H σκηνή έχει αναπαραχθεί χιλιάδες φορές στη μεγάλη οθόνη: ο συχνά υπέρβαρος αστυνομικός τρώει ή κερνάει τους συναδέλφους του ντόνατς. Πώς προέκυψε όμως αυτή η «ερωτική» σχέση των ντόνατς με την αστυνομία;
Χρειάζεται να ταξιδέψουμε πίσω στο χρόνο και συγκεκριμένα
στη δεκαετία του ’50, όταν τα μοναδικά καταστήματα τροφίμων στην Αμερική που
ήταν ανοικτά όλη τη νύχτα ήταν αυτά που πουλούσαν ντόνατς (και φυσικά καφέ).
Μη έχοντας άλλες επιλογές, οι αστυνομικοί που είχαν
νυχτερινή βάρδια κατέληγαν σε κάποιο κατάστημα με ντόνατς, όχι μόνο για να φάνε
κάτι φθηνό (αρκετά από αυτά έκαναν ειδικές προσφορές για τους αστυνομικούς) και στα γρήγορα ή να το πάρουν μαζί τους, αλλά και για να
συμπληρώσουν όλα τα γραφειοκρατικά έγγραφα.
Διαβάστε επίσης Πώς τα Dunkin' Donuts επιστράτευσαν το sensory marketing για να πουλήσουν καφέ...
Δεν είναι τυχαίο ότι ο ιδρυτής των Dunkin Donuts είχε
δηλώσει ότι «δημιουργούμε φιλόξενους χώρους για τους αστυνομικούς, καθώς αυτοί
θα προστατέψουν τα καταστήματά μας». Είναι χαρακτηριστικό ότι σε αυτά τα
καταστήματα διαχρονικά καταγράφονται λιγότερες ληστείες συγκριτικά με τα
υπόλοιπα…
