Πρόκειται για κατασκευές που κόστισαν
μια περιουσία και όμως σήμερα ερημώνουν και είναι καταδικασμένες σε παρακμή.
Σύμφωνα με τον business insider,
οι 10 πιο ακριβές κατασκευές στον κόσμο περιλαμβάνουν λούνα παρκ, αεροδρόμια, πολυτελή
θέρετρα και ολυμπιακές εγκαταστάσεις. Ξεκινάμε αυτή την περιήγηση με το Casino Constanta, ένα εντυπωσιακό κτίσμα, τοποθετημένο στο λιμάνι της ομώνυμης πόλης, καθώς και το ξενοδοχείο Lee Plaza, στο Ντιτρόιτ.
Casino Constanta, Ρουμανία
Casino Constanta, Ρουμανία
Θεωρείτο το Μόντε Κάρλο της Ρουμανίας,
καθώς φιλοξένησε εύπορους ταξιδιώτες που ήθελαν να τζογάρουν αλλά και προσέλκυσε
βασιλιάδες, εστεμμένους και την ελίτ της εποχής, που κατέφθαναν για να
παρευρεθούν σε κάποιο από τα λαμπερά βασιλικά πάρτι.
Χτίστηκε περίπου στα 1900, σε μια
απότομη πλαγιά έχοντας ως θέα την Μαύρη Θάλασσα, και άνοιξε τις πόρτες του στο
κοινό, ως καζίνο, το 1910.
Βομβαρδίστηκε κατά τη διάρκεια των δύο Παγκοσμίων Πολέμων, οπότε λειτούργησε και ως στρατιωτικό νοσοκομείο) όμως αναστηλώθηκε και κατόπιν λειτούργησε ως μπαρ και εστιατόριο, σύμφωνα πλέον με τις προσταγές του κομμουνιστικού καθεστώτος, που δεν επιθυμούσε να έχει έναν χώρο για τζόγο.
Βομβαρδίστηκε κατά τη διάρκεια των δύο Παγκοσμίων Πολέμων, οπότε λειτούργησε και ως στρατιωτικό νοσοκομείο) όμως αναστηλώθηκε και κατόπιν λειτούργησε ως μπαρ και εστιατόριο, σύμφωνα πλέον με τις προσταγές του κομμουνιστικού καθεστώτος, που δεν επιθυμούσε να έχει έναν χώρο για τζόγο.
Δυστυχώς, αυτό το κόσμημα με την αρτ
ντεκό διαρρύθμιση, ένεκα της ακριβής συντήρησής του, έριξε τίτλους τέλους το
1990. Εκτοτε, καταδικασμένο να θυμάται το ένδοξο παρελθόν του, έχει αφεθεί στη
μοίρα του, μολονότι έχει χαρακτηρισθεί ως ιστορικό μνημείο.
Lee Plaza, Ντιτρόιτ
Lee Plaza, Ντιτρόιτ
Το 15όροφο ξενοδοχείο Lee Plaza χτίστηκε
λίγο πριν το Κραχ του ’29, το 1927 στο Ντιτρόιτ, την άλλοτε ακμάζουσα πόλη της Αμερικής.
Με 220 δωμάτια, λειτούργησε αρχικά ως ξενοδοχείο πολυτελείας διακοσμημένο με
γλυπτά και περίτεχνες λεπτομέρειες.
Μετά την οικονομική ύφεση, η
ιδιοκτησία του άλλαξε χέρια αρκετές φορές, αλλά δυστυχώς δεν κατάφερε ποτέ να
ορθοποδήσει, καταδικασμένο να ακολουθήσει τη μοίρα της πόλης του Ντιτρόιτ, που
παρήκμαζε ήδη από τη δεκαετία του ’70. Έφτασε στα τέλη της δεκαετίας του '60, να χρησιμοποιείται ως οίκος
ευγηρίας, όμως κατέληξε στο δήμο καθώς δεν είχε πληρώσει το φόρο ακινήτων.