1984
Η Nike, που έβλεπε τις πωλήσεις της να πέφτουν, αναζητούσε εναγωνίως μία διέξοδο. Αυτή τη βρήκε στο πρόσωπο του τότε rookie, Michael Jordan, στον οποίο πρότεινε να φορέσει τα νέα της sneakers, τα Air Jordans. O νεαρός, αρχικά δεν τα ήθελε, καθώς όπως είπε χαρακτηριστικά «είχαν τα χρώματα του διαβόλου» (σε αντίθεση με τα λευκά παπούτσια της εποχής, αυτά είχαν άφθονο κόκκινο και μαύρο χρώμα), εντέλει όμως, με δέλεαρ ένα παχυλό συμβόλαιο, πείσθηκε να τα φορέσει.
Σύντομα η Nike θα έγραφε ιστορία, υποβοηθούμενη ωστόσο από έναν «αυστηρό» και συνάμα οξύμωρο κανόνα του ΝΒΑ, που όριζε ότι τα αθλητικά παπούτσια των παικτών έπρεπε να είναι κατά τουλάχιστον 51% λευκά. Οποιος δεν συμμορφωνόταν θα πλήρωνε $5.000 ανά παιχνίδι – αυτό μεταφραζόταν σε πρόστιμο ύψους $410.000 για όλη τη σεζόν. Ο κανόνας αυτός πιστώνεται στον τότε κομισάριο του NBA, David Stern, όταν είδε τον Jordan να φοράει τα Air Ship (προάγγελος των Air Jordan).
Σε αντίθεση με αυτό που πιστεύουν οι περισσότεροι, ο Jordan δεν φόρεσε ποτέ τα παπούτσια αυτά σε επίσημο αγώνα, παρά μόνο στον διαγωνισμό καρφωμάτων του 1985 – αναμφίβολα η καλύτερη διαφήμιση: ο «ιπτάμενος» Jordan φοράει αυτά τα περίεργα και συνάμα μαγικά παπούτσια. Ως εκ τούτου, η Nike δεν κλήθηκε ποτέ να πληρώσει αυτό το πρόστιμο, αν και το αξιοποίησε εμπορικά στο έπακρον…
Τι έκανε λοιπόν; Χρησιμοποίησε αυτή την ιστορία ως μια ευκαιρία να προβάλει το brand name της προς τα έξω. Εβγαλε και σχετική διαφήμιση, με τίτλο "Banned", όπου τα sneakers ήταν καλυμμένα με ταινία. Το κόλπο έπιασε. Όλοι πλέον μιλούσαν για τα «απαγορευμένα» παπούτσια και για το πρόστιμο που θα πλήρωνε ο Jordan κάθε φορά που θα τα φορούσε.
Το buzz marketing σε όλο του το μεγαλείο… Τα Air Jordans θα γίνονταν ανάρπαστα και τα ταμεία της Nike θα γέμιζαν...
Διαβάστε ακόμα: Η ιστορία της Nike {alertInfo}
