Πρόστιμο χιλιάδων ευρώ στα
γαϊδουράκια που μεταφέρουν τουρίστες στην ακρόπολη της Λίνδου στη Ρόδο επιβλήθηκε
στα τέλη του περασμένου μήνα από δύο ελεγκτές του υπουργείου Οικονομικών μετά τη
διενέργεια ελέγχου στον Σύλλογο Ονηλατών «Ο Κλεόβουλος», στον οποίο ανήκουν τα
γαϊδουράκια.
Οι ελεγκτές διαπίστωσαν ότι δεν
είχε γίνει καν έναρξη δραστηριότητας στην ΔΟΥ (!) και δεν είχαν κοπεί αποδείξεις
για πέντε εισιτήρια των πέντε ευρώ το καθένα. Το πρόστιμο που θα κληθούν να
πληρώσουν οι ιδιοκτήτες, για τη γαϊδουρινή συμπεριφορά τους, έφθασε τα 4.250
ευρώ.
Σε αυτό το ιδιότυπο περιστατικό στη
Ρόδο συμπυκνώνεται δυστυχώς η κατάσταση που επικρατεί στην τουριστική μας βιομηχανία.
Στον κλάδο του τουρισμού συντελείται δεκαετίες τώρα ένα ατελείωτο πάρτι
φοροδιαφυγής και αισχροκέρδειας. Είναι ένα ξέφραγο αμπέλι όπου ο καθένας, αν έχει
και τις πλάτες, κάνει κυριολεκτικά ότι γουστάρει.
Το καθεστώς ατιμωρησίας που πάντα
ίσχυε (ακόμα και η πρόσφατη εξαγγελία για 48ωρο λουκέτο ήρθε καθυστερημένα, στα
μέσα της τουριστικής σεζόν) και η απουσία συστηματικών ελέγχων στέρησαν στο
κράτος όλα αυτά τα χρόνια σημαντικούς πόρους με αποτέλεσμα να φθάσουμε στο
σημείο που είμαστε σήμερα. Συν τοις άλλοις τα φορολογικά βάρη μεταφέρθηκαν στους
συνεπείς φορολογουμένους, αυτούς που δεν μπορούν ή δεν θέλουν να κρύψουν
τίποτα.
Αλήθεια, πόσα τουριστικά
εστιατόρια, μπαρ, καφετέριες, νυχτερινά μαγαζιά, ιδιοκτήτες ξαπλώστρων, οδηγοί
ταξί κ.ά κόβουν αποδείξεις; Συχνά, αν τους ζητήσεις απόδειξη, αυτό δηλαδή που
από το νόμο δικαιούσαι, σε κοιτάζουν με μισό μάτι – η ασυδοσία σε όλο της το
μεγαλείο. Ένα αρκετά μεγάλο ποσοστό αυτών συστηματικά φοροδιαφεύγει.
Η φοροδιαφυγή δεν είναι η
μοναδική πληγή. Η άλλη είναι η αισχροκέρδεια. Διάβασα στο λογαριασμό ενός φίλου
στο Facebook για χρέωση, στο πλοίο, πορτοκαλάδας 250ml προς 2,5 ευρώ
(όταν στο σούπερ μάρκετ κάνει 60 λεπτά) και του καφέ 4 ευρώ - μήπως θα έπρεπε αυτά τα προϊόντα να μπουν σε καθεστώς διατίμησης;
Πρόσφατα διάβασα
την περιπέτεια ενός ζευγαριού Αμερικάνων τουριστών που πλήρωσε 300 ευρώ, πάλι,
στην πόλη της Ρόδου για να φάει ψάρια. Σήμερα μου είπε ο αδερφός μου, που είχε
κλείσει πριν τρεις μήνες σε ένα ξενοδοχείο στη νότιο Κρήτη, ότι το δωμάτιό του
είχε δοθεί σε άλλον, που προφανώς πλήρωσε παραπάνω. Η δικαιολογία του ιδιοκτήτη
ήταν ότι δεν επικοινώνησε δύο μέρες πριν για να επιβεβαιώσει την κράτηση – τι και
αν πριν δύο εβδομάδες του είπαν ότι όλα είναι εντάξει;
Κάθε καλοκαίρι το διαδίκτυο
βρίθει καταγγελιών και παραπόνων τουριστών, κυρίως για το επίπεδο των τιμών ή
των προσφερόμενων υπηρεσιών, που αν μη τι άλλο εκθέτει τη χώρα μας ως
τουριστικό προορισμό.
Δυστυχώς, τα γαϊδουράκια της Λίνδου
είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου. Κάποια στιγμή θα πρέπει να μπει μία τάξη
στα του οίκου μας. Όσο πιο γρήγορα γίνει αυτό, τόσο καλύτερα. Απαιτείται τόλμη
και κότσια για να ξεριζωθεί το κακό, ο κακός επαγγελματίας εν προκειμένω, που
αμαυρώνει την εικόνα ενός τόσο σημαντικού για την ελληνική οικονομία κλάδου. Πάνω
από όλα όμως απαιτείται σχέδιο, θέσπιση αυστηρότατων προστίμων, συνέπεια στους ελέγχους
και φυσικά μείωση των εξοντωτικών φορολογικών συντελεστών, που δικαίως αποτελούν
άλλοθι για την υψηλή φοροδιαφυγή.
