To 2016 κατά τη διάρκεια των εκδηλώσεων για την 100η
επέτειό της, η BMW απολογήθηκε για το ένοχο παρελθόν της και ιδιαίτερα
για τις διασυνδέσεις της με το ναζιστικό καθεστώς. H γερμανική εταιρεία, κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκόσμιου Πολέμου,
λειτουργούσε, όπως και άλλες γερμανικές αυτοκινητοβιομηχανίες, αποκλειστικά ως προμηθευτής όπλων,
πυρομαχικών, μοτοσικλετών, συσσωρευτών για τα υποβρύχια και τους πυραύλους κ.ά.
του γερμανικού στρατού. Σε αυτά τα καταναγκαστικά έργα υπολογίστηκε
ότι δούλεψαν (με την κυριολεκτική έννοια του όρου) 50.000 άνθρωποι, πολλοί από
τους οποίους δεν επέζησαν.
Όλα ξεκίνησαν όταν η οικογένεια Quandt και συγκεκριμένα ο Gunther Quandt αγόρασε τη δεκαετία του ’20 το 10% των
μετοχών της BMW. Η εν λόγω οικογένεια μπορεί να μην είναι σήμερα ιδιαίτερα
γνωστή καθώς αποφεύγει τη δημοσιότητα, είναι όμως η πιο πλούσια στην Γερμανία
και μια από τις πλουσιότερες επιχειρηματικές οικογένειες της Ευρώπης.
Στα τέλη της
δεκαετίας του ‘50, ο μεγαλοβιομήχανος Herbert Quandt, γιος του ιδρυτή
και ιδιοκτήτης επίσης της εταιρείας μπαταριών Varta, που έσπευσε τότε, αγνοώντας τις προειδοποιήσεις των
τραπεζιτών του, να αποκτήσει το 50% των μετοχών, ανέλαβε το τιμόνι και έσωσε,
βγάζοντας στην αγορά το άκρως επιτυχημένο BMW 1500, την ασθμαίνουσα ΒΜW από την
καταστροφή αλλά και την εξαγορά από τη Mercedes.
Για χρόνια η οικογένεια ανέφερε ότι τα πλούτη της
προήλθαν από την κερδοφορία της αυτοκινητοβιομηχανίας. Απέφευγε, ωστόσο,
επιμελώς να αναφερθεί στην σκοτεινή δράση της κατά τη διάρκεια του Β’
Παγκοσμίου Πολέμου.
Όταν ο Χίτλερ πήρε την εξουσία το 1933, ο Gunther Quandt έσπευσε, διαισθανόμενος μια άνευ προηγουμένου
επιχειρηματική ευκαιρία, να γίνει μέλος του Εθνικοσοσιαλιστικού κόμματος.
Ανέπτυξε μάλιστα στενές σχέσεις με τον ίδιο τον Χίτλερ, ο οποίος το 1937 τον
τίμησε για τη συνεισφορά του με το μετάλλιο του «Ηγέτη της Αμυντικής
Οικονομίας». Δεν είναι τυχαίο ότι η δεύτερη σύζυγός του παντρεύτηκε αργότερα τον
Γκέμπελς με κουμπάρο τον ίδιο τον Χίτλερ. Πράγματι, με τους Ναζί στην
εξουσία, οι επιχειρήσεις του Quandt έκαναν χρυσές
δουλειές.
Το οξύμωρο της υπόθεσης είναι ότι στη Δίκη της Νυρεμβέργης
ο Gunther Quandt έπεσε στα
μαλακά. Ο άνθρωπος που για τις επιχειρήσεις του χρησιμοποίησε 50.000 σκλάβους,
που εργάζονταν κάτω από άθλιες και
ανθυγιεινές συνθήκες μέσα στις αναθυμιάσεις από τα οξέα, και που
είχε στήσει και χώρο όπου τελούνταν εκτελέσεις, αφέθηκε ελεύθερος από τους Συμμάχους.
Η αλήθεια θα έλαμπε αρκετά μετά, το 2007, όταν ένα
ντοκιμαντέρ περιέγραψε το ρόλο που έπαιξε η οικογένεια Quandt στον Πόλεμο. Πέντε μέρες
μετά, τέσσερα μέλη της οικογένειας ανέθεσαν σε έναν ιστορικό να αναψηλαφήσει
την ιστορία. Η 1.200 σελίδων έρευνά του επιβεβαίωσε τον χειρότερό τους εφιάλτη.
Ο παππούς τους ήταν εγκληματίας πολέμου.
Η οικογένεια Quandt, που εξακολουθεί να κατέχει το 50% των μετοχών της BMW, γνωρίζει πια (αν δεν γνώριζε ήδη) ότι τα χρήματα για
την σωτηρία και την αναγέννηση της BMW, τη δεκαετία του ’50, ήταν βαμμένα με αίμα…
