Αφότου η Emily Durham περιέγραψε λεπτομερώς τη "μέρα της ζωής" της ως υπεύθυνη προσλήψεων της Intuit στο TikTok και ενώ το podcast με τις συμβουλές καριέρας της άρχισε να ανεβαίνει στα charts podcast της Apple, άρχισε να ανησυχεί για το τι θα σκεφτόταν ο εργοδότης της. Είχε μιλήσει για αμφιλεγόμενα θέματα όπως η διαπραγμάτευση μισθών και ο ρατσισμός στην ευρύτερη αγορά εργασίας.
«Η πρώτη μου σκέψη όταν το podcast μου άρχισε να εκτοξεύεται ήταν: "Θα απολυθώ"», δήλωσε στον Forbes η Durham, η οποία έχει περισσότερους από 345.000 οπαδούς στο TikTok. «Ήμουν πλήρως προετοιμασμένη για το ότι [η διοίκηση] θα έλεγε: "Κλείστε το και παραιτηθείτε"».
Αντ' αυτού, λέει ότι η Intuit την ενθάρρυνε να κάνει περισσότερα, συνιστώντας της να συνεχίσει να δημοσιεύει βίντεο και podcast. Η ίδια τώρα ενθαρρύνει και άλλους υπαλλήλους να δημοσιεύουν για τις εργασιακές τους εμπειρίες.
Για χρόνια, οι εταιρείες καθιέρωναν πολιτικές και κατευθυντήριες γραμμές σχετικά με το τι μπορούσαν και τι δεν μπορούσαν να λένε οι εργαζόμενοι στο διαδίκτυο, υπενθυμίζοντάς τους ότι η παρουσία τους θα πρέπει να είναι ξεχωριστή από εκείνη του εργοδότη τους. Καθώς όμως το TikTok έχει γίνει το LinkedIn της Gen Z -η πλατφόρμα που επιλέγουν πολλοί νέοι εργαζόμενοι για να μοιράζονται την προσωπική και επαγγελματική τους ζωή- όλο και περισσότερες εταιρείες, όπως η Cisco Systems, η Ericsson και η United Airlines, προσλαμβάνουν υπαλλήλους για να ενεργούν ως εσωτερικοί εταιρικοί influencers.
Με τον τρόπο αυτό, ευελπιστούν να προδώσουν ένα αυθεντικό πρόσωπο στην εταιρεία -παρέχοντας πληροφορίες εκ των έσω (εξαιρούνται βέβαια εταιρείες όπως χρηματοοικονομικές ή αναρτήσεις που αποκαλύπτουν στοιχεία σχετικά με την εταιρική κερδοφορία)- ενώ παράλληλα αναλαμβάνουν τον κίνδυνο ότι ορισμένοι εργαζόμενοι θα μπορούσαν να δημοσιεύουν παράπονα για αδικίες στο χώρο εργασίας.
Παρόλα αυτά, οι ειδικοί σε θέματα προσλήψεων λένε ότι αυτή η πρακτική είναι αποτελεσματική σε μια εποχή που οι εταιρείες καλούνται να πουν την ιστορία τους με αυθεντικούς τρόπους. Φαίνεται ότι οι μέρες των βίντεο τριών έως πέντε λεπτών από τον διευθύνοντα σύμβουλο για το γιατί είναι υπέροχο να εργάζεσαι εκεί έχουν περάσει ανεπιστρεπτί.
Η στρατηγική αυτή λειτουργεί μόνο σε εταιρείες με ισχυρή κουλτούρα. Αν μια εταιρεία έχει πραγματικά κακή κουλτούρα, είναι δύσκολο να περιμένει από τους υπαλλήλους να είναι ισχυροί υποστηρικτές.
Το 57% των ατόμων που αναζητούν εργασία χρησιμοποιούν τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Το hashtag #corporatetiktok, που χρησιμοποιείται από δημιουργούς που μοιράζονται συμβουλές καριέρας και βίντεο σχετικά με τη δουλειά τους, έχει περισσότερες από 3 δισ. προβολές, σύμφωνα με το TikTok, ενώ το hashtag #worktok έχει 1,4 δισ.
Στο LinkedIn, η Cisco προσφέρει εκπαίδευση στους 83.300 υπαλλήλους της, ώστε να ενεργούν ως επηρεαστές ταλέντων, παρέχοντάς τους καθοδήγηση, για παράδειγμα, σχετικά με το πώς να χρησιμοποιούν τα προφίλ τους στο εν λόγω δίκτυο για να προσελκύσουν υποψηφίους. Τέτοιες αναρτήσεις που δημιουργούν οι εργαζόμενοι είναι συχνά πολύ καλύτερες από οποιοδήποτε άλλο εταιρικό περιεχόμενο.
Η United Airlines δημιούργησε μια εσωτερική ομάδα περίπου 50 ατόμων που δραστηριοποιούνται ενεργά στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Η αεροπορική εταιρεία επέλεξε από αεροσυνοδούς μέχρι χειριστές αποσκευών να μοιράζονται μηνύματα στο διαδίκτυο σχετικά με τη δουλειά τους.
Στην δε Ericsson, δημιουργήθηκαν αρχικά πίνακες κατάταξης που θα παρακολουθούσαν τις δημοφιλέστερες αναρτήσεις που δημοσιεύτηκαν από το προσωπικό. Ωστόσο, οι εργαζόμενοι υπερφόρτωσαν με "like" τις αναρτήσεις των άλλων, επιστρατεύοντας φίλους και συγγενείς. Αργότερα εκπαίδευσε τους εργαζόμενους σε θέματα όπως το πώς να κερδίσουν οπαδούς και να ξεκινήσουν τη δημιουργία βίντεο.
Για να είναι αποτελεσματικό, το περιεχόμενο που δημιουργούν οι εργαζόμενοι δεν θα πρέπει να είναι εξόφθαλμα διαφημιστικό, όπως για παράδειγμα να περιλαμβάνει φωτογραφίες που είναι γεμάτες με εταιρικά λογότυπα. Συν τοις άλλοις, αν οι εργαζόμενοι μοιράζονται τα ίδια μηνύματα ξανά και ξανά, οι χρήστες των μέσων κοινωνικής δικτύωσης θα αποκτήσουν ανοσία στο μήνυμα.
Ένας άλλος κίνδυνος, πέραν του ότι θα πρέπει να τεθούν κάποια όρια, είναι ότι οι εργαζόμενοι μπορεί να γίνουν εξαιρετικά δημοφιλείς και να ασχολούνται περισσότερο με το τι θα ανεβάσουν (επί πληρωμή) παρά με την εργασία τους.
Παρόλα αυτά, οι εταιρείες δεν μπορούν να ελέγξουν σε μεγάλο βαθμό το τι λένε οι εργαζόμενοι στο διαδίκτυο. Η αλήθεια είναι ότι οι εργαζόμενοι είναι στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και μιλούν ούτως ή άλλως για τις εταιρείες τους, είτε τους αρέσει είτε όχι. Οπότε, αν το δούμε από μια άλλη οπτική γωνία, αφού δεν μπορούν να το αποτρέψουν, μπορούν να το ενθαρρύνουν (προς όφελός τους, φυσικά).
