Όταν ο Τζον Πέμπερτον δημιούργησε, το
1886, ένα σκουρόχρωμο αρωματικό μείγμα, ο συνεταίρος του και λογιστής Φρανκ
Ρόμπινσον πρότεινε το όνομα «Coca-Cola» (από τα φύλα κόκας και κόλας),
θεωρώντας ότι η επανάληψη του γράμματος «C» θα αποτελούσε ένα καλό διαφημιστικό
τέχνασμα. Στον ίδιο χρεώνεται, το 1887, και το χαρακτηριστικό λογότυπο με τα
καλλιγραφικά γράμματα σε γραμματοσειρά spencerian, τρόπο γραφής αρκετά
διαδεδομένο τον 19ο αιώνα στις ΗΠΑ.
Ωστόσο, δεν ήταν αυτό το πρώτο
λογότυπο του διάσημου αναψυκτικού, καθώς ήδη από το 1886 είχε δημοσιευτεί στην
εφημερίδα Atlanta Journal Constitution ένα απλό λογότυπο, το οποίο προφανώς
είχε επινοήσει ο Πέμπερτον (για την ιστορία, ο ιδρυτής πέθανε δύο χρόνια μετά). Για μερικές δεκαετίες, στην ουρά του
πρώτου «C» είχε προστεθεί ο όρος «Trademark», ενώ εμβόλιμα, για ένα μόλις
χρόνο, μεταξύ 1890-1891, υιοθετήθηκε το κάτωθι λογότυπο, στη μοναδική ίσως φορά
(μαζί με το θνησιγενές λογότυπο του 1985, όταν άλλαξε η συνταγή και βγήκε στην
αγορά η αποτυχημένη New Coke) που η εταιρεία παρέκκλινε από το καλλιτεχνικό
στοιχείο.
Στα τέλη της δεκαετίας του ’50 θα
υιοθετηθούν για πρώτη φορά τα λευκά γράμματα μέσα σε ένα κόκκινο πλαίσιο, το
επονομαζόμενο ως «fishtail logo», ενώ το 1969 θα κάνει την εμφάνισή του το
περίφημο «άσπρο κύμα», που προστέθηκε κάτω από τη διάσημη επωνυμία.
Ο
συνδυασμός του άσπρου και του κόκκινου χρώματος μόνο τυχαίος δεν ήταν, καθώς
όχι μόνο είναι ελκυστικός οπτικά, ιδιαίτερα στη νεολαία, αλλά και παραπέμπει σε
έννοιες όπως «ενέργεια» και «αγνότητα».
Έκτοτε, αυτό που σήμερα θεωρείται ως
το πιο δημοφιλές σήμα στον κόσμο, θα υποστεί ελάχιστες τροποποιήσεις
διατηρώντας ωστόσο τον καλλιτεχνικό του χαρακτήρα, όπως ακριβώς τον είχε
εμπνευστεί, στα τέλη του 19ου αιώνα, ο Φρανκ Ρόμπινσον.