Αμερική, 1902. Ενας δεινός
κυνηγός έχει εξορμήσει για να σκοτώσει αρκούδες στον Μισισιπή. Πρόκειται για
τον τότε πρόεδρο των ΗΠΑ, Theodore Roosevelt,
ο οποίος όμως εκείνη τη μέρα, σε αντίθεση με τα άλλα μέλη της ομάδας, δεν είχε
καμία τύχη καθώς δεν είχε σκοτώσει καμία αρκούδα.
Τότε, οι συνεργάτες του
εντοπίζουν μια αρκούδα, την παγιδεύουν και τη δένουν σε μια ιτιά, προσφέροντας
στον πρόεδρο ένα έτοιμο θήραμα, έναν εύκολο στόχο. Προς απογοήτευσή τους, όμως,
ο Teddy, όπως ήταν το
υποκοριστικό του, αρνείται να το πυροβολήσει, καθώς δεν θέλει να σκοτώσει ένα ανήμπορο
ζώο. Όπως είπε χαρακτηριστικά: «this is not sportsmanship», με την αρκούδα να
κερδίζει την ελευθερία της.
Η ιστορία δεν θα αργούσε να
κυκλοφορήσει σε όλη την Αμερική, με τον Τύπο να αφιερώνει αμέτρητα άρθρα και
ρεπορτάζ. Ενας πολιτικός σκιτσογράφος, ο Clifford Berryman δημιουργεί ένα
σκίτσο στην Washington Post της 16ης Νοεμβρίου του 1902, το οποίο θα έμενε στην
ιστορία...
Το σκίτσο θα προσέξει ένας ζαχαροπλάστης
από το Μπρούκλιν, που είχε ως χόμπι να φτιάχνει λούτρινα, ο γεννημένος στη Ρωσία
Morris Michtom, ο οποίος, έφτιαξε με τη γυναίκα του, Rose, ένα λούτρινο ζωάκι και το αφιέρωσε
στον 26ο Πρόεδρο της Αμερικής. Το λούτρινο, που τοποθετήθηκε στη βιτρίνα
με μια ταμπέλα που ανέγραφε: «Teddy’s bear», τράβηξε αμέσως την προσοχή των πελατών
του. 
Οι Michtoms διείδαν την
επιχειρηματική ευκαιρία και αφού απέσπασαν την άδεια (και τις ευλογίες) του Roosevelt για να
χρησιμοποιήσουν το όνομά του στο δημιούργημά τους, ξεκίνησαν να παράγουν λούτρινα
αρκουδάκια με το όνομα Teddy Bear.
Τα αρκουδάκια σύντομα θα γινόντουσαν ανάρπαστα στην αγορά (η εταιρεία που ίδρυσαν το 1907 οι Michtoms, που φυσικά εγκατέλειψαν τη ζαχαροπλαστική, θα ήταν για χρόνια η μεγαλύτερη στην Αμερική που παρασκεύαζε λούτρινα), με όλο και
περισσότερες εταιρείες ανά τον κόσμο να τα εντάσσουν τα κατοπινά χρόνια στην προϊοντική τους γκάμα.
