Μία υπέροχη χώρα, με διάσπαρτα
μικρά διαμάντια, η οποία ωστόσο, σε μεγάλο βαθμό, αδυνατεί να προσαρμοστεί στα
νέα δεδομένα και να προβληθεί αποτελεσματικά προς τα έξω. Μια χώρα (αλλά και αμέτρητες
τουριστικές επιχειρήσεις) όπου έννοιες όπως destination marketing, branding, internet marketing και
social
media marketing είναι σχετικά άγνωστες.
Μία χώρα που λειτουργεί ακόμα με
κανόνες του 2000, και ας έχουν περάσει δύο δεκαετίες από τότε. Μία χώρα όπου οι
δημόσιοι τοπικοί φορείς παραμένουν άπραγοι ενώ οι κάθε λογής επαγγελματίες που
δραστηριοποιούνται στον τουρισμό αδυνατούν να συνεργαστούν ώστε να προβάλλουν
από κοινού τον τόπο τους.
Αφορμή γι’ αυτό το άρθρο στάθηκε
η παρότρυνση ενός φίλου να γράψω για έναν πανέμορφο παραθαλάσσιο προορισμό της
Ηπείρου. Κάνοντας μία πρόχειρη έρευνα, αντιλήφθηκα ότι όλα έχουν αφεθεί στην
τύχη τους. Η ιστοσελίδα του εν λόγω νομού ήταν τραγική, η αξιοποίηση των social media ανύπαρκτη.
Οι δε τουριστικές επιχειρήσεις της περιοχής, ανήμπορες να συνεργαστούν και να
προωθήσουν τον τόπο τους – εξάλλου, ο Έλληνας δεν ήταν ποτέ της συνεργασίας
(και το πληρώνει).
Τι κρίμα, αλήθεια. Με ελάχιστες
εξαιρέσεις, οι περισσότεροι προορισμοί αδυνατούν να αποκτήσουν ψηφιακές
δεξιότητες και να έχουν στιβαρή παρουσία στο διαδίκτυο. Αν σε όλους αυτούς προστεθούν
χιλιάδες καταλύματα που, για να έχουν το κεφάλι τους ήσυχο, έχουν παραδοθεί στους
tour operators (το
πάθημα με τον Thomas Cook δεν έγινε μάθημα) αλλά και στους OTAs (βλ. Booking – με τις προμήθειες
να φθάνουν το 20-25%), τότε αντιλαμβανόμαστε το μέγεθος του προβλήματος.
Εξάλλου, η πανδημία φανέρωσε τη γύμνια μας. Ολόκληρα νησιά του Ιονίου, παραδομένα δεκαετίες τώρα σχεδόν αποκλειστικά σε Βρετανούς και Ιταλούς (που έρχονταν all inclusive), τώρα κλαίνε τη μοίρα τους, καθώς αυτές οι αγορές είναι προβληματικές.
Πόσοι από αυτούς, για παράδειγμα, αξιοποιούν τα social media; Ελάχιστοι. Αντε, να έχουν έναν λογαριασμό στο Facebook και το Instagram και να τον ενημερώνουν αραιά και που. Αποσπασματικά, χωρίς πλάνο, χωρίς σχέδιο.
Όταν
τους μιλάς για content marketing και storytelling,
είναι σαν να τους μιλάς για πυρηνική φυσική – ενδεικτική της διάθεσής τους να
μην προσαρμοστούν στα νέα δεδομένα (άντε τώρα να τους μιλήσεις για στοχευμένες
διαφημίσεις στο διαδίκτυο, blogs κ.ά.).
Όταν τους λες ότι πρέπει να
απαντούν στα reviews, σου
λένε δεν έχω χρόνο (δεν έχουν χρόνο ούτε να δουν τι μπορεί να πηγαίνει στραβά
στην επιχείρησή τους). Όταν τους μιλάς για μια ποιοτική ιστοσελίδα, που θα
προτρέπει τον χρήστη να κάνει απευθείας κράτηση, σου λένε "μια χαρά λειτουργώ με
την Booking" και ότι την αναβάθμισαν πρόσφατα, προ δεκαετίας – ενδεικτική η
περίπτωση 5άστερου ξενοδοχείου στο Ναύπλιο με απαρχαιωμένη ιστοσελίδα, από το
2009.
Αλλά έτσι δεν πάμε μπροστά. Χρειάζεται
ψηφιακός μετασχηματισμός παντού. Σε επίπεδο προορισμού αλλά και σε επίπεδο
επιχείρησης. Πρέπει να βρίσκεσαι εκεί που είναι το κοινό σου, στο διαδίκτυο δηλαδή. Γιατί δεν φθάνει να έχεις ένα καλό προϊόν, αλλά θα πρέπει να
ξέρεις και να το προβάλλεις.
Υ.Γ.
Προς αποφυγήν παρεξηγήσεων (και για να προλάβω πικρόχολα σχόλια), δεν πουλάω τίποτα. Είμαι καθηγητής, συγγραφέας και περιστασιακά εισηγητής σεμιναρίων. Δεν φτιάχνω ιστοσελίδες, ούτε χειρίζομαι τα social media εταιρειών ή προορισμών.
