Κάθε εταιρεία έχει ένα προϊόν που είναι το σήμα-κατατεθέν της. Ένα προϊόν που έπιασε στην αγορά, κέρδισε την εμπιστοσύνη του κοινού και, γιατί όχι, έσωσε την εταιρεία όταν το καράβι άρχισε να μπάζει νερά…
Για τα ΙΚΕΑ το προϊόν αυτό δεν είναι κάποιος καναπές, κρεβάτι, γραφείο, στρώμα, ντουλάπι ή κάποιο φθηνό φωτιστικό. Είναι τα γνωστά σε όλους μας κεφτεδάκια, τα οποία έχουν πιστούς οπαδούς, αν κρίνουμε από την ζήτησή τους, που υπερβαίνει το 1 δισ. τεμάχια το χρόνο.
Βέβαια, η βασική συνεισφορά τους δεν είναι μόνο στο σκέλος των πωλήσεων, αλλά στο γεγονός ότι σε μεγάλο βαθμό συνδράμουν στην επίτευξη μιας πολύ δυνατής αγοραστικής εμπειρίας.
Τα περίφημα κεφτεδάκια έκαναν την εμφάνισή τους το 1985, αρκετό καιρό μετά το άνοιγμα του πρώτου εστιατορίου σε κατάστημα των ΙΚΕΑ. Κανένας τα χρόνια εκείνα δεν πίστευε ότι θα μπορούσαν να σταθούν με αξιώσεις στην αγορά, πόσω μάλλον από μια εταιρεία επίπλων… Και όμως όλοι διαψεύστηκαν παταγωδώς!!
Τα σουηδικά κεφτεδάκια ήρθαν σε μία δύσκολη εποχή για τα ΙΚΕΑ. Όχι μόνο δυσκολευόταν να πουλήσουν τα υπόλοιπα παραδοσιακά σουηδικά πιάτα που είχαν στο μενού, αλλά και οι πωλήσεις των επίπλων δεν ήταν πολύ ικανοποιητικές.
Διαβάστε ακόμα ΙΚΕΑ. Γιατί θεωρούνται ''παγίδα θανάτου'' για τα ζευγάρια...
Ο ιδρυτής τους, Ingvar Kamprad, μάλιστα πίστευε ότι τα εστιατόρια της αλυσίδας ήταν ένα χάος και ήθελε να αναβαθμίσει το στυλ και την ποιότητά τους. Τότε επινόησε την ιδέα ενός συμπαθητικού χώρου ξεκούρασης και ανασύνταξης, όπου οι πελάτες θα μπορούσαν να κάνουν ένα διάλλειμα από τις αγορές τους.
Και επειδή, όπως λέει και ο σοφός μας ο λαός, «νηστικό αρκούδι δεν χορεύει», αυτός ο χώρος θα ήταν το εστιατόριο, το οποίο θα τοποθετείτο στρατηγικά στο μέσο περίπου του καταστήματος. Ουσιαστικά, στόχος ήταν ο πελάτης αφενός να έχει πεινάσει αφετέρου να έχει αγοράσει κάτι πριν φτάσει στο εστιατόριο (και φυσικά να πάρει δυνάμεις για να συνεχίσει τις αγορές). Σύμφωνα δε με έρευνες, όταν κανείς πεινάει ξοδεύει περισσότερα χρήματα σε σχέση με όσους κάνουν τις αγορές τους με γεμάτο στομάχι.
Κάπως έτσι μπήκαν στο κάδρο οι κεφτέδες, μοσχαρίσιοι κατά τα δύο τρίτα (αν και ο Kamprad ήταν υπέρμαχος του χοιρινού – σήμερα η γκάμα έχει εμπλουτιστεί), που αποτελούσαν βασικό μέρος της σουηδικής διατροφής, και οι οποίοι μπορούσαν να διατηρηθούν στην κατάψυξη, να μεταφερθούν με ευκολία και να ετοιμαστούν γρήγορα στις κουζίνες.
Διαβάστε ακόμη Πέθανε ο ιδρυτής των ΙΚΕΑ, Ινγκβαρ Κάμπραντ
Τα κεφτεδάκια μάλιστα επέζησαν και μιας σοβαρής διατροφικής κρίσης, το 2013, όταν εντοπίστηκαν σε μια παρτίδα ίχνη από κρέας αλόγου. Στη δε πανδημία, όταν τα καταστήματα έκλεισαν, τα ΙΚΕΑ, επενδύοντας στο content marketing, δημοσίευσαν τη συνταγή, ώστε να κρατήσουν ζωντανή την αγάπη του κοινού για το εμβληματικό τους προϊόν.
Διαβάστε αύριο: Πώς ένα ξενοδοχείο στην Αστυπάλαια αποτέλεσε case study για την Google
