Η
εμπειρία, όταν ταξιδεύουμε με το αεροπλάνο, είναι λίγο πολύ η ίδια: το φαγητό που
σερβίρεται στις πολύωρες πτήσεις είναι «τραγικό».
Οι
περισσότεροι θα αποδώσουν τη διαπίστωση αυτή στην έλλειψη ποιότητας, κάτι που
ωστόσο φαίνεται να μην ισχύει, καθότι αρκετές αεροπορικές εταιρείες
συνεργάζονται με αξιοπρεπείς εταιρείες catering.
Τι
συμβαίνει λοιπόν και η γεύση των φαγητών, αλλά και των ποτών, στον αέρα είναι
«αδιάφορη» και «βαρετή», όταν, μάλιστα, σύμφωνα με πειράματα, το ίδιο ακριβώς
φαγητό σε ένα καλό εστιατόριο χαρακτηρίζεται ως «εξαιρετικό»;
Το
σίγουρο είναι ότι στα 35.000 πόδια ύψος, το πρώτο πράγμα που χάνουν οι επιβάτες
είναι η αίσθηση της γεύσης - η αίσθηση του αλμυρού και του γλυκού μειώνεται
κατά 30% περίπου σε αυτό το υψόμετρο. Υπό αυτές τις συνθήκες, η ατμόσφαιρα ενός
θαλάμου υπό πίεση, σε συνδυασμό με τον δροσερό, ξηρό αέρα της καμπίνας,
αλλοιώνει τη γεύση, καθώς στεγνώνει τη μύτη και εξασθενίζει τους οσφρητικούς
αισθητήρες.
Αν
σε όλα αυτά προστεθεί και το γεγονός που άπτεται της «διαδρομής» ενός φαγητού
από το εργαστήριο μέχρι την καμπίνα του αεροπλάνου, με τα γεύματα να καταψύχονται
για πολλές ώρες και να ξαναζεσταίνονται με τη χρήση μικροκυμάτων, τότε
αντιλαμβανόμαστε γιατί η γεύση τους είναι διαφορετική και γιατί το κρέας
στεγνώνει και γίνεται πιο άκαμπτο.
Ένας
άλλος παράγοντας που αλλοιώνει την αίσθηση της γεύσης, μετατρέποντας τα γλυκά
σε λιγότερο γλυκά και τα αλμυρά σε ακόμα πιο αλμυρά, είναι ο θόρυβος που υπάρχει
στο αεροπλάνο, ο οποίος προκαλείται από τις μηχανές, σε συνδυασμό με τις
ομιλίες των επιβατών, οι οποίες δημιουργούν ένα περιβάλλον με ήχους ισχύος 85
ντεσιμπέλ.
