Εχετε βρεθεί ποτέ σε ταξί με τον οδηγό να είναι άκρως ομιλητικός, ενώ εσείς δεν έχετε κέφι για κουβέντα; Η’ έχετε επισκεφθεί ποτέ ένα κατάστημα με ρούχα και οι πωλητές είναι άκρως πιεστικοί ενώ εσείς το μόνο που θέλετε είναι να ψωνίσετε με την ησυχία σας;
Σήμερα, όλο και περισσότερες επιχειρήσεις αντιλαμβάνονται την αξία του "platinum rule", να φερόμαστε δηλαδή στον πελάτη όπως θα ήθελε αυτός να του φερθούμε. Με άλλα λόγια, ο πελάτης θέτει τους όρους του παιχνιδιού και οι επιχειρήσεις/προσωπικό απλώς ακολουθούν.
Πριν λίγα χρόνια η Uber, γνωρίζοντας ότι ορισμένοι πελάτες είναι εσωστρεφείς, λάνσαρε μια νέα δυνατότητα στην εφαρμογή που επιτρέπει στον επιβάτη να επιλέξει το επίπεδο της συνομιλίας που θα ήθελε να έχει κατά τη διάρκεια της διαδρομής του με την Uber. Οι επιβάτες των premium διαδρομών μπορούσαν να επιλέξουν στην εφαρμογή μεταξύ των επιλογών "Quiet preferred" (Προτιμώ την ησυχία) και "happy to chat" (Χαίρομαι να συνομιλώ).
Ή, αν δεν σας ενδιαφέρει το ένα ή το άλλο, μπορείτε απλώς να αφήσετε τη ρύθμιση στο "Χωρίς προτίμηση". Ο οδηγός θα ενημερωθεί πριν σας παραλάβει, ώστε να γνωρίζει σε τι είδους διάθεση βρίσκεστε.
Κάτι ανάλογο έπραξαν πριν κάποια χρόνια και τα Sephora, τα οποία τοποθέτησαν χρωματιστά καλαθάκια, τα οποία θα φανέρωναν αν ο συγκεκριμένος πελάτης ήθελε να ψωνίσει με την ησυχία του ή αν θα χρειαζόταν βοήθεια από κάποιο πωλητή.
Τέτοια παραδείγματα όχι μόνο δημιουργούν μια πιο συναφή και άνετη εμπειρία για τους πελάτες (pacing the customer), αλλά ταυτόχρονα αφαιρούν επίσης το ''guesswork'' για τους υπαλλήλους της επιχείρησης.
