Το καλοκαίρι του 1957, η Αμερική είχε γεμίσει από διαφημίσεις που προανήγγειλαν την έλευση ενός διαφορετικού, νέου αυτοκινήτου. Με σλόγκαν το ‘’The Edsel is Coming’’, η Ford είχε καταφέρει να τραβήξει την προσοχή και να εξάψει τη φαντασία του κοινού. Σ’ αυτό συνέβαλε και ένα πέπλο μυστηρίου που είχε δημιουργηθεί εσκεμμένα γύρω από το αυτοκίνητο αυτό, το οποίο δεν το είχε δει κανείς. Στις διαφημίσεις δεν υπήρχε καμιά εικόνα του αυτοκινήτου, ενώ και στους εκθεσιακούς χώρους των εμπόρων της Ford, παρέμενε σκεπασμένο με ένα πανί.
Είχαν περάσει ήδη τρία χρόνια από την επιτυχημένη παρουσίαση του Ford Thunderbird, και τα διευθυντικά στελέχη της Ford πίστευαν ότι θα μπορούσαν να επαναλάβουν την επιτυχία με ένα μοντέλο πιο μοντέρνο. Διεξάγοντας, λοιπόν, έρευνα μάρκετινγκ, βρέθηκαν στη δυσάρεστη θέση να επιλέξουν από μια δεξαμενή 10.000 πιθανών ονομάτων. Τότε, ένα διευθυντικό στέλεχος πρότεινε το Edsel, το όνομα του πρόωρα χαμένου γιου του ιδρυτή, Χένρι Φορντ. Αν και το όνομα αυτό είχε προταθεί κατά την έρευνα, δεν φάνηκε να ήταν αρεστό από τους ερωτηθέντες, αφού δημιουργούσε αρνητικούς συνειρμούς με το weasel (νυφίτσα) και το pretzel (αλμυρό κουλουράκι).
Τον Απρίλιο του 1957, το Edsel «αποκαλύπτεται», τελικά, στο κοινό, προσελκύοντας σε λίγες μόνο ημέρες τρία εκατομμύρια άτομα, που έσπευσαν στους εμπόρους της Ford για να δουν εν τέλει το μυστηριώδες αυτοκίνητο. Όντως, το Edsel διέφερε από τα αυτοκίνητα της εποχής χάρη στο μοναδικό σχεδιασμό του, την ηλεκτρική οροφή και τη δυνατή μηχανή του. Παρ’ όλα αυτά, οι παρευρισκόμενοι μάλλον θα έφευγαν απογοητευμένοι από τους εκθεσιακούς χώρους, λόγω κυρίως της ‘’τσιμπημένης’’ τιμής και της ‘’εκκεντρικής’’ του εμφάνισης, αφού στη μάσκα του διέθετε μία κάθετη δικτυωτή σχάρα που, σύμφωνα με τους παρευρισκόμενους, παρέπεμπε σε κάθισμα τουαλέτας, κολάρο αλόγου, ακόμη και γυναικείο κόλπο…
Παρά τα πληρωμένα άρθρα σε έγκυρα περιοδικά, τα οποία υμνούσαν το συγκεκριμένο μοντέλο για τα καινοτομικά του χαρακτηριστικά, τονίζοντας ότι η σχεδίασή του από το επιτελείο της Ford διήρκεσε 10 ολόκληρα χρόνια (αν και στην πραγματικότητα η σχεδίασή του ξεκίνησε μόλις το 1954), αλλά και την υπόσχεση ότι «δεν έχει υπάρξει ποτέ αυτοκίνητο σαν το Edsel», το μοντέλο της Ford δεν θα έφθανε ποτέ τον στόχο των 200.000 αυτοκινήτων κατά τον πρώτο χρόνο, πουλώντας μόλις 64.000.
