Δευτερόλεπτα πριν από το
εναρκτήριο λάκτισµα του Τελικού του Παγκοσµίου Πρωταθλήµατος το 1970, ο
διάσηµος Πελέ ζητάει από τον διαιτητή να περιµένει για να δέσει τα κορδόνια
του. Ο Βραζιλιάνος αστέρας γονάτισε δίνοντας την ευκαιρία σε εκατοµµύρια
τηλεθεατές να προσέξουν τα Puma που φορούσε. Ήταν κι αυτό ένα µέρος της
µυστικής συµφωνίας που είχε κάνει ο Πελέ, ο οποίος θα έπαιρνε 120.000 δολάρια
για να φορέσει Puma, µε τον ιδρυτή της επιχείρησης Ρούντολφ Ντάσλερ. Το
συγκεκριµένο διαφηµιστικό τρικ, έδωσε ανεπανάληπτη δηµοσιότητα στην Puma και
ήταν µια «δυνατή γροθιά» στη µισητή της, τότε, αντίπαλο, Adidas.
Γόνος φτωχής οικογένειας από ένα
µικρό χωριό της Γερµανίας, ο Ρούντολφ Ντάσλερ βρέθηκε ήδη στα 15 του να
εργάζεται µαζί µε τον πατέρα του σε ένα εργοστάσιο υποδηµάτων, πριν αναλάβει,
µετά τον Α’ Παγκόσµιο Πόλεµο, διευθυντική θέση σε εργοστάσιο που έφτιαχνε
πορσελάνες. Το 1924, όµως, ο 28χρονος επιστρέφει στη γενέτειρά του και
συνεργάζεται µε τον αδερφό του Άντολφ, ιδρύοντας το Gebruder Dassler
Schuhfabrik (Εργοστάσιο Υποδηµάτων Αδερφών Ντάσλερ). Τα δύο αδέρφια, µε τη
βοήθεια άλλων µελών της οικογένειας, αρχίζουν να κατασκευάζουν στο πλυσταριό
της οικίας παντόφλες και παπούτσια.
Σύντοµα, ο Ρούντολφ, υπεύθυνος
για θέµατα διαχείρισης, και ο Άντολφ, υπεύθυνος για την παραγωγή, αντιλήφθηκαν
ότι το µέλλον ανήκει στα αθλητικά παπούτσια κυρίως για τρέξιµο και ποδόσφαιρο.
Η παραγωγή, λοιπόν, στράφηκε προς αυτή την κατεύθυνση, ενώ σύντοµα, το 1925,
έφτασε και η πρώτη παραγγελία από έναν αθλητικό όµιλο που ζητούσε 10.000 ζευγάρια.
Η αρχή είχε µόλις γίνει και σύντοµα τα παπούτσια των αδερφών Ντάσλερ θα
γίνονταν δηµοφιλή στους αθλητικούς κύκλους.
Οι Ντάσλερ έµαθαν από νωρίς την
αξία της συµµετοχής µεγάλων αθλητών που θα φορούσαν τα παπούτσια τους στις
µεγάλες αθλητικές οργανώσεις, όπως οι Ολυµπιακοί Αγώνες και τα Παγκόσµια
Κύπελλα Ποδοσφαίρου. Η αρχή έγινε στους Ολυµπιακούς του Άµστερνταµ το 1928,
όπου σχεδόν οι µισοί αθλητές φορούσαν τα παπούτσια των Ντάσλερ.
Όµως η αποθέωση θα ερχόταν στους
Ολυµπιακούς του Βερολίνου το 1936. Ο Άντολφ Ντάσλερ, που µόλις είχε σχεδιάσει
ένα αθλητικό παπούτσι µε καρφιά, κατάλληλο για δροµείς, πήγε στο Βερολίνο όπου
παρουσίασε το δηµιούργηµά του στον Τζέσε Όουενς. Ο Αφροαµερικάνος σταρ της
εποχής δέχθηκε να τα φορέσει, κατακτώντας, προς µεγάλη απογοήτευση και οργή του
Χίτλερ, συνολικά τέσσερα χρυσά µετάλλια. Ο ίδιος ο Χίτλερ, προφανώς, να µην
γνώριζε ότι ο έγχρωµος αθλητής που αµφισβήτησε την ανωτερότητα της άριας φυλής
φορούσε παπούτσια που είχαν κατασκευάσει δύο αφοσιωµένα µέλη του Ναζιστικού Κόµµατος.
