Τα τελευταία χρόνια, οι φωνές που ζητούσαν την κατάργηση της Διεθνούς Έκθεσης Θεσσαλονίκης (ΔΕΘ) είχαν αυξηθεί δραματικά, καθώς η «εμποροπανήγυρις», όπως την αποκαλούσαν, είχε τεράστιο κόστος και απίστευτες σπατάλες, που τελικά επιβάρυναν τον Έλληνα φορολογούμενο.
Τελικά, ότι δεν κατάφερε η
οικονομική κρίση που ταλάνισε τη χώρα για μια δεκαετία, το επέφερε η πανδημία,
καθώς φέτος η ΔΕΘ, λόγω της έξαρσης κρουσμάτων κορωνοϊού τις τελευταίες μέρες
στην πόλη αλλά και στη χώρα γενικότερα, δεν θα γίνει.
Είναι κοινώς αποδεκτό ότι η ΔΕΘ
θα αποτελούσε μία τονωτική ένεση για την συμπρωτεύουσα, η οποία, ούσα «τραυματισμένη»
από τη κατακόρυφη μείωση του τουρισμού, περίμενε πώς και πώς τις 10 αυτές μέρες
για να ανασάνει. Μάλιστα, οι απώλειες υπολογίστηκαν στα 40 – 50 εκατ. ευρώ (αν
και αυτά τα νούμερα αφορούν την περυσινή επισκεψιμότητα – θεωρητικά, φέτος η
προσέλευση θα ήταν μικρότερη).
Τα διαφυγόντα κέρδη εστιάζονται κυρίως στους κλάδους της φιλοξενίας (η πληρότητα των άδειων σήμερα ξενοδοχείων άγγιζε το 90-100% - πλέον αρκετά από αυτά θα κλείσουν νωρίτερα, με ό,τι αυτό συνεπάγεται) και της εστίασης, του λιανικού εμπορίου αλλά και τις υπηρεσίες μεταφοράς.
Από τη άλλη, οι πολέμιοι της ΔΕΘ, που υλοποιήθηκε για πρώτη φορά το 1926, μιλούν για ένα αχρείαστο mega event, με τεράστιο κόστος και σπατάλες (που εστιάζονταν κυρίως στα κρατικά περίπτερα), που αποτελεί πρώτης τάξης ευκαιρία για τους πολιτικούς να εξαγγείλουν παροχές και υποσχέσεις, που συχνά παραμένουν υποσχέσεις και το οποίο προσελκύει κάθε λογής σχετικούς και άσχετους.
Μιλούν
για 5.000 αστυνομικούς, αμέτρητους διαδηλωτές, υπουργούς, βουλευτές, γραμματείς,
ερωμένες, συζύγους, που θα κάνουν μία βόλτα στην όμορφη συμπρωτεύουσα και θα αφήσουν
τον οβολό τους στη νυχτερινή Θεσσαλονίκη (μπουζούκια, «πεταλουδίτσες» κ.ά.).
Είναι λοιπόν ωφέλιμη η ΔΕΘ;
Εξαρτάται από ποια μεριά το βλέπει κάποιος, σε ποιο στρατόπεδο δηλαδή βρίσκεται…
