Μολονότι τα fake reviews έχουν ταυτιστεί με την εποχή του διαδικτύου και δη τα sites που φιλοξενούν κριτικές (π.χ. Amazon, TripAdvisor, Google reviews), εντούτοις η ιστορία τους μετρά ένα και πλέον αιώνα – ήδη από τα τέλη του 19ου αιώνα διάφοροι συγγραφείς έγραφαν επαινετικές κριτικές για τα συγγράμματά τους.
Ωστόσο, μία από τις πιο ενορχηστρωμένες προσπάθειες
παραπλάνησης-παραπληροφόρησης της κοινής γνώμης έλαβε χώρα το 1962, όταν εμφανίστηκε μια διαφήμιση
στην New York Herald-Tribune για το θεατρικό έργο
"Subways Are For Sleeping".
Το εν λόγω έργο αρχικά είχε απογοητευτικές πωλήσεις, κάτι
που ερχόταν σε αντίθεση με τη διαφήμιση, που άφηνε να εννοηθεί ότι ήταν
επιτυχημένο. Σε αυτό συνέβαλαν οι εγκωμιαστικές κριτικές επτά έγκριτων κριτικών
θεατρικών έργων, που φιλοξενήθηκαν στη διαφήμιση.
Για παράδειγμα, ο Howard Taubman των NY Times έγραψε: ‘’One of the few great musical comedies of the last thirty years, one of the best of our time’’. Ο δε Richard Watts των NY Post είπε: "A knockout, from start to finish. The musical you've been waiting for. It deserves to run for a decade."
Η διαφήμιση θα έτρεχε και σε άλλες εφημερίδες, ωστόσο ένας
εκδότης που γνώριζε εξ όψεως τον Richard Watts δεν
θα αργούσε να αποκαλύψει την απάτη. Σε αντίθεση με τον έγχρωμο Richard Watts
της διαφήμισης, ο πραγματικός Watts ήταν λευκός... Ενημέρωσε τις άλλες εφημερίδες, οι οποίες και
δεν προχώρησαν στην καταχώριση της διαφήμισης – μόνο η New York Herald-Tribune
είχε ήδη τυπωθεί.
Διαβάστε επίσης 4 τρόποι για να εντοπίσετε fake κριτικές στο TripAdvisor
Εντέλει αποδείχθηκε ότι ο παραγωγός του έργου, David Merrick, σε μια προσπάθεια να
«κάμψει» τις αρνητικές κριτικές του έργου, επινόησε ένα τέχνασμα. Βρήκε στο
Χρυσό Οδηγό επτά άνδρες που είχαν τα ίδια ονόματα με επιφανείς κριτικούς.
Αφού τους προσκάλεσε να δουν το έργο, κατόπιν τους κέρασε
το δείπνο, εξασφαλίζοντας έτσι την άδειά τους να χρησιμοποιήσει τα ονόματά τους
σε μια διαφήμιση του έργου. Πράγματι η διαφήμιση με τις ψευδείς κριτικές
έμοιαζε να είναι γνήσια. Αν και τελικά ανέβηκε σε μία μόνο φυλλάδα, εντούτοις η
«ζημιά» είχε γίνει (ενδεικτική ίσως και του γεγονότος ότι ανέκαθεν το κοινό
επηρεαζόταν από τις κριτικές). Το έργο "Subways Are For Sleeping", που αρχικά
είχε χλευαστεί από τους κριτικούς, έφθασε να κάνει 205 παραστάσεις…