Η επιτυχία του Όουενς επιβεβαίωσε
και ενίσχυσε την καλή φήµη που είχαν τα παπούτσια των Ντάσλερ. Σύντοµα,
αµέτρητα γράµµατα από προπονητές εθνικών οµάδων από όλο τον κόσµο κατέφθαναν
στο γραφείο των δύο αδερφών, ζητώντας να τους στείλουν τα παπούτσια που
κατασκεύαζαν. Οι δουλειές των Ντάσλερ εκτοξεύτηκαν στα ύψη, ενώ η εταιρεία τους
έφθασε να πουλάει 200.000 ζευγάρια το χρόνο µέχρι την έναρξη του Β’ Παγκοσµίου
Πολέµου.
Ο πόλεµος, όµως, αποτέλεσε ένα
ισχυρό ράπισµα όχι µόνο στις πωλήσεις αθλητικών παπουτσιών, αλλά και στις
σχέσεις των δύο αδερφών και των συζύγων τους. Ο Ρούντολφ και ο Άντολφ ήταν δύο
εντελώς διαφορετικοί χαρακτήρες, όµως µια απλή παρεξήγηση ήταν αρκετή για να
αλλάξει τελείως η µοίρα τους. Το 1943, κατά τη διάρκεια των συµµαχικών
βοµβαρδισµών, ο Άντολφ και η σύζυγός του µπήκαν στο καταφύγιο, όπου ήδη
βρίσκονταν ο Ρούντολφ µε την οικογένειά του. «The Dirty bastards are back
again», είπε ο Άντολφ, αναφερόµενος στα συµµαχικά αεροπλάνα. Ο Ρούντολφ, όµως,
θεώρησε ότι ο αδερφός του το είπε γι’ αυτόν και την οικογένειά του. Το γυαλί
στις σχέσεις των δύο συνιδρυτών είχε ραγίσει οριστικά.
Το 1948, οι δύο πρωτοπόροι του
αθλητικού παπουτσιού χωρίζουν τους δρόµους τους, ο µεν Άντολφ Ντάσλερ ιδρύει
την Adidas (από τα αρχικά του ονόµατός του), ο δε Ρούντολφ Ντάσλερ τη Ruda
(πάλι, από τα αρχικά του ονόµατός του), την οποία σύντοµα µετονόµασε σε Puma µε
σήµα το γνωστό αιλουροειδές, σύµβολο δύναµης και ταχύτητας. Τα δύο αδέρφια,
πια, ήταν ανταγωνιστές και οι εταιρείες τους για αρκετές δεκαετίες (πριν από
την έλευση της Nike) κονταροχτυπιόταν για την πρωτιά στην αγορά των αθλητικών
ειδών και του σπορ ρουχισµού. Ακόµα και η πόλη όπου γεννήθηκαν θα χωριζόταν σε
δύο στρατόπεδα – κάτοικοι, καταστηµατάρχες και οι δύο τοπικές ποδοσφαιρικές
οµάδες έπρεπε να διαλέξουν µε ποιανού το µέρος ήταν.
Ένα ενδιαφέρον περιστατικό, ενδεικτικό της αντιπαλότητας της Adidas µε την Puma, έλαβε χώρα στους Ολυµπιακούς του 1960. Τότε ο Ρούντολφ Ντάσλερ άνοιξε το Κουτί της Πανδώρας πληρώνοντας τον Άρµιν Χάρι, Γερµανό δροµέα ταχύτητας, να φορέσει Puma για να τρέξει τα 100 µέτρα. Ο Χάρι, που µέχρι τότε φορούσε Adidas, ζήτησε χρήµατα από τον Άντολφ, ο οποίος όµως αρνήθηκε. Ο Χάρι πήρε το χρυσό φορώντας Puma, όµως –για να γλυκάνει το χάπι– στην τελετή απονοµής των µεταλλίων εµφανίστηκε µε τα Adidas του, σοκάροντας τα δύο αδέρφια. Μετά από αυτό, ο Άντολφ δεν θέλησε να ξαναδεί τον αθλητή στα µάτια του.
Ο Ρούντολφ Ντάσλερ πέθανε το
1974, χωρίς να ξαναµιλήσει ποτέ στον αδερφό του, παρόλο που και οι δύο έµεναν
στην ίδια πόλη, σηµερινή έδρα και των δύο εταιρειών. Ακόµα και τα µνήµατά τους
στο κοιµητήριο της πόλης απέχουν πολύ το ένα από το άλλο. Πάντως, µετά το
θάνατο των δύο ιδρυτών, οι σχέσεις των οικογενειών των Ντάσλερ εµφάνισαν
σηµάδια βελτίωσης. Ο Φρανκ Ντάσλερ, εγγονός του Ρούντολφ, έκανε την αρχή αφού
εργάστηκε και στις δύο επιχειρήσεις, ενώ ίδρυσε και κοινό οικογενειακό µουσείο
στη γενέτειρα πόλη τους.
