Μολονότι το καροτσάκι του σούπερ μάρκετ ήταν μία ιδιοφυής εφεύρεση, εντούτοις αρχικά δεν είχε απήχηση στο καταναλωτικό κοινό.
Ο εφευρέτης του, Sylvan Goldman, ιδιοκτήτης σούπερ μάρκετ στην Οκλαχόμα, είχε παρατηρήσει ότι οι πελάτες του πήγαιναν προς το ταμείο όταν γέμιζαν το ξύλινο καλάθι τους. Αναζήτησε λοιπόν ένα τρόπο ώστε να κάνει τις αγορές πιο εύκολες και άνετες, κάτι που φυσικά, δεδομένου ότι οι πελάτες θα έμεναν περισσότερο χρόνο μέσα στο σούπερ μάρκετ, θα είχε επίπτωση και στην κερδοφορία του.
Όταν το 1937 τοποθέτησε τα καροτσάκια, που ο ίδιος εφηύρε, στο κατάστημά του, ήταν σίγουρος για την επιτυχία τους. Ωστόσο, έκανε λάθος. Οι πελάτες του, αγνοώντας τα επιδεικτικά, συνέχισαν να ψωνίζουν με τα καλαθάκια ανά χείρας. 
Οι νέοι τα απέφευγαν επειδή τα εξέλαβαν ως ένδειξη αδυναμίας, οι δεσποινίδες/κυρίες θεώρησαν ότι δεν ήταν της μόδας, ενώ και οι ηλικιωμένοι δεν ήθελαν να δείξουν ότι δεν μπορούν και ότι χρειάζονται βοήθεια.
Ο Goldman δεν το έβαλε κάτω. Τότε σκέφτηκε να προσλάβει μαϊμού-πελάτες (decoy shoppers), όλων των ηλικιών και των δύο φύλων, οι οποίοι θα έσπρωχναν καροτσάκια γεμάτα με αγαθά. Προσέλαβε μάλιστα όμορφες κοπέλες που καλωσόριζαν τους πελάτες παροτρύνοντάς τους να χρησιμοποιήσουν τα καροτσάκια.
Διαβάστε ακόμη Υαλοκαθαριστήρες. Μια γυναικεία εφεύρεση
Το κόλπο έπιασε και σύντομα τα σούπερ μάρκετ που υιοθέτησαν τη «νέα τεχνολογία», τα οποία αναγκάστηκαν να αναδιαμορφώσουν τους χώρους τους, είδαν τις πωλήσεις τους να αυξάνονται κατακόρυφα…
