Μπαίνοντας κάποιος στα Jumbo, ακούει από το μεγάφωνο
την πρόσκληση που απευθύνει η εταιρεία στους νέους για να καταθέσουν το βιογραφικό τους και να εργαστούν σε μία «ισχυρή» και «δυναμική» εταιρεία που διαπρέπει στο χώρο
της και η οποία έχει παρουσία στην ΝΑ Ευρώπη.
Αυτό όμως που δεν λέει η εταιρεία,
που, ας ήμαστε ειλικρινείς, δεν φημίζεται για το καλό της εργασιακό περιβάλλον, είναι το προφανές:
χαμηλοί μισθοί (η εταιρεία, παρά την «εκκωφαντική» κερδοφορία της τα τελευταία χρόνια, παραδοσιακά
πληρώνει το ελάχιστο που ορίζει ο νόμος), ημιαπασχόληση και συμβάσεις ορισμένου
χρόνου.
Τον τελευταίο όμως χρόνο, το
δημιούργημα του κυρίου Βακάκη (ειλικρινά πίστευα ότι μετά την ανείπωτη προσωπική
τραγωδία που βίωσε με την απώλεια του γιου του, ότι θα έπαυε να είναι τόσο «σκληρός»
επιχειρηματίας) το πήγε ένα βήμα παραπέρα, καθώς καθιερώνει, έστω και για έξι συγκεκριμένες
εβδομάδες το χρόνο (σε περιόδους όπου παρατηρείται σημαντικός φόρτος εργασίας,
π.χ. γιορτές, αρχή σχολικής χρονιάς), την εξαήμερη εργασία.
Η εξαήμερη εργασία υπογράφηκε με
ατομική σύμβαση εργασίας μεταξύ των εργαζομένων και της εργοδοσίας στις αρχές Ιανουαρίου.
Τότε, η διοίκηση κάλεσε εκβιαστικά, υπό την απειλή της απόλυσης, όλους τους
εργαζόμενους να υπογράψουν τροποποιητική ατομική σύμβαση εργασίας για την
αλλαγή της ημερήσιας εργασίας.
Σήμερα, τα Jumbo, αφού απέλυσαν όλους
τους «αντιφρονούντες» που αρνήθηκαν να υπογράψουν τη σύμβαση, προχώρησαν στην
εφαρμογή των όρων της σύμβασης που καθιερώνει την εξαήμερη εργασία όταν
παρατηρείται υπερβολικός φόρτος εργασίας.
Ο εργασιακός μεσαίωνας (τι κρίμα, αλήθεια, να προέρχεται από μία κραταιά και απόλυτα υγιή εταιρεία) σε όλο του του το μεγαλείο...
