Στην εποχή της πανδημίας, και όχι μόνο, το delivery γνώρισε στιγμές δόξας. Για τις περισσότερες εταιρείες το επάγγελμα του διανομέα (ντελιβερά στην αργκό) είναι καθαρά διεκπαιρεωτικό. Ωστόσο, υπάρχουν και άτομα που εργάζονται στο συγκεκριμένο πόστο τα οποία μπορούν να κάνουν τη διαφορά, όπως στην ιστορία που ακολουθεί (αναρτήθηκε στο λογαριασμό ενός φίλου):
''Βράδυ Τετάρτης, γυρίζοντας από την δουλειά αργά, λέμε με τη σύζυγό να παραγγείλουμε κάτι για να τσιμπήσουμε. Η παραγγελία έγινε όσο η σύζυγος έβαζε για ύπνο την προσφάτως 2χρονη κορούλα μας.
Το μηχανάκι έφτασε, και τρέχοντας βγαίνω στο μπαλκόνι να του κάνω νόημα να μη χτυπήσει το κουδούνι και τρομάξει το παιδί..
Ακολουθεί η εξής στιχομυθία..
- Φίλε, σε παρακαλώ, μη χτυπήσεις κουδούνι, κατεβαίνω.
- Έγινε.. (μου ψιθύρισε και παράλληλα κάνει σινιάλο με το χέρι του τύπου "οκ").
- Καλησπέρα, φίλε
- Καλησπέρα σας κύριε, κοιμάται παιδάκι;
- Ναι ναι.. σε ευχαριστώ, λέω χαμογελώντας..
- Προς Θεού!
Μου δίνει την παραγγελία, του δίνω χρήματα και ένα αρκετά καλό πουρμπουάρ..
- Σας υπερευχαριστώ μου λέει.
- Καλό υπόλοιπο και καλό δρόμο.
Και εκείνη τη στιγμή συνέβη το αναπάντεχο... Φόρεσε το κράνος του, ανέβηκε στο μηχανάκι και χωρίς να βάλει μπρος το άφησε να τσουλήσει μέχρι το τέλος του δρόμου… Όλα αυτά προκειμένου να μην τρομάξει την κόρη μου..."
Η αποτελεσματική διαχείριση της εμπειρίας του πελάτη βασίζεται σε τρεις κρίσιμες παραμέτρους: τα 3 Cs. Τα 3 Cs είναι τα ακόλουθα: competency (ικανότητα, επάρκεια), courteousness (ευγένεια, αβροφροσύνη), care (ενδιαφέρον, νοιάζομαι).
Δυστυχώς το προσωπικό των περισσότερων επιχειρήσεων πιστεύει ότι πληρώνεται για να προσφέρει μόνο τα δύο πρώτα Cs. Όμως, χωρίς το τρίτο C, το care, χάνεται η εξατομίκευση, χάνεται η ευκαιρία για τη σύσφιξη της σχέσης πελάτη-επιχείρησης, χάνεται η μαγεία...
