Ο αιφνιδιαστικός έλεγχος που
πραγματοποίησε το κλιμάκιο εφοριακών εχθές στο πολυδιαφημισμένο beach bar Nammos έβγαλε
λαυράκι (γιατί άραγε δεν εκπλήσσομαι…).
Υπάλληλος της αρμόδιας υπηρεσίας
του υπ. Οικονομικών εμφανίστηκε, σύμφωνα με το protothema, στη Ψαρρού με φόρεμα παραλίας, ακολουθούμενη
από δύο άνδρες ατημέλητα ντυμένους, καθώς και πέντε «διακτινισμένους» ελεγκτές,
αφού έλεγξε τις ταμειακές μηχανές, διαπίστωσε ότι δεν είχαν κοπεί αποδείξεις
συνολικής αξίας 73.000 ευρώ (!). Το κλιμάκιο μάλιστα δήλωσε ότι κατά τη
διάρκεια του ελέγχου πατήθηκε το «κουμπί πανικού», που εκδίδει αυτόματα
αποδείξεις – οι υπεύθυνοι του Nammos το αρνήθηκαν κατηγορηματικά και μάλιστα προχώρησαν σε μήνυση
για το 48 λουκέτο που τους επιβλήθηκε…
Για να είμαι ειλικρινής δεν με
ενοχλεί η τιμολογιακή πολιτική του Nammos και του κάθε Nammos (στη Μύκονο ή αλλού), που
λειτουργεί με κέρδος (1000% και βάλε). Πρόσφατα ένας καλός φίλος μου είπε για
τον τύπο που γυρίζει τις παραλίες του νησιού και πουλάει λουκουμάδες προς 2,50
ευρώ το ένα (χωρίς απόδειξη φυσικά και με κόστος αγοράς 0,50 ευρώ – 400%
καθαρό κέρδος). Αλλά, αφού υπάρχει η αγορά που είναι διατεθειμένη να πληρώσει
αδρά και να "ζήσει το όνειρο", καλά κάνουν.
Να σημειωθεί ότι το Nammos και
όχι μόνο, έχει κατηγορηθεί στο παρελθόν ότι στοιβάζει το προσωπικό του σε
κοντέινερ, ενώ καταγράφηκαν και περιστατικά όπου οι υπάλληλοι δούλευαν
αφιλοκερδώς (ζώντας από τα «πλουσιοπάροχα» φιλοδωρήματα) ή διεκδικούσαν μετά
από καιρό τα δεδουλευμένα.
Αυτό που όντως με ενοχλεί σφόδρα,
είναι η ασυδοσία. Αυτό το όργιο παραοικονομίας (όταν μάλιστα λειτουργείς με
απίστευτα ποσοστά κερδοφορίας), που όχι μόνο δημιουργεί συνθήκες αθέμιτου
ανταγωνισμού, αλλά ουσιαστικά μεταφέρει τα βάρη στους «συνήθεις ύποπτους»
(μισθωτούς και συνταξιούχους), με ξεπερνά. Είμαι της γνώμης, όπως δυστυχώς έχει
αποδειχθεί στην πράξη, ότι το 48ωρο λουκέτο δεν φθάνει. Γιατί, για ένα μέρος της
επιχειρηματικής κοινότητας, η ασυδοσία δεν έχει όρια…