Μια άριστη πρακτική εξυπηρέτησης...

Μία από τις πιο δυνατές και ευκολομνημόνευτες εμπειρίες που βιώνει ο επισκέπτης ενός ξενοδοχείου είναι κατά την αναχώρηση. Είναι αυτό που αποκαλούμε στην καθομιλουμένη ως η «τελευταία εντύπωση», κάτι που καταδεικνύεται και από πληθώρα ερευνών (το φαινόμενο αυτό αποκαλείται «The primacy and recency effect»).

Μία τέτοια εμπειρία, που τοποθετεί την έννοια της φιλοξενίας σε άλλο επίπεδο, έζησε μια φίλη σε ξενοδοχείο τριών αστέρων στην Αυστρία. 
Η ιστορία, όπως ακριβώς μου την εξιστόρησε, έχει ως εξής: «Εχουμε βάλει τις βαλίτσες και έχουμε επιβιβαστεί στο λεωφορείο έτοιμοι για αναχώρηση. Τότε, έρχεται μια κοπέλα από τη ρεσεψιόν με ένα καλαθάκι ανά χείρας και, αφού μας εύχεται καλό ταξίδι, μας μοιράζει από ένα πετσετάκι, που φέρει το όνομα και το λογότυπο του ξενοδοχείου».

«Βγαίνοντας από το λεωφορείο και ενώ ο οδηγός έχει βάλει μπρος, μπροστά στην είσοδο του ξενοδοχείου ξεπροβάλλουν, στους -2 βαθμούς Κελσίου(!), 4-5 άτομα από το προσωπικό για να μας αποχαιρετήσουν κρατώντας παρόμοια πετσετάκια με αυτά που μας είχαν δώσει. Ηταν φανερό ότι δεν το έκαναν από αγγαρεία, αλλά προφανώς έτσι έκριναν ότι έπρεπε να αποχαιρετήσουν έναν επισκέπτη που πληρώνει το μισθό τους. Περίμεναν εκεί μέχρι το λεωφορείο να στρίψει και να χαθεί».

«Εκπληκτοι από αυτό που αντικρίσαμε, όλοι οι επιβάτες του λεωφορείου είχαμε κολλήσει το πρόσωπο στο παράθυρο (όπως βλέπουμε συχνά σε ταινίες). Μάταια οι περισσότεροι από εμάς προσπαθούσαμε να ανακαλέσουμε μία παρόμοια εμπειρία φιλοξενίας από κάποιο ελληνικό ξενοδοχείο».

Όπως μου είπε χαρακτηριστικά, «το ξενοδοχείο ήταν 3 ⭐️ άλλα για εμένα άξιζε για 5 ⭐️⭐️⭐️⭐️⭐️». Ήταν όλα προσεγμένα, καθαρά, με μεγάλη ποικιλία στο πρωινό και κυρίως ποιοτικό φαγητό, αλλά, όπως αντιλαμβάνεστε, όλα αυτά ωχριούσαν μπροστά στην αυθεντική φιλοξενία…