Πρόσφατα είχα μια κουβέντα με έναν φίλο που εργάζεται χρόνια σε μια επιχείρηση που δραστηριοποιείται στο χώρο του τουρισμού. Το παράπονό του ήταν το εξής: «Είμαι 23 χρόνια στην ίδια δουλειά, στην ίδια εταιρεία. Εσχάτως, στον απόηχο της πανδημίας αλλά και της ενεργειακής κρίσης αισθάνομαι παραγκωνισμένος. Πια, δεν μου δίνουν σημασία, με κάνουν και αισθάνομαι αναλώσιμος. Για αυξήσεις μισθού ούτε λόγος. Αντιθέτως υποστήκαμε μειώσεις. Το μέλλον είναι άδηλο».
Αυτή την κουβέντα θυμήθηκα όταν διάβασα ένα άρθρο στο Bloomberg με τίτλο: ‘’Enough of Quiet Quitting: It’s Time to Talk About Quiet Firing’’ (Αρκετά με τη ‘’σιωπηρή παραίτηση’’. Ας μιλήσουμε για την ‘’σιωπηρή απόλυση’’) το οποίο μιλάει για μια τάση που διαμορφώνεται τον τελευταίο καιρό (και η οποία φυσικά συμβάλει στη διόγκωση του φαινομένου της Μεγάλης Παραίτησης), την «σιωπηρή απόλυση» (quiet firing), με τον σχετικό όρο να γίνεται viral.
Τον τελευταίο χρόνο όλοι μιλούν για τη «Μεγάλη Παραίτηση», ωστόσο η νέα τάση στους εργασιακούς χώρους εργασίας θέλει τους εργαζόμενους να παραμένουν στις δουλειές τους αλλά να κάνουν το ελάχιστο δυνατό και τίποτα παραπάνω.
«Πολλοί από εσάς μιλάτε για τη σιωπηλή παραίτηση, αλλά ελάχιστοι μιλάνε για τη σιωπηλή απόλυση. Αυτό είναι όταν δεν δίνεις σε κάποιον αύξηση για πέντε χρόνια, έστω και εάν κάνει ό,τι του ζητάς», έγραψε ένας χρήστης στο Twitter, εισπράττοντας 18.000 likes και πολλά σχόλια από followers που συμφωνούν.
Η σιωπηρή απόλυση γίνεται όταν ο εργοδότης ή προϊστάμενος μειώνει σιωπηλά το φόρτο εργασίας (ή αντιθέτως τον διογκώνει δραματικά) που δίνει σε έναν συγκεκριμένο υπάλληλο, αποφεύγει κάθε συζήτηση για την ανέλιξη και φυσικά δεν χορηγεί καμία αύξηση στον μισθό του (ο οποίος μπορεί να «συμπιέστηκε» στα χρόνια της πανδημίας), ώσπου ο εργαζόμενος να αγανακτήσει και να παραιτηθεί. Υπάρχει βέβαια και η περίπτωση το management να είναι νέο και άπειρο (ή απλώς ανίκανο) και να μην αντιλαμβάνεται τις επιπτώσεις των πράξεων του.
Διαβάστε ακόμη: Κακά αφεντικά, εξουθένωση, λιγοστά χρήματα. Να γιατί η φιλοξενία δυσκολεύεται να προσελκύσει προσωπικό
Δυστυχώς, οι σιωπηρές απολύσεις είναι κάτι που συμβαίνει συνέχεια, ίσως πιο έντονα τον τελευταίο καιρό, όπου τα διογκωμένα λειτουργικά κόστη προκαλούν πονοκεφάλους στο management της κάθε εταιρείας. Ορισμένες από τις ενδείξεις που δείχνουν ότι έχετε πέσει θύμα σιωπηλής απόλυσης είναι οι εξής:
– Δεν υπάρχει θετική ανατροφοδότηση για τη δουλειά σας. Από την άλλη, σας ψέγουν δια ασήμαντον αφορμή.
– Δεν έχετε πάρει καμία αύξηση μισθού τον τελευταίο καιρό (ή, ακόμα χειρότερα, έχετε βιώσει απανωτές μειώσεις).
– Δεν σας ζητάνε να δουλέψετε στα μεγάλα εταιρικά project.
– Δεν σας παρέχουν πληροφορίες που είναι κρίσιμες για τη δουλειά σας.
– Ο προϊστάμενος δεν έχει χρόνο για εσάς και δείχνει να μην αναγνωρίζει το έργο σας.
Αυτό θα μπορούσε να λειτουργεί εξαιρετικά για τις εταιρείες, καθώς τους εξοικονομεί χρήματα (δεν χρειάζεται να πληρώσουν αποζημιώσεις). Τελικά ο υπάλληλος θα νιώσει τόσο ανίκανος, απομονωμένος και ότι δεν τον εκτιμούν ή δεν αναγνωρίζουν τη δουλειά του, ώστε θα παραιτηθεί, προς αναζήτηση καλύτερης δουλειάς. Εναλλακτικά, ελλείψει κινήτρων, η απόδοσή του θα πέσει στα τάρταρα, μετατρέποντάς τον σε έναν κακό δημόσιο υπάλληλο.
