Σας
περιγράφω την εμπειρία ενός φίλου από τον αντίστοιχο ΟΑΕΔ στην
Ολλανδία (όσοι έχετε πάρε-δώσε με τον εγχώριο ΟΑΕΔ μπορείτε να κάνετε τις
συγκρίσεις σας).
«Τα
σημάδια φάνηκαν από την αρχή, όταν πήγα στην υπάλληλο υποδοχής της υπηρεσίας, η
οποία με χαμόγελο μου είπε «καλημέρα». Κατόπιν, με κατεύθυνε, με σαφείς οδηγίες,
στο γραφείο που έπρεπε να πάω.
Πάω
στο εν λόγω γραφείο όπου εκεί μια άλλη κυρία, αφού με καλημερίζει, χαμογελαστά
και αυτή, της εξηγώ αναλυτικά τι θέλω. Εκεί ξεκινάνε τα ανήκουστα. Μου δίνει
έναν αριθμό και με ρωτάει όλο ευγένεια «μήπως θέλετε κάτι να πιείτε ενώ
περιμένετε;». Αρνήθηκα ευγενικά και έκατσα σε κάτι αναπαυτικές και καθαρές
πολυθρόνες.
Αφού
περίμενα περίπου τρία λεπτά, έρχεται η σειρά μου. Πάω προς το γραφείο που ήταν
η υπάλληλος που με είχε αναλάβει. Η κυρία σηκώθηκε από τη θέση της και μου
έδωσε το χέρι. Ναι ναι, και όμως. Μου είπε «καθίστε». Και μάλιστα περίμενε να
κάτσω πρώτα, πριν κάτσει αυτή.
Με
άκουσε προσεκτικά. Σημείωσε ΟΛΑ όσα της είπα. Καταχώρισε τα στοιχεία μου στο
σύστημα. Και το επιστέγασμα; Απάντησε σε ΟΛΕΣ τις ερωτήσεις μου. Μάλιστα σε
κάποια φάση, κολλάει το σύστημα και μου ζητάει συγγνώμη για την καθυστέρηση!!!»
Μια
προσωπική εμπειρία...
Μετά
από αυτό, θα σας περιγράψω μια προσωπική εμπειρία πριν λίγα χρόνια από τον ΟΑΕΔ
Παλλήνης. Είναι τουλάχιστον 10 άτομα που περιμένουν να εξυπηρετηθούν, ανάμεσά τους
και μία κοπέλα που ήταν έγκυος. Μόνο ένας υπάλληλος εξυπηρετεί, ένας νεαρός (και
νέος στην υπηρεσία) που μάλλον, κρίνοντας από τη γλώσσα του σώματος, κάποιος
τον έβαλε να κάνει μια δουλειά που δεν του άρεσε πολύ.
Κάποια στιγμή κτύπησε το
κινητό του. Ανευ αιδούς, το απαντάει και βγαίνει έξω από το γραφείο για να
μιλήσει απερίσπαστα. Μετά από τρία με τέσσερα λεπτά επέστρεψε κανονικά σαν
κύριος.
Εντονα
ενοχλημένος, πάω στον διευθυντή του και του λέω ευγενικά τι έγινε. Η απάντησή
του με προσγειώνει: «Κάτι μπορεί να του έτυχε, να μην το σηκώσει;». Όταν του
είπα ότι από το ύφος της συνομιλίας μάλλον δεν ήταν κάτι σοβαρό, μου έδωσε την
(χαριστική) απάντηση: «Μπα, κρυφακούμε, κιόλας;».
Αθάνατο
δημόσιο…
