Υπάρχουν ορισμένες «ιδιαίτερες» ομάδες καταναλωτών, οι οποίες έχουν διάφορα χαρακτηριστικά που τις διαφοροποιούν από τις υπόλοιπες, τις πιο «φυσιολογικές». Για παράδειγμα, πέρα από αυτούς που συστηματικά παραπονούνται για να υφαρπάξουν κάτι (περίπου το 1-4% των καταναλωτών), υπάρχουν και αυτοί που είναι κυνηγοί των προσφορών (πάνε σε διάφορα σούπερ μάρκετ και αγοράζουν μόνο ό,τι βρουν σε προσφορά) αλλά και των… διαγωνισμών (αυτοί κυνηγούν ό,τι διαγωνισμό τρέχει, με την ελπίδα να κερδίσουν κάτι, ασχέτως αν το έχουν ή όχι ανάγκη, π.χ. βιβλίο, κρέμα νυκτός).
Πρόσφατα, ωστόσο, έμαθα ότι υφίσταται μία ακόμα ομάδα, ευτυχώς μικρή, που έχει πολλά κοινά με την πρώτη που αναφέραμε. Πρόκειται για άτομα που αναζητούν προϊόντα που έχουν κάποια ατέλεια ή έχουν λήξει. Κατόπιν τα επιστρέφουν και απαιτούν αποζημίωση για ψυχική οδύνη…
Μια φίλη, που εργάζεται ως υπεύθυνη διασφάλισης ποιότητας σε μεγάλη αλυσίδα εστίασης, μου διηγήθηκε την εξής απίστευτη ιστορία:
«Ηταν παραμονή Καθαράς Δευτέρας, όταν χτύπησε το τηλέφωνο και με ενημέρωσαν για ένα τυπογραφικό λάθος πάνω στις συσκευασίες της ταραμοσαλάτας, στο υποκατάστημα στο Πικέρμι, που αντί να αναγράφουν λήξη το 2017 έγραφαν 2016. Την κουβέντα την ακούει μια φίλη φίλης, μορφωμένη που εργαζόταν σε ένα υπουργείο, που ήταν μαζί μας. Και εδώ ξεκινά το ωραίο. ''Σε ποιο μαγαζί είναι'', με ρωτάει; Και συνεχίζει άνευ αιδούς και με απόλυτη σοβαρότητα ''Πες μου πού είναι, για να πάω να το αγοράσω. Εγώ έτσι σπούδασα στο Λονδίνο, εντοπίζοντας και αγοράζοντας ελαττωματικά και ληγμένα, τα οποία κατόπιν πήγαινα πίσω και με αποζημίωναν, είτε με χρήματα είτε με δωρεάν αγαθά''»…
Η φίλη μου έχει μείνει στήλη άλατος, καθώς δεν μπορεί να πιστέψει όλα αυτά που έλεγε η κυρία αυτή, η οποία φυσικά δεν έκανε πλάκα και δεν έδειχνε καν να ντρέπεται. Επέμεινε μάλιστα να της πει πιο κατάστημα είναι, για να πάει… Φυσικά δεν της είπε τίποτα…
Διαβάστε ακόμα: Ποιοι είναι οι cherry pickers
