Πριν λίγες ημέρες το εμβληματικό
βιβλιοπωλείο «Παπασωτηρίου» στον αριθμό 37 της οδού Πανεπιστημίου,
το τελευταίο εναπομείναν του ομίλου, κατέβασε οριστικά τα ρολά του, αδυνατώντας
να αντιμετωπίσει τα διογκούμενα χρέη που είχαν πνίξει την εταιρεία τα τελευταία
2-3 χρόνια.
Υπήρξε ένα «από τα 49 πιο
καλαίσθητα βιβλιοπωλεία του κόσμου», σύμφωνα με τον έγκυρο εκδοτικό οίκο Braun, σήμα-κατατεθέν της
πρωτεύουσας, όπου τις καλές εποχές συνέρρεαν οι λάτρεις του βιβλίου, καθώς και
σημείο συνάντησης των Αθηναίων.

Σε μια
προσπάθεια να επιβιώσει ο Παπασωτηρίου, που εγκαινίασε τη δραστηριότητά του το 1981
από ένα κατάστημα 25 τ.μ. στην οδό Στουρνάρη, συρρίκνωσε το δίκτυο καταστημάτων
-το οποίο στις εποχές της δόξας του είχε φθάσει τα 25- και προέβη σε περικοπές θέσεων εργασίας και μισθών.
Έχοντας εξειδίκευση στο τεχνικό και επιστημονικό βιβλίο αλλά και με διευρυμένη προϊοντική
γκάμα, από είδη βιβλιοπωλείου μέχρι δώρα και υπηρεσίες, ο Παπασωτηρίου
προσπάθησε να καλύψει ένα κενό της αγοράς, Ίσως τελικά αυτό το κενό να μην ήταν
τόσο μεγάλο.

Όχι μόνο
οι εκδότες δεν κατάφεραν όλα αυτά τα χρόνια να αυξήσουν την «πίτα» του βιβλίου
(θα μπορούσαν, για παράδειγμα, να συνεργαστούν και να εγκαινιάσουν καμπάνιες
πριν τις γιορτές και όχι μόνο), αλλά την είδαν να συρρικνώνεται βίαια κατά τη
διάρκεια της κρίσης, με την κορύφωσή της να πραγματοποιείται το 2012-13. Το
πρόβλημα, θεωρώ, εντάθηκε με τη διείσδυση των smartphones και των tablets στους νέους, τους Millennials, οι οποίοι, εξαρτημένοι από την τεχνολογία και τα διάφορα apps, έχουν γυρίσει την πλάτη τους στο βιβλίο.