Bay Biscuits, τα οποία παραμένουν ένα από τα πιο αγαπημένα προϊόντα του εστιατορίου. Αρχικά σερβίρονταν στους πελάτες που περίμεναν να καθίσουν, ωστόσο λόγω της απήχησης που είχαν, η Red Lobster αποφάσισε να τα σερβίρει αντ' αυτού στο τραπέζι – χρόνια αργότερα το εστιατόριο ανέφερε ότι το προσωπικό έψηνε σχεδόν ένα εκατομμύριο μπισκότα κάθε μέρα.
Το 2001 η εταιρεία, που συνεχίζει να επεκτείνεται και να πειραματίζεται με προωθητικές ενέργειες, αναφέρει ότι για 16 συναπτά τρίμηνα είναι κερδοφόρα, με τις πωλήσεις του τελευταίου τριμήνου να φθάνουν το μισό δισ. δολάρια.
H καταστροφική καμπάνια και η ύφεση
Η ιστορία όμως δεν έμελλε να έχει happy end. Η Red Lobster εισήγαγε το 2003-2004 μια all-you-can-eat προωθητική ενέργεια, που δικαίως χαρακτηρίστηκε σήμερα ως η μεγαλύτερη γκάφα στο χώρο του επιχειρείν. To Endless Snow Crab επέτρεπε στους πελάτες να φάνε όσα καβούρια ήθελαν μόνο με $22.99. Η ενέργεια κόστισε στην εταιρεία, πέρα από τη θέση του τότε CEO και την κάθετη πτώση των μετοχών της, $3,3 εκατ. σε χαμένα κέρδη, καθώς, όπως αναμενόταν, οι πελάτες εκμεταλλεύτηκαν την προσφορά.
Διαβάστε ακόμη: Red Lobster. Red Lobster. Η καμπάνια που την έβαλε μέσα 3,3 εκατ. δολάρια {alertInfo}
Πριν προλάβει να ανακάμψει η εταιρεία, που δαπάνησε μεγάλα κεφάλαια για να αλλάξει τη διακόσμηση των καταστημάτων της, ήρθε η ύφεση του 2008. Μετά το 2008 η Red Lobster δεν θα ήταν ποτέ πια η ίδια…
H εταιρεία προσπαθεί να σταθεί στα πόδια της
Μετά από δεκαετίες ως θυγατρική της General Mills, η Red Lobster αγοράστηκε έναντι $2,1 δισ. από μια εταιρεία ιδιωτικών μετοχών το 2014 (από εδώ και πέρα, ωστόσο, θα έπρεπε να κάνει lease τα καταστήματά της – πριν η εταιρεία είχε επενδύσει και στο real estate).
Το 2016 ένα ταϊλανδέζικος όμιλος επιχειρήσεων (ο οποίος μόλις πρόσφατα ανακοίνωσε ότι αποχωρεί από την επένδυση) αποκτά μέρος των μετοχών της και εισαγάγει νέα ήθη: τροποποίηση μενού (όχι με βάση τις προτιμήσεις των πελατών, αλλά με βάση το κόστος και τις γνώμες των διευθυντικών στελεχών) και μείωση εργατικού κόστους (κάθε σερβιτόρος θα εξυπηρετούσε 10 τραπέζια αντί για τρία).
Το κερασάκι στην τούρτα, βέβαια, πέρα από τις αλλαγές στις καταναλωτικές συνήθειες (το κοινό προτιμούσε πλέον να τρώει θαλασσινά σε εστιατόρια, όχι απαραίτητα σε αυτά που έχουν αποκλειστικά θαλασσινά), δεν ήταν άλλο από την πανδημία, που φαίνεται να έδωσε το τελειωτικό χτύπημα στην πολύπαθη Red Lobster.
Οι τίτλοι τέλους πέφτουν…
Το 2023, και ενώ έχει ήδη ξεκινήσει η επιχείρηση «κλεισίματος» των λιγότερο ανταγωνιστικών εστιατορίων, εγκαινιάζεται εκ νέου μια one-day-all-you-can-eat καμπάνια για τις γαρίδες, για 20 μόλις δολάρια, σε μια προσπάθεια να προσεγγισθούν νέοι πελάτες. H ενέργεια, σε μια εποχή που σημαδεύτηκε από την εκρηκτική άνοδο του πληθωρισμού και την αύξηση του κόστους πρώτων υλών, είχε ακριβώς τα αντίθετα αποτελέσματα, με την εταιρεία να καταγράφει ζημιές ύψους $12 εκατ.
Πλέον η προσφυγή στο άρθρο 11 του πτωχευτικού κώδικα ήταν μονόδρομος, με την εταιρεία να ανακοινώνει ότι θα κλείσει άμεσα 50 εστιατόρια – τα υπόλοιπα 550 θα λειτουργούν κανονικά.
