Ο χημικός Φέλιξ Χόφµαν, ο άνθρωπος που ανακάλυψε την ασπιρίνη ("το φάρμακο του αιώνα", όπως το αποκάλεσαν) ήταν υπεύθυνος για την ανακάλυψη, το 1898, µίας ακόµη ουσίας, της διακετυλοµορφίνης, η οποία προσέδιδε
ένα µοναδικό αίσθηµα ευφορίας και έκανε τους εργάτες να αισθάνονται σαν ήρωες –
εξ ου και η επωνυμία «ηρωίνη».
Προωθήθηκε ως φάρμακο για το κρύωμα «10 φορές
πιο αποτελεσματικό από την κωδεϊνη», καθώς και ως αναλγητικό ανώτερο από την
μορφίνη. Με την υποστήριξη της ιατρικής κοινότητας, το νέο θαυματουργό φάρμακο, που διατείθεντο σε παστίλιες, χάπια
και καραμέλες για το βήχα, έκανε θραύση στην αγορά. Μόνο όταν άρχισαν να
καταγράφονται εκατοντάδες περιστατικά ανοσίας και εθισμού των ασθενών στο νέο
φάρμακο, ήχησε το καμπανάκι κινδύνου για την Bayer, που αναγκάστηκε, εν έτει 1913, να
το αποσύρει εσπευσμένα από την αγορά.
