10 Πανάκριβες κατασκευές που Ερημώνουν: "Το Καταραμένο Ξενοδοχείο", το Olympic Aquatic Centre και το Λούνα Παρκ Pripyat

«Καταραμένο Ξενοδοχείο», Βόρεια Κορέα

Το Ryugyong Hotel, το «Καταραμένο Ξενοδοχείο», όπως έμελλε να βαφτιστεί, είναι ένα ακατοίκητο κτίσμα, σε σχήμα πυραμίδας στην Πιονγιάνγκ, το οποίο είχε αρχίσει να χτίζεται το 1987. Ενδεικτικό της μεγαλομανίας του τότε καθεστώτος, που ήθελε να προσελκύσει ξένους τουρίστες, είναι ότι αποτελείται από 105 ορόφους, διαθέτει 300 δωμάτια και προοριζόταν να γίνει ένα από τα υψηλότερα κτίρια του κόσμου.

Όμως, η οικοδόμησή του σταμάτησε το 1992 λόγω της οικονομικής κρίσης που έπληξε τη χώρα και οφειλόταν στην κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης. αλλά και εξαιτίας μιας σειράς σοβαρών κατασκευαστικών προβλημάτων (χρησιμοποιήθηκε τσιμέντο χαμηλής ποιότητας). 

Το 2008 ξεκίνησαν εκ νέου οι εργασίες, με την πρόσοψη να ολοκληρώνεται το 2011 και με ορίζοντα να παραδοθεί το 2012, στην επέτειο των 100 χρόνων από τη γέννηση του ηγέτη της Βόρειας Κορέας, χωρίς όμως να ολοκληρωθούν ποτέ.

Το «Καταραμένο Ξενοδοχείο» έχει ύψος 330 μέτρα, όντας το πιο ψηλό και ακατοίκητο κτίριο στον κόσμο, με το κόστος κατασκευής του να φθάνει τα 583,7 εκατ. δολάρια. Φήμες κυκλοφόρησαν τα τελευταία χρόνια ότι θα ολοκληρωθεί η κατασκευή του, οι οποίες φούντωσαν όταν φωτίστηκε το 2016.

Στάδιο Υγρού Στίβου, Ρίο ντε Τζανέιρο

Το Olympic Aquatic Centre του Ρίο ντε Τζανέιρο κατασκευάστηκε για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2016 στη Βραζιλία. Θεωρήθηκε ως ένα πρότυπο στάδιο, ένα «στολίδι» το οποίο θα μπορούσε να αποσυναρμολογηθεί και τμήματά του να χρησιμοποιηθούν για την κατασκευή δύο κέντρων κολύμβησης, προκειμένου να είναι χρήσιμο (για να μην πάθει η Βραζιλία ότι έπαθε η Ελλάδα) και μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες.

Εις μάτην όμως. Σήμερα, αυτό που αποτελούσε πρότυπο για όλα τα στάδια που θα κτίζονταν μελλοντικά, το οποίο κόστισε 14 δισ. δολάρια, μαραζώνει. Οι εταιρείες που είχαν αναλάβει την «αποσυναρμολόγηση» ενεπλάκησαν σε σκάνδαλο δωροδοκίας και όλα «πάγωσαν.

Πλέον, αυτό που αντικρίζει κάποιος είναι μεγάλες, βρώμικες λίμνες νερού. εκεί όπου κάποτε οι αθλητές κολυμπούσαν και γενικά μια εικόνα εγκατάλειψης και κατάρρευσης – έχουν κλαπεί, πέρα από τα σετ τηλεόρασης και οτιδήποτε άλλο πολύτιμο υπήρχε, ακόμη και  τα καθίσματα…

Λούνα Παρκ Pripyat, Ουκρανία

Το λούνα παρκ, που ανεγέρθηκε από τους Σοβιετικούς για να γιορταστεί η Πρωτομαγιά του 1986 και είχε ως σκοπό να ψυχαγωγήσει τους 50.000 κατοίκους της πόλης, δεν άνοιξε ποτέ. Όπως αποδείχθηκε, η χρονική συγκυρία δεν ήταν η κατάλληλη, καθώς λίγες μόλις μέρες πριν ενέσκηψε η πυρηνική καταστροφή του Τσερνομπίλ, που βρισκόταν λίγα μόλις χιλιόμετρα μακριά. 

Το πάρκο δεν λειτούργησε ποτέ, αν και σύμφωνα με ορισμένα δημοσιεύματα άνοιξε για λίγο την επομένη της καταστροφής προκειμένου να φιλοξενήσει τους κατοίκους της πόλης. 

Σήμερα, 32 χρόνια μετά, είναι ένα πάρκο-φάντασμα (όπου σε διάφορα σημεία του εξακολουθούν να καταγράφονται υψηλά επίπεδα ακτινοβολίας), όπως και η πόλη Pripyat, με τα παιχνίδια να σκουριάζουν και να καταστρέφονται μέρα με τη μέρα.

Η χαρακτηριστική ρόδα του, που εξακολουθεί να στέκει αγέρωχη, συνθέτει μια απόκοσμη εικόνα, που αποτελεί το απόλυτο σύμβολο της καταστροφής του Τσερνομπίλ.