Μέχρι τώρα είχαμε ακούσει για εργοδότες στο
χώρο της εστίασης που κόβουν μισά ένσημα (πολύ φοβάμαι ότι πλέον αυτή η
πρακτική αποτελεί τον κανόνα), που δεν πληρώνουν υπερωρίες, που πληρώνουν τα
μισά κάτω από το τραπέζι και οι οποίοι φυσικά πληρώνουν τον κατώτατο μισθό που
ορίζει ο νόμος, ούτε ευρώ παραπάνω.
Τώρα τελευταία, όμως, διαπιστώνω ότι ορισμένοι
εργοδότες έχουν πάει ακόμα παραπέρα, υιοθετώντας ακόμη πιο επαίσχυντες
πρακτικές. Ένας από αυτούς είναι και η αλυσίδα μπεργκεράδικων Brothers in Law, που διαθέτει τέσσερα καταστήματα σε Λάρισα,
Θεσσαλονίκη και Ιωάννινα.
Τι έκανε η εν λόγω αλυσίδα; Κατέβαλε το δώρο
Χριστουγέννων στους τραπεζικούς λογαριασμούς των εργαζομένων (όπως ορίζει ο
νόμος) και στη συνέχεια, υπό την απειλή της απόλυσης, τους υποχρέωσε να το
επιστρέψουν στην επιχείρηση!!! Δύο από αυτούς αρνήθηκαν και απολύθηκαν με
συνοπτικές διαδικασίες – εν τέλει, όταν το θέμα πήρε διαστάσεις, η εταιρεία
αναγκάστηκε να τους προσλάβει εκ νέου.
Η επιτομή της χυδαιότητας. Σε ανθρώπους που
εργάζονται για να πάρουν 450 ευρώ το μήνα και περιμένουν πώς και πώς τις
γιορτές για να πάρουν το δώρο και να καλύψουν βασικές τους ανάγκες, κάποιοι
«ξύπνιοι» σκέφτηκαν να τους το κόψουν και αυτό. Γι’ αυτούς ο υπάλληλος δεν έχει
καμία αξία, είναι αναλώσιμος, είναι ο τελευταίος τροχός της αμάξης.
Αξίζει να αναφερθεί ότι η Brothers in Law εγκαινίασε πρόσφατα, σε συνεργασία με την Aegean και τη Vodafone, προωθητική ενέργεια τύπου 1+1 (με ένα
μπέργκερ παίρνεις άλλο ένα δώρο). Όπως αντιλαμβάνεστε, αυτή την προσφορά την
πληρώνει ο εργαζόμενος.
Αυτό, ωστόσο, που με θλίβει είναι ότι το
συγκεκριμένο ζήτημα (μόνο φέτος αναφέρθηκαν πολλά παρόμοια περιστατικά) δεν
έλαβε τις διαστάσεις που θα έπρεπε. Οσα ΜΜΕ αναφέρθηκαν στο περιστατικό απέφυγαν
να αναφέρουν το όνομα της αλυσίδας (γιατί άραγε;), ενώ οι χρήστες του
διαδικτύου και των μέσων κοινωνικής δικτύωσης προτίμησαν όλο αυτό τον καιρό να ασχοληθούν με άλλα
ζητήματα πιο «ουσιώδη» (π.χ. πλαστική σακούλα, Ζουράρις). Δεν έγραψαν ούτε μία
κριτική στα social media της εταιρείας για να εκφράσουν τον αποτροπιασμό και την
αποδοκιμασία τους.
Σε αυτές τις περιπτώσεις και απόντος του
κράτους η διαπόμπευση ίσως είναι ο μόνος τρόπος που θα κάνει τέτοιους άθλιους
εργοδότες να το ξανασκεφτούν. Ισως με αυτό τον τρόπο οι πελάτες της εν λόγω αλυσίδας (και κάθε τέτοιου εργοδότη),
αλλά και οι εν δυνάμει υπάλληλοί της, να γνωρίζουν τι κρύβεται πίσω από την
ωραία ατμόσφαιρα και τα νόστιμα μπέργκερ…
