Όταν το φθινόπωρο του 1880 ο Πάουλ Μπέγιερσντορφ άνοιγε ένα φαρµακείο στο Αµβούργο της Γερµανίας, δεν θα µπορούσε να φανταστεί την εξέλιξη που θα είχε η εταιρεία του, η οποία κάποια στιγµή θα παρασκεύαζε την κρέµα Nivea, την πρώτη καλλυντική κρέµα σε προσιτή τιµή και την πλέον αναγνωρίσιµη µάρκα περιποίησης της επιδερµίδας και του σώµατος. Ο ίδιος, πάντως, εξαιτίας ενός τραγικού περιστατικού, θα περνούσε στην αφάνεια, αφήνοντας το όνοµά του ως µοναδική παρακαταθήκη σε µια εταιρεία που ευηµερεί έως τις µέρες µας.
Με αντικείµενο την παραγωγή ελαστικών αυτοκόλλητων επιδέσµων (προάγγελος του Hansaplast) και ειδικών ταινιών συγκόλλησης (προάγγελος της Tesa), το φαρµακείο τού Μπέγιερσντορφ είχε καταφέρει από νωρίς να ξεχωρίσει και να κάνει αξιοσηµείωτες πωλήσεις. Προκειµένου να καλύψει τη ζήτηση, το καλοκαίρι του 1883 ο Μπέγιερσντορφ κλείνει το φαρµακείο και ανοίγει ένα µικρό εργοστάσιο, όπου, µε τη βοήθεια 11 υπαλλήλων, παράγει 54 είδη επιδέσµων.
Το 1890, όµως, συνέβη κάτι που θα άλλαζε άρδην τη µοίρα του ιδρυτή. Ο 16χρονος γιος του αυτοκτόνησε και τότε ο συντετριµµένος πατέρας, χάνοντας κάθε ενδιαφέρον, πουλάει την επιχείρησή του έναντι 70.000 µάρκων στον 27χρονο φαρµακοποιό, Όσκαρ Τρόπλοβιτς.
Ο Τρόπλοβιτς, που ήταν ένας ιδιαίτερα έξυπνος επιχειρηµατίας, αναδιάρθρωσε την επιχείρηση που είχε απαρχαιωµένες εγκαταστάσεις. Αγόρασε µία έκταση γης, έχτισε ένα εργοστάσιο, εισήγε σύγχρονα µηχανήµατα παραγωγής και άρχισε, µε τη βοήθεια του επιφανούς καθηγητή δερµατολογίας Πάουλ Ούνα, να αναπτύσσει νέους, πρωτοποριακούς επιδέσµους. Ανάµεσά τους ήταν και το Leukoplast (από την ελληνική λέξη λευκό), το οποίο σύντοµα θα χρησιµοποιούνταν από τα νοσοκοµεία όλου του κόσµου.
Σύντοµα ο Τρόπλοβιτς παράγει ταινίες συγκόλλησης, που διαφηµίζονται ως ιδανικές για την επιδιόρθωση των λάστιχων των ποδηλάτων αλλά και άλλες µηχανικές χρήσεις, και την οδοντόκρεµα Pebeco, για προστασία της στοµατικής περιοχής από µολύνσεις, η οποία στα επόµενα πέντε χρόνια θα είναι το καλύτερο σε πωλήσεις προϊόν της Beiersdorf.
Στις αρχές του 20ού αιώνα, η εταιρεία του Τρόπλοβιτς κατασκεύαζε ευρεία γκάµα προϊόντων, που συµπεριλάµβανε σαπούνια, στοµατικά διαλύµατα, αφρούς ξυρίσµατος, αλοιφές και αποτριχωτικά. Το 1911, όµως, συνέβη κάτι που άλλαξε την εικόνα αλλά και τον προσανατολισµό της Beiersdorf. Τότε, ο Ούνα επέδειξε ενδιαφέρον για µία ανακάλυψη ενός γιατρού, τον γαλακτοµατοποιητή Eucerit, το πρώτο γαλάκτωµα νερού σε λάδι που επέτρεπε την παρασκευή µιας βάσης για κρέµα µε µεγάλη διάρκεια ζωής.
