IBM
Η IBM, από τις παλαιότερες εταιρείες ηλεκτρονικών
υπολογιστών, φέρεται να παρείχε πληροφορίες στη ναζιστική Γερμανία για τον
εντοπισμό όσων δεν ανήκαν στην άρια φυλή.
Επί εποχής Thomas Watson, η αμερικάνικη εταιρεία είχε
εφεύρει ένα άκρως αποτελεσματικό μηχάνημα διάτρησης καρτών, που χρησιμοποιήθηκε
ώστε οι εργαζόμενοι να «κτυπούν» τις κάρτες προσερχόμενοι στον χώρο εργασίας, με αποτέλεσμα να ταυτοποιούνται
και να απομονώνονται οι Εβραίοι, οι τσιγγάνοι και γενικώς όλοι όσοι δεν ανήκαν
στην ανώτερη φυλή. Το σύστημα, μάλιστα, ήταν τόσο εξελιγμένο, που καταχωρούσε
τους αιχμαλώτους ανάλογα με το ποια θα ήταν η τύχη τους (π.χ. άλλος κωδικός για
καταναγκαστικά έργα, άλλος για εκτέλεση στο θάλαμο αερίων).
Η εταιρεία, που ήδη τ
BMW
Όταν ο Χίτλερ πήρε την εξουσία το 1933, ο Gunther Quandt, της BMW, έσπευσε να γίνει μέλος του
Εθνικοσοσιαλιστικού κόμματος. Ανέπτυξε μάλιστα στενές σχέσεις με τον Χίτλερ, ο
οποίος το 1937 τον τίμησε για τη συνεισφορά του με το μετάλλιο του «Ηγέτη της
Αμυντικής Οικονομίας». Χάρη στους ναζί η BMW αποκόμισε αμέτρητα κέρδη καθότι εξασφάλισε
άκρως επικερδείς κρατικές συμφωνίες.
Στη Δίκη της Νυρεμβέργης ο Gunther Quandt έπεσε στα μαλακά. Ο άνθρωπος που για
τις επιχειρήσεις του χρησιμοποίησε 50.000 σκλάβους, που εργάζονταν κάτω από
άθλιες συνθήκες μέσα στις αναθυμιάσεις από τα οξέα, και που είχε στήσει και
χώρο όπου τελούνταν εκτελέσεις, αφέθηκε ελεύθερος από τους Συμμάχους.
Η αλήθεια έλαμψε το 2007, όταν ντοκιμαντέρ περιέγραψε το
ρόλο που έπαιξε η οικογένεια Quandt
στον Πόλεμο. Πέντε μέρες μετά, τέσσερα μέλη της οικογένειας ανέθεσαν σε έναν
ιστορικό να αναψηλαφήσει την ιστορία. Η 1.200 σελίδων έρευνα επιβεβαίωσε τον
χειρότερό τους εφιάλτη. Ο παππούς τους ήταν εγκληματίας πολέμου.
Η οικογένεια Quandt, που εξακολουθεί να κατέχει το 50%
των μετοχών της BMW,
γνωρίζει πια (αν δεν γνώριζε ήδη) ότι τα χρήματα για την σωτηρία και την
αναγέννηση της BMW,
τη δεκαετία του ’50, ήταν βαμμένα με αίμα…
SIEMENS
Η Siemens,
φυσικά, δεν θα μπορούσε να λείψει από το «πάρτι», καθώς χρησιμοποίησε χιλιάδες
αιχμαλώτους πολέμου στα εργοστάσιά της, που ανέγειρε δίπλα στα δύο πιο
«δημοφιλή» στρατόπεδα συγκέντρωσης, με σκοπό να παράγουν προϊόντα για τον
γερμανικό στρατό.
Οι άτυχοι αιχμάλωτοι εργάστηκαν υπό άθλιες συνθήκες
(χρησιμοποιήθηκαν ακόμη και γυναίκες, που εργάζονταν 12ώρα στις κατασκευές) κυριολεκτικά
παντού: για την κατασκευή σιδεροδρόμων, για τις τηλεπικοινωνίες, για την
ενέργεια κ.ά. Ηταν σύνηθες τη μία μέρα να εργάζονται στο εργοστάσιο και την
άλλη να καταλήγουν στους θαλάμους αερίων της Siemens…
Δεν είναι τυχαίο ότι η γερμανική εταιρεία, μολονότι
πλήρωσε τεράστια ποσά σε αποζημιώσεις, αποδείχθηκε ότι διαθέτει βραχύβια μνήμη
καθώς αποπειράθηκε να κατοχυρώσει, το 2001, την επωνυμία Zykon, ένα θανατηφόρο εντομοκτόνο που
εξόντωσε χιλιάδες Εβραίους, σε μια καμπάνια προώθησης των προϊόντων της και δη
φούρνων, γεγονός που προκάλεσε θύελλα αντιδράσεων.
