Ένας φτωχός σιδηροπώλης που
μπαινόβγαινε στη φυλακή για χρέη ήταν ο άνθρωπος που έσωσε την καταδικασµένη
βιοµηχανία του καουτσούκ, µετατρέποντας το ακατέργαστο αυτό υλικό, που έλιωνε
και µύριζε όταν έκανε ζέστη ενώ πάγωνε και έσκαγε όταν έκανε κρύο, σε κάτι που
ήταν δυνατό και ευλύγιστο, ιδανικό για αμέτρητες βιοµηχανικές χρήσεις. Αν και
πραγµατοποίησε αµέτρητα πειράµατα, που διήρκεσαν µία περίπου δεκαετία, η µεγάλη
ανακάλυψη, αυτή του βουλκανισµού (δηλ. της χηµικής διαδικασίας που τροποποιεί
τα χαρακτηριστικά του καουτσούκ), ήταν γραφτό να γίνει τυχαία.
Η µεγάλη ανακάλυψη έγινε το 1839,
όταν ο Τσαρλς Γκουντγίαρ που πειραµατιζόταν µε θείο και µόλυβδο, επισκέφτηκε
ένα παντοπωλείο για να πουλήσει το προϊόν του. Όταν οι ντόπιοι που ήταν εκεί
τον ειρωνεύτηκαν, αυτός έκανε µια χειρονοµία και έριξε κατά λάθος ένα κοµµάτι
από το υλικό που κρατούσε πάνω σε µία αναµµένη θερµάστρα. Προς µεγάλη του
έκπληξη, όταν προσπάθησε να το µαζέψει, το υλικό δεν έλιωσε, αλλά αντιθέτως
έδεσε και στερεοποιήθηκε. Είχε µόλις ανακαλύψει τον τρόπο να µετατρέψει το
άχρηστο µέχρι τότε καουτσούκ, σε χρήσιµο –αδιαπέραστο από αέρα και νερό– υλικό,
κατάλληλο για την κατασκευή αµέτρητων αντικειµένων.
Την όλη διαδικασία έσπευσε να
κατοχυρώσει το 1844, ονοµάζοντάς την Βουλκανισµό, από τον θεό της φωτιάς
Ήφαιστο (Vulcanus στα
λατινικά). Οι ευρεσιτεχνίες του, όµως, παραβιάστηκαν, ενώ οι συµφωνίες που
έκλεισε ήταν «για κλάµατα», µε αποτέλεσµα να καρπωθούν άλλοι από την εφεύρεσή
του. Αναγνωρίζοντας αυτή την κατάσταση, έγραψε κάποτε: «Δεν παραπονιέµαι επειδή
εγώ έσπειρα και άλλοι µάζεψαν τα φρούτα. Ο άνδρας έχει λόγο να µετανιώσει µόνο
αν σπείρει και κανένας δεν βρεθεί για να θερίσει».
Ο εφευρέτης κατέληξε πάλι φυλακή,
λίγο πριν πεθάνει καταχρεωµένος το 1860, σε ηλικία 60 χρονών. Μπορεί ο Τσάρλς
Γκούντγιαρ να πέθανε πάµφτωχος και µε χρέη που έφθασαν τα 200.000 δολάρια, όµως
η σύζυγος και τα παιδιά του κατάφεραν χάρη στα έσοδα από τα δικαιώµατα της
ευρεσιτεχνίας του να ζήσουν άνετα.
Υπολογίζεται ότι µέχρι τη στιγµή
του θανάτου του, η διαδικασία του βουλκανισµού, χρησιµοποιούνταν σε περισσότερα
από 500 διαφορετικά προϊόντα που είχαν ως βάση το ελαστικό, όπως αδιάβροχα
ρούχα, λάστιχα για πότισµα, µπάλες, παιχνίδια, φουσκωτά αντικείµενα και
ελαστικά.
Τώρα, αν πιθανώς αναρωτηθήκατε τι
σχέση είχε ο εφευρέτης µε την εταιρεία που έφερε το όνοµά του, η απάντηση είναι
«καµία». Η Goodyear Tire
& Rubber Co.
ιδρύθηκε το 1898 από το Φρανκ Σάιµπερλινγκ, ο οποίος την ονόµασε έτσι για να
τιµήσει τον δύσμοιρο εφευρέτη.
