Γιατί να μην
έχουμε και εμείς το δικό μας χιονοδρομικό κέντρο; Κάπως έτσι πρέπει να σκέφτηκε
ο Δήμος Ανωγείων, ζηλεύοντας προφανώς τα άλλα χιονοδρομικά κέντρα της Β.
Ελλάδας και της υπόλοιπης Ευρώπης.
Όπως και
έγινε, αρκετά χρόνια πιο πριν και συγκεκριμένα το 1977, όταν ξεκίνησε βιαστικά
(προκειμένου να απορροφηθούν και να μη χαθούν μερικές δεκάδες εκατομμύρια
δραχμές) η κατασκευή στους πρόποδες του Ψηλορείτη, σε υψόμετρο 1.500 μέτρων. Το
μεγαλεπήβολο σχέδιο ολοκληρώθηκε στις αρχές της δεκαετίας του ’80, οπότε και
λειτούργησε με μια πίστα για σκι και δύο συρόμενα λιφτ με τους πυλώνες τους.
Διέθετε
εστιατόριο, αναψυκτήριο, δωμάτια και δικό του εκχιονιστικό «ρατράκ» που
φυλασσόταν σε ξεχωριστό κτίσμα όπως και η γεννήτρια ρεύματος που εξασφάλιζε την
ενεργειακή αυτονομία των εγκαταστάσεων.
Ηταν ηλίου
φαεινότερο ότι το εν λόγω πρότζεκτ δεν είχε καμία τύχη, όμως εκεί στο Δήμο
Ανωγείων δεν το έβλεπαν. Χωρίς καμία εμπειρία στο χώρο, χωρίς μελέτες, πλάνο
και προγραμματισμό (π.χ. πόσο θα κοστίσει, τι τιμές θα μπουν, ποιος είναι ο
πελάτης, τι ανάγκες έχει, πόσα είναι διατεθειμένος να πληρώσει, πόσους μήνες το
χρόνο θα λειτουργεί), έφτιαξαν κάτι επειδή απλά υπήρχε και αλλού, ίσως επειδή τους
γοήτευε και η ιδέα του χιονιού και της εκμετάλλευσής του.
Κάπως έτσι
κατασκευάστηκε ένα χιονοδρομικό κέντρο χωρίς επαρκείς υποδομές, σε λάθος σημείο
και με πρόσβαση μέσα από έναν κακοτράχαλο χωματόδρομο. Ακόμα και η πίστα του
σκι, όταν λειτούργησε, μεταφέρθηκε ανατολικότερα σε καλύτερο σημείο λόγω κακού
προσανατολισμού της προηγούμενης τοποθεσίας. Η δε γεννήτρια ρεύματος ήταν
υπεύθυνη για την διάχυση του καπνού μέσα στην πίστα…
Σύμφωνα με τον
Δήμο Ανωγείων ευθύνη για το φιάσκο είχαν και οι Ελβετοί σύμβουλοι που επέλεξαν
τη συγκεκριμένη θέση, η οποία αφενός ήταν ευάλωτη σε ακραία καιρικά φαινόμενα τα
οποία κατέστρεψαν μέρος του εξοπλισμού και αφετέρου δεν συγκέντρωνε αρκετή ποσότητα
χιονιού…
Σήμερα οι
εγκαταστάσεις του άλλοτε χιονοδρομικού κέντρου, που λειτούργησε ελάχιστα, φιλοξενούν…
στάβλους, με τον Δήμο να αναζητά άλλους τρόπους (π.χ. δημιουργία ορεινών
καταφυγίων) ώστε να αξιοποιήσει το χώρο.
