Τα γνωστά σε όλους μας Playmobil «ντύνονται»
ελληνικά, σε μια προσπάθεια να γίνουν πιο ελκυστικά στο ελληνικό κοινό.
Στο εργοστάσιο της Playmobil στη
Μάλτα, εκεί όπου περίπου 100 εκατομμύρια φιγούρες παράγονται κάθε χρόνο από το
1974, περίπου 32 πλαστικά ανθρωπάκια κάθε 10 δευτερόλεπτα, ξεκίνησε πρόσφατα η
παραγωγή δύο ελληνικών φιγούρων εμπνευσμένων από τους θεούς του Ολύμπου.
Πρόκειται για την Αθηνά και τον
Δία. Η Αθηνά, που φοράει λευκό χιτώνα με χρυσές λεπτομέρειες και πορτοκαλί
μανδύα, κρατάει δόρυ και ασπίδα με αναπαράσταση κεφαλιού Μέδουσας. Στη
συσκευασία του παιχνιδιού περιλαμβάνεται επίσης μια κουκουβάγια και ένα φίδι,
που για τους αρχαίους Ελληνες συμβόλιζε τη σοφία της. Ο δε Δίας έχει μακριά
λευκή γενειάδα, φοράει ένα ένδυμα με χρυσό διάκοσμο, ενώ κρατάει κεραυνό.
Ο γερμανικός κολοσσός παιχνιδιών,
υιοθετώντας μία glo-cal στρατηγική
(σύντμηση των όρων global και local – «έχουμε παρουσία σε όλο τον κόσμο, όμως σκεφτόμαστε τοπικά»),
προσπαθεί να δημιουργήσει προϊόντα που θα είναι πιο ελκυστικά για τα
ελληνόπουλα αλλά και τους γονείς τους (τους κατ’ εξοχήν αγοραστές). Στο πλαίσιο
μάλιστα του προγράμματος Playmobil play
& give, ένα μέρος
των εσόδων από τις πωλήσεις θα διατεθεί για τους σκοπούς του συλλόγου Όραμα
Ελπίδας.
Πώς άρχισαν όλα
Τα Playmobil ίσως
να μην τα γνωρίζαμε σήμερα, αν δεν μεσολαβούσε μία… κρίση, συγκεκριμένα η πετρελαϊκή
κρίση του 1973. Ηταν λοιπόν μία μικρή οικογενειακή επιχείρηση, η Geobra
Brandstatter, που αρχικά παρασκεύαζε εξαρτήματα και λουκέτα για διακοσμητικές
κασετίνες, για να περάσει αργότερα στα μεταλλικά παιχνίδια και, τη δεκαετία του
’50, στα πλαστικά στεφάνια χούλα χουπ.
Η εταιρεία δεν θα αργήσει να
αντιληφθεί ότι το πλαστικό και όχι το μέταλλο θα ήταν το υλικό του μέλλοντος
στην κατασκευή παιχνιδιών. Τη δεκαετία του 1970, η εν λόγω εταιρεία ήρθε
αντιμέτωπη με μία πρωτοφανή κρίση, καθώς η άνοδος των τιμών στις πρώτες ύλες (η
τιμή του πλαστικού τετραπλασιάστηκε), ελέω πετρελαϊκής κρίσης, επέβαλε την
ανάγκη για περιορισμό στη χρήση του πλαστικού. Υπό το βάρος των εξελίξεων
αποφασίστηκε ο προσανατολισμός της εταιρείας στην παραγωγή πιο μικρών
παιχνιδιών, που απαιτούσαν λιγότερη ποσότητα πλαστικού και φυσικά λιγότερα
κεφάλαια για να παραχθούν. Ως εκ τούτου τα νέα παιχνίδια θα ήταν, αναγκαστικά,
πιο φθηνά.
Το εγχείρημα ανατέθηκε στον Χανς
Μπεκ, διευθυντή του τμήματος Ανάπτυξης, ο οποίος ύστερα από τρία χρόνια ερευνών
παρουσίασε τα Playmobil. Τα χέρια των Playmobil είχαν την ικανότητα να κρατούν
πράγματα. Το καινοτόμο παιχνίδι, με 7,5 εκατοστά ύψος, θα χωρούσε στην παλάμη ενός
παιδιού και τα χαρακτηριστικά του προσώπου του θα βασιζόταν στις ζωγραφιές των
παιδιών (μεγάλο κεφάλι, πλατύ χαμόγελο, καθόλου μύτη).
Τα πρώτα τρία Playmobil που
βγήκαν στην αγορά –ιππότης, Ινδιάνος και οικοδόμος– έγιναν δεκτά με χλιαρά
σχόλια από τους εμπόρους της Έκθεσης Παιχνιδιών της Νυρεμβέργης εκείνης της
χρονιάς. Ως εκ τούτου οι λιανέμποροι αρνήθηκαν –με εξαίρεση έναν μόνο από την
Ολλανδία- να τα τοποθετήσουν στα καταστήματά τους. Δεν είχαν ρωτήσει όμως τον «ξενοδόχο»,
ο οποίος δεν ήταν άλλος από τα παιδιά, τα οποία κυριολεκτικά ενθουσιάστηκαν με τις
μικροσκοπικές φιγούρες.
Χάρη στα Playmobil, που δεν θα
έλλειπαν από κανένα παιδικό δωμάτια, η εταιρεία έγινε η μεγαλύτερη του κλάδου
στη Γερμανία, με τζίρο που έφθασε τα 600 εκατ. ευρώ, ξεπερνώντας και την γνωστή
εταιρεία με παζλ, Ravensburger. Σήμερα τον κατάλογο των Playmobil απαρτίζουν περίπου 400
διαφορετικοί τύποι, ενώ από το 1974 έχουν κυκλοφορήσει 4.000 διαφορετικές
φιγούρες.
