Η ιστορία της Porsche

Η Porsche είναι δηµιούργηµα του Αυστριακού Φέρντιναντ Πόρσε, ενός χαρισµατικού µηχανικού που προηγείτο της εποχή του, ο οποίος πάντα άφηνε το στίγµα του για όποιον και αν δούλευε, µε πιο λαµπρό παράδειγµα το «αµάξι του λαού» της Volkswagen. Ήταν όµως ο γιος του, Φέρι Πόρσε, αυτός που στα τέλη της δεκαετίας του 1940 θα έβγαζε στην αγορά το πρώτο αυτοκίνητο µε το όνοµα Porsche, ξεκινώντας ουσιαστικά την ένδοξη ιστορία της φερώνυµης αυτοκινητοβιοµηχανίας.

Ο Πόρσε γεννήθηκε το 1875 και από µικρός επέδειξε τις σπουδαίες τεχνικές του ικανότητες όταν ηλεκτροδότησε το σπίτι των γονιών του. Αν και η µόνη του εκπαίδευση ήταν ορισμένα µαθήµατα σε σχολή για µηχανικούς στη Βιέννη (αργότερα βέβαια θα τον αποκαλούσαν Δόκτορα Πόρσε χάρη στα δύο διδακτορικά διπλώµατα µε τα οποία τιµήθηκε), σε ηλικία µόλις 25 ετών σχεδίασε το πρώτο του ηλεκτρικό αυτοκίνητο, που έπιανε τα 40 χιλιόµετρα, κάνοντας κυριολεκτικά πάταγο στην επίδειξη του Παρισιού. Το αυτοκίνητο αυτό θα έσπαγε διάφορα ρεκόρ ταχύτητας τα επόµενα χρόνια, ενώ το 1901 θα κατακτούσε την πρωτιά σε ένα ράλλυ, µε οδηγό τον ίδιο.

Το 1928, και ενώ ήδη είχε σχεδιάσει πληθώρα επιτυχηµένων αγωνιστικών µοντέλων, ο Πόρσε σχεδίασε για την Mercedes-Benz το ιστορικό αγωνιστικό µοντέλο Mercedes SSK, το πιο δυνατό αµάξι της εποχής του, µε 225 άλογα, όµως το όνειρό του ήταν να κατασκευάσει ένα προσιτό στο ευρύ κοινό αυτοκίνητο. Η ιδέα αυτή όµως δεν άρεσε στα αφεντικά του, µε αποτέλεσµα ο ικανότατος µηχανικός να παραιτηθεί.

Το 1930, ο Πόρσε αποφάσισε να γίνει ο ίδιος το αφεντικό, οπότε ίδρυσε µια εταιρεία συµβούλων σε θέµατα µηχανολογικά, θέτοντας έτσι τα θεµέλια για τη σηµερινή Porsche, όπου µαζί µε µια οµάδα επιλεγµένων µηχανικών– ανάµεσά τους και ο γιος του, Φέρι– σχεδίαζαν µοτοσικλέτες, φορτηγά, αυτοκίνητα και κινητήρες αεροπλάνων για διάφορες εταιρείες όπως η NSU και η Wanderer (µετέπειτα Audi).

Τότε ήταν που σχεδίασε δύο µοντέλα, προάγγελους του «σκαραβαίου», τα οποία όµως αν και δεν έφθασαν ποτέ στο στάδιο της παραγωγής, θα τραβούσαν την προσοχή του Χίτλερ, ο οποίος ζήτησε από τον «πιο διάσηµο σχεδιαστή όλων των εποχών», όπως συνήθιζε να τον αποκαλεί, να σχεδιάσει το «αµάξι του λαού» για τη ναζιστική νεολαία.

Στην περίοδο του Β´ Παγκοσµίου Πολέµου η εταιρεία του Πόρσε άρχισε να κατασκευάζει πυροµαχικά και τανκ (χάρη στα οποία τιµήθηκε από τον Χίτλερ µε το Ανώτατο Βραβείο Επιστηµών), αλλά και να συναρµολογεί τους στρατιωτικούς «σκαραβαίους» που είχαν υποστεί ζηµιές.

Το 1948, ο Φέρι Πόρσε, απόντος του πατέρα του, ίδρυσε τη φερώνυµη εταιρεία και την ίδια χρονιά κατασκεύασε µέσα σ’ ένα παλιό πριονιστήριο ένα σπορ µοντέλο, το πρώτο που έφερε το όνοµα «Porsche», την 356, που έµοιαζε στην εµφάνιση µε τον «σκαραβαίο» - η µηχανή του είχε τροποποιηθεί για να πιάνει µεγαλύτερες ταχύτητες. Το νέο µοντέλο ήταν καλοσχεδιασµένο, όµως λόγω της έλλειψης πρώτων υλών εκείνη την εποχή ήταν σχετικά φτωχό σε εξοπλισµό. «Όλα ξεκίνησαν όταν άρχισα να ψάχνω αλλά πουθενά δεν μπορούσα να βρω το αυτοκίνητο των ονείρων μου. Έτσι, αποφάσισα να το κατασκευάσω ο ίδιος», δήλωσε ο ίδιος αρκετά χρόνια αργότερα αναφερόμενος στην πρώτη Porsche της ιστορίας.

