Η Ferrari ιδρύθηκε το 1929 από τον Εντσο
Φεράρι, οδηγό αγώνων και αυτοδίδακτο μηχανικό. Αντικείμενο της νεοσύστατης
εταιρείας ήταν η εκπαίδευση οδηγών αγώνων, οι τροποποιήσεις σε αγωνιστικά
αυτοκίνητα πλουσίων και η διοργάνωση αγώνων. Ως έμβλημα επιλέχθηκε το διάσημο όρθιο
αλογάκι, που καθιερώθηκε προς τιμήν του κόμη Φραντσέσκο Μπαράκα, φημισμένου
Ιταλού πιλότου του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου με 35 καταρρίψεις.
Σύμφωνα με το μύθο, το 1923, μετά την ολοκλήρωση ενός δύσκολου αλλά νικηφόρου
αγώνα για τον Φεράρι, τον πλησίασε η κοντέσα Παολίνα Μπαράκα, μητέρα του
πιλότου που έχασε τη ζωή του κατά τη διάρκεια του πολέμου, και του ζήτησε να
ζωγραφίσει στο αυτοκίνητό του το έμβλημα που είχε ο γιος της, ως φυλαχτό, πάνω
στο αεροπλάνο, ένα άλογο σηκωμένο στα πίσω πόδια του.Με την ελπίδα ότι το όρθιο
αλογάκι θα του φέρει τύχη, αλλά και ως φόρο τιμής στον Ιταλό πιλότο, ο Φεράρι
δέχθηκε να χρησιμοποιήσει το σήμα. Αρκετά αργότερα, όπως εκμυστηρεύτηκε, τη
φωτογραφία με την ιδιόχειρη αφιέρωση και την άδεια για χρήση του σήματος, δεν
την αποχωρίστηκε ποτέ.
Ωστόσο, προχώρησε σε ορισμένες μετατροπές. Έτσι, ενώ το άλογο που
κοσμούσε το αεροπλάνο του Μπαράκα ήταν σε λευκό φόντο και με χαμηλωμένη ουρά, αυτό
του Φεράρι, που εμφανίστηκε για πρώτη φορά πάνω σε αυτοκίνητο το 1932, ήταν σε
κίτρινο φόντο, το χρώμα της Μόντενα, γενέθλιας πόλης του Φεράρι, με ανασηκωμένη
την ουρά του. Αρκετά αργότερα,
προστέθηκαν τα αρχικά «SF» (Scuderia Ferrari) στη βάση της ασπίδας, όπως επίσης
και τρεις λωρίδες πράσινου, λευκού και κόκκινου χρώματος που συμβολίζουν την
ιταλική σημαία.
Μολονότι πολλοί αμφισβητούν τη γνησιότητα του περιστατικού με την
κοντέσα, θεωρώντας ότι ήταν απλώς ένα επικοινωνιακό τρικ του ιδιόρρυθμου Εντσο
Φεράρι, το σίγουρο είναι ότι το όρθιο μαύρο άλογο θα εξελισσόταν σε ένα από τα
πιο αναγνωρίσιμα και προσοδοφόρα (εικάζεται ότι τα έσοδα της εταιρείας από κάθε
λογής προϊόντα που φέρουν το δημοφιλές σήμα υπερβαίνουν τα έσοδα από την πώληση
αυτοκινήτων) εμπορικά σήματα παγκοσμίως.