Τα τελευταία χρόνια στη χώρα μας
γίνεται πολύ κουβέντα για τα boutique hotels.
Στην Αθήνα, αλλά και σε άλλες μεγάλες πόλεις, ξεπηδούν σαν τα μανιτάρια. Πολλά,
μάλιστα, ιστορικά κτίρια, αφού αναπαλαιώνονται ή ανακατασκευάζονται,
διατηρώντας όμως την αύρα της εποχής τους, βαφτίζονται ως boutique hotels.
Ποια, όμως, ξενοδοχεία
χαρακτηρίζονται ως boutique;
Τα boutique ξενοδοχεία
πρέπει να πληρούν ορισμένες προδιαγραφές. Πρώτα από όλα, έχουν ένα ξεχωριστό concept, μία μοναδική
ταυτότητα (π.χ. ιδιαίτερη αρχιτεκτονική ή θεματολογία).
Δεύτερον, διεγείρουν
τις αισθήσεις του επισκέπτη ο οποίος συχνά απολαμβάνει παραμετροποιημένες
υπηρεσίες σε ένα ζεστό και φιλικό περιβάλλον (στο εξωτερικό, δίνεται ιδιαίτερη
έμφαση στο φαγητό και στο ποτό, με τη δημιουργία εξαίρετων εστιατορίων και
μπαρ).
Τρίτον, έχουν σχετικά περιορισμένο αριθμό δωματίων, που δεν ξεπερνά τα
100 δωμάτια στο εξωτερικό (60 στη χώρα μας).
Ποιος επινόησε τον όρο;
Ο όρος «boutique hotel» γεννήθηκε
στα μέσα της δεκαετίας του 1980. Τότε ο Αμερικανός επιχειρηματίας Steven
Rubell, συνιδιοκτήτης του θρυλικού Studio 54 της Νέας Υόρκης, σύγκρινε το
Morgans Hotel, που άνοιξε τις πόρτες του το 1984, το οποίο διατηρούσε με τον
συνεργάτη του Ian Schrager, με πιο μαζικά καταλύματα, λέγοντας ότι «είναι σαν
μία boutique απέναντι σε ένα πολυκατάστημα».
Το Morgans Hotel, το πρώτο boutique hotel (βλ. φωτογραφία), ήταν η απάντηση στα
μεγάλα και απρόσωπα ξενοδοχεία της εποχής, που κυριαρχούσαν στο χώρο της
φιλοξενίας. Χάρη στην ιδιαίτερη αισθητική του και το εξαίρετο επίπεδο εξυπηρέτησης,
το Morgans κατάφερε να προσελκύσει «εκλεπτυσμένη» πελατεία και ουσιαστικά
να θέσει τις βάσεις για την καθιέρωση των boutique hotels. 