Η τέλεια καταιγίδα. Αυτό ακριβώς
βίωσε η Thomas Cook,
καθώς μια σειρά από εσωτερικούς και εξωτερικούς παράγοντες την εκτροχίασαν, με
αποτέλεσμα να ρίξει τίτλους τέλους μετά από 178 χρόνια.
Μπορεί τα παχυλά μπόνους των
υψηλόβαθμων στελεχών που έλαβαν τα τελευταία χρόνια, τα οποία έφθασαν τα 23
εκατ. ευρώ, αλλά και η σχετικά πρόσφατη κερδοφορία που επέδειξε η εταιρεία, με
τα κέρδη ωστόσο να διοχετεύονται για την αποπληρωμή μέρους των τεράστιων
χρεών, να δημιούργησαν την εικόνα μιας υγιούς εταιρείας, η αλήθεια όμως είναι
ότι η Thomas Cook ψυχορραγούσε, σε σημείο που η μετοχή της εταιρείας να
χαρακτηριστεί «ευτελής».
Ας δούμε, όμως, τους 6 λόγους για
τους οποίους ο πιο ιστορικός όμιλος στο χώρο του τουρισμού αποτελεί πια
ιστορία:
Ø Αστοχες επιχειρηματικές συμφωνίες. Το
2007 συγχωνεύτηκε με μια ζημιογόνο εταιρεία, την My Travel, η οποία είχε
καταγράψει κέρδη μόνο μία φορά τα προηγούμενα έξι χρόνια, ενώ τα επόμενα χρόνια
προχώρησε σε εξαγορές online εταιρειών, σε μια προσπάθεια να διευρύνει το ψηφιακό της
αποτύπωμα, οι οποίες ωστόσο δεν απέδωσαν τα αναμενόμενα και απλώς διόγκωσαν τα
χρέη της, που έφθασαν τα 2 δις. ευρώ.
Ø Αδυναμία προσαρμογής στα κελεύσματα των
καιρών. Όπως και τα περισσότερα ταξιδιωτικά γραφεία, έτσι και ο Thomas Cook επέδειξε αργά αντανακλαστικά, με αποτέλεσμα να αργήσει να προσαρμοστεί στην
ψηφιακή εποχή. Τα στελέχη της επέμειναν για χρόνια ότι οι πελάτες αναζητούν την
επαφή πρόσωπο με πρόσωπο με τον πράκτορα, προκειμένου να κλείσουν τα ταξίδια
τους. Ως εκ τούτου, ακόμα και όταν μείωσαν τον αριθμό των πρακτορείων, τα
εναπομείναντα ήταν πάλι αρκετά.
Ø Έντονος ανταγωνισμός από OTAs, low-cost εταιρείες και Airbnb. Η εταιρεία άρχισε
να χάνει μερίδια αγοράς από την Booking και τα άλλα διαδικτυακά γραφεία (ένεκα της αλλαγής των
συνηθειών των χρηστών, που στράφηκαν στις online κρατήσεις – μόλις ένας στους επτά
ταξιδιώτες απευθύνεται πλέον σε ταξιδιωτικό πρακτορείο), τις αεροπορικές
εταιρείες χαμηλού κόστους (βλ. Ryanair)
και φυσικά από την φρενήρη ανάπτυξη της Airbnb, που εισήγαγε νέα ήθη στην αγορά της φιλοξενίας.
Ø Ξέσπασμα της Αραβικής Άνοιξης. Το 2010,
η Αραβική Άνοιξη έπληξε τόσο την Thomas Cook όσο και τους ανταγωνιστές της, καθώς
πολλοί άλλοτε δημοφιλείς προορισμοί στους οποίους η Thomas Cook είχε
έντονη παρουσία, όπως η Τουρκία, η Τυνησία και η Αίγυπτος, πλέον δεν ήταν
ασφαλείς και έγιναν απαγορευτικοί για το κοινό. Έξι χρόνια αργότερα, το 2016, η
εταιρεία δέχτηκε ένα ακόμη πλήγμα από την απόπειρα πραξικοπήματος στην Τουρκία.
Ø Brexit. Αναμφίβολα, ο Thomas Cook συνιστά την πρώτη βαριά απώλεια της
βρετανικής οικονομίας που πιστώνεται στο Brexit. Η αβεβαιότητα και ο φόβος για τις επιπτώσεις ενός άτακτου
Brexit
κυρίευσε τους Βρετανούς, που ανέβαλαν τα ταξίδια τους. Την ίδια στιγμή,
η ισοτιμία στερλίνας κατρακυλούσε έναντι του ευρώ (η εταιρεία πλήρωνε τα
ξενοδοχεία σε ευρώ) και του δολαρίου (τα καύσιμα πληρώνονταν σε δολάρια).
Ø Κλιματική αλλαγή. Οι υψηλές
θερμοκρασίες και το κύμα παρατεταμένου καύσωνα, που βίωσε η Βρετανία αλλά και
οι περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες, το καλοκαίρι του 2018, έπληξε ανεπανόρθωτα
τις κρατήσεις τελευταίας στιγμής για δραπετεύσεις το Σ/Κ. Πολλοί, πάλι, έμειναν
στην Βρετανία ή στις χώρες τους για να απολαύσουν τη ζέστη, αντί να πάνε σε
έναν ηλιόλουστο προορισμό.