Παρ’ όλα αυτά, απέφερε σηµαντικά έσοδα, τα οποία µαζί µε τα έσοδα από τα δικαιώµατα του «σκαραβαίου», τον βοήθησαν να πληρώσει το 1949 ένα εκατοµµύριο φράγκα για να αποφυλακίσει τον πατέρα του, που ήταν αιχµάλωτος των Γάλλων. Ο Φέρντιναντ Πόρσε στρώθηκε αµέσως στη δουλειά βελτιώνοντας την Porche 356 και µελετώντας βελτιώσεις πάνω στον «σκαραβαίο», όµως πέθανε δύο χρόνια αργότερα, χωρίς ουσιαστικά να προλάβει να γευτεί τη χαρά της επιτυχίας. Μετά θάνατο ήταν και η µεγαλύτερη διάκριση καθώς το 1999 του χορηγήθηκε ο τίτλος του «Ικανότερου Μηχανικού του Αιώνα».

Το 1950, η επιχείρηση µετεγκαταστάθηκε στη Στουτγάρδη, οπότε ξεκίνησε κανονικά η παραγωγή αµαξωµάτων, µηχανών και χειροποίητων εσωτερικών χώρων του αυτοκινήτου. Η Porsche σύντοµα απέκτησε πολύ καλή φήµη για τις µηχανές και την ποιότητα κατασκευής, ενώ η σειρά 356 βελτιώθηκε και συµµετείχε σε αγώνες ράλλυ, όπου συχνά αναδείχτηκε νικήτρια. Πάντως, το αµάξι αυτό θα γινόταν σύντομα δηµοφιλές και θα περνούσε στη σφαίρα του µύθου, όταν ο Τζέιµς Ντιν σκοτώθηκε µε µια Porche 356 σε αυτοκινητιστικό δυστύχηµα.

Την ίδια εποχή σχεδιάστηκε και το σήµα της Porsche, µία ασπίδα στο κέντρο της οποίας βρίσκονταν µία µικρότερη µε ένα όρθιο µαύρο άλογο, σήµα της πόλης της Στουτγάρδης, η οποία χτίστηκε στη θέση όπου παλαιότερα υπήρχε ένα ιπποφορβείο, όπου σήµερα βρίσκονται τα κεντρικά γραφεία της Porsche. Στο σήµα υπάρχουν, επίσης, κέρατα ελαφιού, καθώς και κόκκινες και µαύρες ρίγες (το κόκκινο χρώµα έλκει την καταγωγή του στις ελλείψεις πρώτων υλών την εποχή εκείνη), τα οποία ήταν το οικόσηµο του βασιλείου των Βίρτεµπεργκ.

Στη δεκαετία του ’60 ήταν λίγοι αυτοί που πίστευαν ότι θα µπορούσε η εταιρεία να βγάλει κάτι εξίσου επιτυχηµένο όπως η 356, που παρέµεινε στην παραγωγή µέχρι το 1965, µε συνολικές πωλήσεις τα 78.000 αυτοκίνητα. 

Όµως, ο Φέρι Πόρσε είχε διαφορετική άποψη όταν το 1963 παρουσίασε τη θρυλική Porche 911 (αρχική ονομασία ήταν το 901, ωστόσο το 0 στη μέση ήταν κατοχυρωμένο από την Peugeot). Όπως και τα µοντέλα 914, 924 και 928, Boxter και Cayenne -το πρώτο πολυτελές SUV της εταιρίας, το οποίο θεωρήθηκε από μεγάλη μερίδα του κοινού ως μίασμα καθώς δεν ταίριαζε στην ιστορία και στη φιλοσοφία- που ακολούθησαν, έτσι και η 911 αποθεώθηκε από τον Τύπο και το κοινό για τα καινοτοµικά της χαρακτηριστικά, ενώ αναδείχθηκε σε ένα διαχρονικό αυτοκίνητο το οποίο εξακολουθεί να παράγεται µέχρι τις µέρες µας, σχεδόν μισό αιώνα από την εµφάνισή του.

Πηγή: Γνωστά Ονόματα Αγνωστες Ιστορίες 1 (Εκδ. Σταμούλη)