Ως Ελληνα, η είδηση αυτή με
ξεπερνάει και ταυτόχρονα με ντροπιάζει…
Πρώτα από όλα να αποδώσουμε τα
εύσημα στα μέλη του αμερικανικού πολεμικού πλοίου «USS Nitze», που βρέθηκε στην
αμερικανική βάση στο Μαράθι και το οποίο εθελοντικά έσπευσε να καθαρίσει τα
σκουπίδια που είχαν συγκεντρωθεί στην διάσημη παραλία του Σταυρού.
Εύγε λοιπόν στους Αμερικανούς που
καθάρισαν την παραλία του Ζορμπά. Επρεπε να «έρθει το δολάριο» για να
καθαριστεί μια από τις πιο γνωστές παραλίες στον κόσμο (από την ταινία
«Ζορμπάς») και να πράξει αυτό που δεν έπραξαν οι γηγενείς κάτοικοι, ο δήμος,
καθώς και οι επιχειρηματίες του τουρισμού της περιοχής.
Για μια χώρα που ζει από τον τουρισμό, τέτοιες ειδήσεις προκαλούν ντροπή…
Για μια χώρα που ζει από τον τουρισμό, τέτοιες ειδήσεις προκαλούν ντροπή…
Όλα αυτά, σε μια εποχή όπου έχουν
αρχίσει ήδη να συρρέουν οι τουρίστες (ελέω και καθολικού Πάσχα) και γνωρίζοντας
ότι μία από τις πιο σημαντικές πηγές δυσαρέσκειας των τουριστών που
επισκέπτονται τη χώρα μας είναι ακριβώς αυτό: η έλλειψη καθαριότητας. Δυστυχώς
είμαστε ανεπίδεκτοι μαθήσεως…
Μάλιστα, στο λογαριασμό της
αμερικανικής βάσης σε μέσο κοινωνικής δικτύωσης γίνεται ιδιαίτερη αναφορά στον
Σταυρό, που εμείς παραμελούμε συστηματικά, και την ιδιαίτερη σημειολογία της
περιοχής:
«Στην περιοχή υπάρχει ένα μεγάλο
απότομο βουνό στο σχήμα μιας καμήλας, στέκεται απέναντι από το λιμάνι του
χωριού. Το βουνό έχει γίνει δημοφιλές από τις σκηνές της ταινίας του 1964
«Ζορμπάς ο Έλληνας», όπου ο Anthony Quinn χόρεψε το διάσημο συρτάκι!».
Δυστυχώς έχουμε μια νοσηρή και τελείως αποσπασματική αντίληψη για τον τουρισμό. Βλέπουμε το δέντρο και χάνουμε το δάσος. Πιστεύουμε ότι οι ευθύνες μας εξαντλούνται στα όρια της αυλής μας ή του ξενοδοχείου μας. Αδυνατούμε να αντιληφθούμε ότι ο τουρισμός πρέπει να αντιμετωπίζεται σφαιρικά, ολιστικά. Και όμως, σύμφωνα με έρευνες, οι επισκέπτες μας είναι μεν ικανοποιημένοι, ωστόσο δηλώνουν δυσαρεστημένοι από το επίπεδο των υποδομών και κυρίως την έλλειψη καθαριότητας.
Δυστυχώς έχουμε μια νοσηρή και τελείως αποσπασματική αντίληψη για τον τουρισμό. Βλέπουμε το δέντρο και χάνουμε το δάσος. Πιστεύουμε ότι οι ευθύνες μας εξαντλούνται στα όρια της αυλής μας ή του ξενοδοχείου μας. Αδυνατούμε να αντιληφθούμε ότι ο τουρισμός πρέπει να αντιμετωπίζεται σφαιρικά, ολιστικά. Και όμως, σύμφωνα με έρευνες, οι επισκέπτες μας είναι μεν ικανοποιημένοι, ωστόσο δηλώνουν δυσαρεστημένοι από το επίπεδο των υποδομών και κυρίως την έλλειψη καθαριότητας.