Το Eucerit, που αρχικά προοριζόταν για ιατρικές εφαρµογές, χρησιµοποιήθηκε από τον Ούνα για την παρασκευή µιας καινοτοµικής καλλυντικής κρέµας, της Nivea, της πρώτης ενυδατικής κρέµας µακράς διαρκείας. Το όνοµα Nivea, που χρησιµοποιείτο ήδη από το 1905 σε σαπούνι της εταιρείας, προέρχεται από το λατινικό nix – nivis, που σηµαίνει «χιόνι», αφού ο δηµιουργός του δήλωνε εντυπωσιασµένος από το καθαρό και αστραφτερό λευκό χρώµα της.
Η νέα κρέµα, που βοηθούσε το σώµα να ανανεωθεί από µόνο του, µπορούσε να αποθηκευτεί χωρίς να διασπαστεί, σε αντίθεση µε τα άλλα καλλυντικά της εποχής που βασίζονταν σε ζωικά και φυτικά λίπη µε αποτέλεσµα να αποσυντίθεται εύκολα. Η Nivea θα γνώριζε εντυπωσιακή ανάπτυξη για έναν ακόµη λόγο, αφού παρουσιάστηκε την κατάλληλη εποχή. Τα χρόνια εκείνα οι γυναίκες άρχισαν για πρώτη φορά να προσέχουν την εµφάνισή τους. Σ’ αυτό, βέβαια, συνέβαλε τα µέγιστα η εµφάνιση του κινηµατογράφου και η ανάπτυξη της διαφήµισης, όπου πάντα εµφανιζόταν όµορφες γυναίκες. Σε µια εποχή, λοιπόν, όπου τα καλλυντικά θεωρούνταν είδος πολυτελείας, µε αποτέλεσµα να απευθύνονται µόνο στην αριστοκρατία, η προσιτή τιµή της κρέµας Nivea έδινε τη δυνατότητα και στη µέση νοικοκυρά να προσέξει τον εαυτό της.
Στη δεκαετία του 1920, η κίτρινη σε στυλ art nouveau συσκευασία της Nivea θεωρήθηκε παλαιοµοδίτικη και αντικαταστάθηκε από µπλε συσκευασία, όπου αναγραφόταν µε άσπρα κεφαλαία γράµµατα το όνοµα Nivea Creme. Σε µια προσπάθεια να προσεγγιστεί ολόκληρη η οικογένεια, οι διαφηµίσεις της εποχής παρουσίαζαν τα «αγόρια της Nivea», τρία ευτυχή υγιή παιδιά, που κέρδισαν τις καρδιές των γυναικών.
Χάρη στα πρωτοποριακά της προϊόντα, η Beiersdorf µετατράπηκε σε πρωτοπόρο πολυεθνική εταιρεία στην παραγωγή και εµπορία καλλυντικών, παραφαρµακευτικών προϊόντων, καθώς και αυτοκόλλητων ταινιών. Φρένο στην ανάπτυξή της έβαλαν µόνο οι δύο πόλεµοι. Χαρακτηριστικά, µετά τον Α’ Παγκόσµιο Πόλεµο, ένα κουτάκι Nivea έφθασε να κοστίζει πάνω από 100 δισ. γερµανικά µάρκα.
Σήµερα, τα προϊόντα της Beiersdorf πωλούνται σε 150 χώρες, ενώ οι κρέµες Nivea εξακολουθούν να παράγονται στην ίδια µπλε συσκευασία (η οποία, σύµφωνα µε την εταιρεία, διαπιστώθηκε ότι δηµιουργεί θετικούς συνειρµούς µε την ηλιοφάνεια και τον φρέσκο αέρα).
Ο Όσκαρ Τρόπλοβιτς, που πέθανε αιφνιδίως το 1918 σε ηλικία 55 ετών, κατάφερε τελικά να µετατρέψει το µικρό φαρµακείο σε αυτοκρατορία. Πάντως και ο ίδιος πιθανόν να εκπλησσόταν αν µάθαινε ότι στις µέρες µας έχουν χρησιµοποιήσει τη διάσηµη κρέµα ένα δισεκατοµµύριο άτοµα και ότι η συνολική παραγωγή της από το 1911 αντιστοιχεί σε µία κρέµα για κάθε άνθρωπο που έζησε ποτέ.
Πηγή: "Γνωστά Ονόματα Αγνωστες Ιστορίες 3''
