Η έρευνα για τις απόψεις και τη στάση ενός αντιπροσωπευτικού δείγματος του πληθυσμού πάνω σε ένα συγκεκριμένο θέμα έμελλε να ονομαστεί γκάλοπ, από το όνομα του εμπνευστή της, του Αμερικάνου στατιστικολόγου George Horace Gallup (Τζορτζ Γκάλοπ - 1901-1984), η ανακάλυψη του οποίου θα άλλαζε για πάντα τον ρου των εκλογικών αναμετρήσεων.
Ο Τζορτζ Γκάλοπ, ακολουθώντας την πατρική προσταγή, σπούδασε δημοσιογραφία. Παρά τα έντονα οικονομικά προβλήματα που αντιμετώπιζε η οικογένειά του, τα οποία τον ώθησαν στη βιοπάλη από νωρίς, θα κατάφερνε να αποκτήσει μεταπτυχιακό τίτλο σπουδών στην ψυχολογία και διδακτορικό στην δημοσιογραφία – συνδυασμός αντικειμένων που θα του άνοιγε διάπλατα την πόρτα στην επιτυχία και την αναγνώριση.
Μετά το πέρας των σπουδών του ακολουθεί ακαδημαϊκή καριέρα ενώ αναλαμβάνει και επικεφαλής του τμήματος μάρκετινγκ στην Young & Rubicam, διαφημιστικής εταιρείας εκ των κορυφαίων της Αμερικής, όπου έμελλε να διαπρέψει. Ήταν ο πρώτος που εισήγαγε την έννοια των τηλεφωνικών συνεντεύξεων, προκειμένου να αναζητηθούν οι ραδιοφωνικές συχνότητες και οι εφημερίδες που προτιμά το κοινό, ώστε οι διαφημιζόμενοι να έχουν μια πιο στοχευμένη προσέγγιση.
Η φήμη του, πάντως, θα εκτοξευθεί το 1936, όταν διενήργησε -με τη μέθοδο των τηλεφωνικών συνεντεύξεων- την πρώτη πολιτική δημοσκόπηση, σε ένα δείγμα 5000 ατόμων, οπότε προέβλεψε -διαψεύδοντας πανηγυρικά το περιοδικό Literary Digest, που είχε στείλει ερωτηματολόγια σε ένα εκατομμύριο Αμερικάνους (οι περισσότεροι από τους οποίους, όπως αποδείχθηκε, ανήκαν στην ανώτερη κοινωνική τάξη)- την εκλογική νίκη του μεγάλου αουτσάιντερ, Φραγκλίνου Ρούσβελτ, στις αμερικάνικες προεδρικές εκλογές.
Η στατιστική μέθοδος του Γκάλοπ εφαρμόστηκε με επιτυχία και στις επόμενες δύο εκλογικές αναμετρήσεις, κάνοντας πια και τους πλέον δύσπιστους να πειστούν για την ακρίβειά της. Ο Γκάλοπ, που φέρεται να είχε δηλώσει ότι «μπορώ στατιστικά να αποδείξω την ύπαρξη του Θεού», ήταν πια έτοιμος, το 1948, να ανοίξει τη δική του εταιρεία στατιστικών ερευνών, η οποία φυσικά έφερε το όνομά του.
Την ίδια χρονιά, ωστόσο, θα διαπίστωνε τόσο ο ίδιος όσο και η κοινή γνώμη, ότι οι δημοσκοπήσεις δεν είναι αλάθητες. Η εσφαλμένη πρόβλεψη του νικητή, καθώς αγνόησε τον μεγάλο αριθμό αναποφάσιστων (δεν εκπόνησε καμία δημοσκόπηση τις τελευταίες δύο εβδομάδες πριν τις εκλογές) και η μη ύπαρξη της επιλογής «Δεν ξέρω, δεν απαντώ», θα τον έκανε να μάθει από τα λάθη του και να τελειοποιήσει έτσι τη στατιστική του μέθοδο.
