Ανέκαθεν υπήρχαν κινηματογραφικές ταινίες και σειρές, γυρισμένες σε προορισμούς με μια μοναδική και ιδιαίτερη ομορφιά, οι οποίες άθελά τους παρακινούσαν το κοινό να επισκεφτεί αυτές τις περιοχές/χώρες.
Πλέον, τα τελευταία χρόνια αυτή η τάση έχει ενταθεί, με αποτέλεσμα όλο και περισσότεροι να ταξιδεύουν για να γνωρίσουν τα θέλγητρα ενός κινηματογραφικού προορισμού. Η τάση αυτή έχει πλέον όνομα: set-jetting (προέρχεται από το jet-setting).
Το "set-jetting", που ως όρος εμφανίστηκε για πρώτη φορά από την New York Post το 2008, είναι μια δραστηριότητα που αφορά τα ταξίδια σε τοποθεσίες που χρησιμοποιήθηκαν ως σκηνικά για την δημιουργία ταινιών ή τηλεοπτικών σειρών. Συχνά, οι λάτρεις του set-jetting επισκέπτονται αυτές τις τοποθεσίες για να δουν από κοντά τα σημεία ενδιαφέροντος που έχουν δει στην οθόνη. Αυτό μπορεί να περιλαμβάνει ταξίδια σε πόλεις, χωριά, μνημεία ή άλλα τοπία που έχουν χρησιμοποιηθεί στις παραγωγές ταινιών.
Ουκ ολίγες φορές οι set-jetters ακολουθούν πιστά τα βήματα των πρωταγωνιστών, επισκεπτόμενοι συγκεκριμένα σημεία (π.χ. παραλίες, ναούς, εστιατόρια) στα οποία είχε γυριστεί η σειρά/ταινία.
Υπολογίζεται ότι σήμερα το 70% των Gen Z και millennials αντλεί έμπνευση για τα ταξίδια του από ταινία, σειρά ή τηλεοπτική εκπομπή που είδε πρόσφατα, ενώ τέσσερις στους 10 ταξιδιώτες έχουν κλείσει ταξίδια με βάση κινηματογραφικούς προορισμούς.
Πρόσφατα μάλιστα η Πάρος είδε τις κρατήσεις σε σπίτια βραχυχρόνιας μίσθωσης να αυξάνονται κατά 32% με αφορμή την επιτυχημένη σειρά One Day, η οποία γυρίστηκε -και- στο ελληνικό νησί. Δεν αποκλείεται σε λίγο καιρό να δούμε και καταλύματα να διαφημίζονται για την εγγύτητά τους στο χώρο που γυρίστηκε η σειρά…
Μέσα από τις ταινίες το κοινό έχει ανακαλύψει παρθένους προορισμούς, τονώνοντας την τοπική οικονομία της κάθε χώρας/περιοχής, η οποία πλέον μετατρέπεται σε τουριστικό προορισμό, με ό,τι αυτό συνεπάγεται.
Ας σκεφτούμε μόνο πώς σχετικά πρόσφατες σειρές όπως White Lotus (Ιταλία), Emily in Paris (Γαλλία), Lord of the Rings (Νέα Ζηλανδία) και -λίγο παλαιότερα- Game of Thrones (Κροατία) αύξησαν κατακόρυφα την αναγνωρισιμότητα και επισκέψιμότητα των προορισμών όπου γυρίστηκαν.
Αρκετοί προορισμοί, μάλιστα, βίωσαν και την άλλη όψη του νομίσματος, καθώς αδυνατούσαν πλέον να απορροφήσουν τον συνεχώς αυξανόμενο αριθμό των επισκεπτών, με αποτέλεσμα να αναγκαστούν λάβουν δραστικά μέτρα. Για παράδειγμα, η διάσημη παραλία του ΝτιΚάπριο στην Ταϊλάνδη, μετά την προβολή της ταινίας "The Beach", το 2000, δεχόταν 8.000 τουρίστες τη μέρα, με αποτέλεσμα να καταστραφεί το σπάνιο οικοσύστημά της. Σε αντίθεση με άλλους προορισμούς, η Ταϊλάνδη πήρε τολμηρά μέτρα: έκλεισε την παραλία για τέσσερα χρόνια.