Η συνέχεια έμελλε να είναι ακόμη χειρότερη, αφού οι πωλήσεις έπεσαν στα 44.891 αυτοκίνητα το 1959 και μόλις 2.846 το 1960. Τελικά, τον Νοέμβριο του 1959, δύο σχεδόν χρόνια μετά την πανηγυρική εισαγωγή του, οι τίτλοι τέλους για το Ford Edsel, το οποίο επιβάρυνε την εταιρεία κατά 400 εκατ. δολάρια, έπεσαν. Πάντως, το εν λόγω μοντέλο κατείχε και μια θετική πρωτιά, αφού στη ‘’διάρκεια ζωής του’’ καταγράφηκε μόλις μια καταγγελία κλοπής Edsel…
ΤΙ ΠΗΓΕ ΣΤΡΑΒΑ
Στην περίπτωση του Edsel, το ερώτημα δεν είναι «τι πήγε στραβά» αλλά «τι δεν πήγε στραβά». Πληθώρα λαθών από την Ford, «καταδίκασαν» το νέο μοντέλο σε τέτοια αποτυχία, που παρόμοια δεν θα γνώριζε ο χώρος της αυτοκίνησης.
Πρώτα απ’ όλα, το όνομα. Ακόμη και η έρευνα μάρκετινγκ κατέδειξε ότι το όνομα Edsel δεν άρεσε στο κοινό. Εξάλλου, δεν ήταν τυχαίο ότι, όταν επιλέχθηκε, ένα διευθυντικό στέλεχος δήλωσε ότι «μόλις χάσαμε 200.000 δολάρια σε πωλήσεις».
Επίσης, φαίνεται ότι υπερεκτιμήθηκαν οι δυνατότητές του, κάτι που ήταν ιδιαίτερα προφανές στην προωθητική εκστρατεία, απογοητεύοντας εν τέλει τους καταναλωτές που συνέρρευσαν για να το δουν. Τα καινοτομικά χαρακτηριστικά που διέθετε μπορεί να άρεσαν στους καταναλωτές, όπως κατέδειξαν οι έρευνες, όμως αυτοί δεν ήταν διατεθειμένοι να πληρώσουν μία περιουσία γι’ αυτά (κάτι που η έρευνα παρέλειψε να ρωτήσει).
Όμως και ο πρωτοποριακός σχεδιασμός του δεν εντυπωσίασε τους Αμερικάνους, οι οποίοι το βρήκαν άσχημο αλλά και όχι ιδιαίτερα ποιοτικό, αφού αφενός πολλά μοντέλα παραδίδονταν στους αγοραστές τους με ατέλειες, αφετέρου στο δρόμο θα παρουσίαζε μια σειρά μηχανικών προβλημάτων.
Συν τοις άλλοις, ήταν ακριβό. Η παρουσίασή του δε έγινε Σεπτέμβριο, όταν όλα τα νέα μοντέλα «έβγαιναν» τον Νοέμβριο, με αποτέλεσμα να ανταγωνίζεται τα μοντέλα της προηγούμενης χρονιάς, που όχι μόνο ήταν πιο φθηνά, αλλά, επειδή θα έβγαιναν νέα μοντέλα σύντομα, πωλούνταν με έκπτωση.
Το κερασάκι στην τούρτα ήταν το άσχημο timing, αφού, όταν παρουσιάστηκε, στα τέλη της δεκαετίας του 1950, η αμερικάνικη οικονομία εισερχόταν σε ύφεση, με τους καταναλωτές να προσανατολίζονται προς οικονομικά, με χαμηλή κατανάλωση βενζίνης, αυτοκίνητα.
Όχι άδικα, λοιπόν, το Ford Edsel χαρακτηρίστηκε «το λάθος αυτοκίνητο, τη λάθος στιγμή». Είναι χαρακτηριστικό ότι, όταν το 1958 ο Ρίτσαρντ Νίξον ήταν σε περιοδεία στην Κούβα, σε ένα Edsel κάμπριο, και έγινε στόχος διαδηλωτών που του πετούσαν ντομάτες και αυγά, δήλωσε χαριτολογώντας: «Τα αυγά τα πετούσαν στο αυτοκίνητο, όχι σε εμένα»…
Πηγή: Super Flops
