Πρόκειται για έναν όρο με τον οποίο οι περισσότεροι έχουμε εξοικειωθεί τα τελευταία χρόνια. Δεν είναι τυχαίο ότι την τελευταία δεκαετία ξεφυτρώνουν στη χώρα μας όλο και περισσότερα boutique hotels. Στην Αθήνα, αλλά και σε άλλες μεγάλες πόλεις της χώρας, ξεπηδούν σαν τα μανιτάρια. Πολλά μάλιστα ιστορικά κτήρια, αφού αναπαλαιώνονται ή ανακατασκευάζονται, διατηρώντας όμως την αύρα της εποχής τους, βαφτίζονται ως historic boutique hotels.
Ποια ξενοδοχεία χαρακτηρίζονται ως boutique
Τα boutique ξενοδοχεία πρέπει να πληρούν ορισμένες προδιαγραφές. Οι πιο βασικές από αυτές είναι οι εξής:
Πρώτα από όλα, έχουν ξεχωριστό concept, μοναδική ταυτότητα (π.χ. ιδιαίτερη αρχιτεκτονική ή θεματολογία). Για παράδειγμα υπάρχουν boutique hotels με κεντρικό θέμα τον οίνο, τα σπορ, τη μόδα (π.χ. υπάρχει boutique hotel αφιερωμένο στην Coco Chanel), τις τέχνες, τη μουσική κ.λπ. Η αντίληψη ωστόσο ότι απευθύνονται αποκλειστικά σε εύπορη πελατεία συνιστά ένα μύθο.
Δεύτερον, διεγείρουν τις αισθήσεις του επισκέπτη ο οποίος συχνά γίνεται αποδέκτης παραμετροποιημένων υπηρεσιών σε ένα ζεστό και φιλικό περιβάλλον (στο εξωτερικό, δίνεται ιδιαίτερη έμφαση στο φαγητό και στο ποτό, με τη δημιουργία εξαίρετων εστιατορίων και μπαρ). Η ιδέα εξάλλου πίσω από αυτά τα ξενοδοχεία ήταν να προσφέρουν μια εμπειρία φιλοξενίας, ενσωματώνοντάς τοπικά στοιχεία, που θα ξεχώριζε από τις μεγάλες αλυσίδες.
Τρίτον, έχουν σχετικά περιορισμένο αριθμό δωματίων (συχνά τα δωμάτια αυτά έχουν και διαφορετική θεματολογία), που ξεκινά από 10 και δεν ξεπερνά τα 100 δωμάτια στο εξωτερικό (με το μέσο όρο να κυμαίνεται γύρω στα 60). Τα δωμάτια είναι σχεδιασμένα με προσοχή στη λεπτομέρεια και με έμφαση στο design και την πρωτοτυπία.
Ποιος επινόησε τον όρο;
Ο όρος ''boutique hotel'', που προέρχεται από το γαλλικό "boutique" (μικρό, μοναδικό, προσεγμένο), γεννήθηκε στα μέσα της δεκαετίας του 1980, μολονότι ήδη από τις αρχές της δεκαετίας είχαν εμφανιστεί τα πρώτα ξενοδοχεία που πληρούσαν τις προδιαγραφές που μόλις αναφέρθηκαν, σε Σαν Φρανσίσκο, Νέα Υόρκη και Λονδίνο.
Τότε ο Αμερικανός επιχειρηματίας Steven Rubell, συνιδιοκτήτης του θρυλικού Studio 54 της Νέας Υόρκης, σύγκρινε το Morgans Hotel, που άνοιξε τις πόρτες του το 1984, το οποίο διατηρούσε με τον συνεργάτη του Ian Schrager, με πιο μαζικά καταλύματα, λέγοντας ότι «είναι σαν μία boutique απέναντι σε ένα πολυκατάστημα».
Όπως δήλωσε χαρακτηριστικά στον Τύπο της εποχής: ''Hotels are like department stores. They are trying to be all things to all people. This is different, It is like a boutique''.
Το Morgans Hotel, το πρώτο που έφερε το όνομα ''boutique hotel'', ήταν η απάντηση στα μεγάλα και απρόσωπα ξενοδοχεία της εποχής, που τότε κυριαρχούσαν στο χώρο της φιλοξενίας. Χάρη στην ιδιαίτερη αισθητική του και το εξαίρετο επίπεδο εξυπηρέτησης, κατάφερε να προσελκύσει «εκλεπτυσμένη» πελατεία και ουσιαστικά να θέσει τις βάσεις για την καθιέρωση των boutique hotels – σήμερα, ακόμα και μεγάλες αλυσίδες έχουν δημιουργήσει τα δικά τους branded boutique hotels.
