Εξ απαλών ονύχων, πίσω στη δεκαετία του
’50, ο Μάριο Μορέτι Πολεγκάτο ήταν ταγμένος στην οινοποιία, καθώς προοριζόταν
ως διάδοχος στην επιτυχημένη οικογενειακή επιχείρηση οίνου. Το χρίσμα το είχε
ήδη λάβει από τον πατέρα του, ο οποίος, όταν ήταν μωρό, του είχε βρέξει τα
χείλη με κρασί ανακηρύσσοντάς τον συνεχιστή της οικογενειακής παράδοσης.
Ωστόσο, η
μοίρα κάποιων ανθρώπων δεν είναι προδιαγεγραμμένη. Ενας από αυτούς φαίνεται ότι
είναι ο Ιταλός μεγιστάνας Μάριο Μορέτι Πολεγκάτο, ιδρυτής της Geox, o οποίος το 1995 λάνσαρε στην ιταλική αγορά ένα νέο είδος
παπουτσιού με τρύπες στη σόλα. Πηγή έμπνευσης για τον 43χρονο τότε Πολεγκάτο
ήταν ένα περιστατικό που του συνέβη στις αρχές της δεκαετίας του ’90 ενώ
βρισκόταν σε ένα συνέδριο για οινοπαραγωγούς στη Νεβάδα.
Σε ένα
διάλειμμα από τις επαγγελματικές υποχρεώσεις αποφάσισε να εκδράμει στην
φημισμένη έρημο, όπου όμως ένιωσε ένα έντονο δυσάρεστο συναίσθημα καθώς οι
πατούσες του είχαν υπερθερμανθεί. Σε μια κίνηση απελπισίας, έβγαλε τον ελβετικό
του σουγιά και άνοιξε τρύπες στις σόλες των αθλητικών του παπουτσιών. Με εμφανή
τα σημάδια της ανακούφισης κατάφερε να ολοκληρώσει τον περίπατό του, όμως αυτή
η αυθόρμητη αντίδραση θα τον κάνει να αναρωτηθεί αν υπάρχει κάτι ανάλογο στην
αγορά.
Επιστρέφοντας στην Ιταλία, δεν θα αργήσει να αντιληφθεί ότι κανένας δεν
είχε προσπαθήσει μέχρι τότε να δημιουργήσει ένα παπούτσι που να μπορεί να
αερίζεται. Ιδού λοιπόν πεδίον δόξης λαμπρόν, σκέφτηκε. Χωρίς να χάσει χρόνο
συνεργάζεται με τοπικά πανεπιστήμια για να δημιουργήσει την κατάλληλη
τεχνολογία. Μετά από τρία χρόνια πειραματισμών καταφέρνει με την προσθήκη
μεμβράνης από μικροπορώδες υλικό να απορροφήσει τον ιδρώτα υπό μορφή ατμού και
να τον αποβάλει από το παπούτσι, παραμένοντας την ίδια στιγμή αδιάβροχο.
Είχε μόλις
δημιουργήσει το πρώτο παπούτσι που μπορούσε να αναπνέει και συνάμα να είναι
αδιάβροχο. Απευθύνεται σε εταιρείες-κολοσσούς στον κλάδο της υπόδησης
προκειμένου να τους πουλήσει την ευρεσιτεχνία του χωρίς όμως να συναντήσει
ευήκοα ώτα, καθώς καμία από αυτές δεν θεώρησε ότι ένα παπούτσι με τρύπες στη
σόλα θα μπορούσε να είναι εμπορικό.
Ο
Πολεγκάτο, όμως, έχοντας πίστη στην εφεύρεσή του, δεν ήταν διατεθειμένος να
εγκαταλείψει την προσπάθεια. Αρχίζει να τα κατασκευάζει μαζί με μερικούς φίλους
του. Μετά από τρία χρόνια και ενώ είχε βρει όλες τις πόρτες ερμητικά κλειστές,
λαμβάνει ένα τραπεζικό δάνειο ύψους 500.000 ευρώ και ιδρύει την Geox (σύντμηση του geo –γη- και του x, σύνηθες γράμμα που
παραπέμπει στην τεχνολογία). Ως σλόγκαν υιοθετεί από την αρχή σε όλες τις
αγορές που δραστηριοποιείται το «Geox breathes», που είναι και το δυνατό χαρτί της ιταλικής εταιρείας.
Τα πρώτα παπούτσια,
που διατέθηκαν από το κατάστημα της εταιρείας στην κεντρική πλατεία μιας μικρής
ιταλικής πόλης, ήταν παιδικά και άρεσαν τόσο πολύ στις μητέρες τους, που
ζήτησαν από τον Πολεγκάτο να φτιάξει κάτι και γι’ αυτές. Αργότερα, ο Πολεγκάτο
και οι φίλοι του έφτιαξαν παπούτσια και για τους άνδρες.
Αντιλαμβανόμενος τη νέα του ενασχόληση ως χόμπι, προσλαμβάνει πέντε νέους ανθρώπους από το
χωριό του, χωρίς να τους γνωρίζει ή να έχει συνεργαστεί στο παρελθόν μαζί τους,
ενώ συνεχίζει για λίγα ακόμη χρόνια να εργάζεται στο οικογενειακό οινοποιείο
προκειμένου να εξασφαλίσει ένα σταθερό μηνιαίο εισόδημα. Ωστόσο, η απρόσμενη επιτυχία που θα γνωρίσουν
τα παπούτσια του θα τον κάνουν να αποτραβηχτεί από τον έλεγχο της οικογενειακής
επιχείρησης παραδίδοντας τα σκήπτρα στον αδερφό του.
Όντας
διορατικός, έσπευσε ευθύς αμέσως να υποβάλει αίτηση αναγνώρισης της
ευρεσιτεχνίας του –συνολικά έχει κατοχυρώσει 30 ευρεσιτεχνίες- όχι σε μία ή σε
δύο, αλλά σε 100 χώρες, με αποτέλεσμα σήμερα, δύο σχεδόν δεκαετίες μετά, το προϊόν
του να παραμένει μοναδικό. Ωστόσο, η καινοτομία δεν περιορίστηκε στα παπούτσια.
Το 1999 εφάρμοσε την ίδια ιδέα σε ρούχα, κυκλοφορώντας μια σειρά από σακάκια
και μπουφάν που αναπνέουν, το 2001 ακολούθησε η καινοτομία του αδιάβροχου
δέρματος και το 2008 τα αθλητικά παπούτσια που αναπνέουν.
Σήμερα, η Geox, η οποία στοχεύει στην
μεσαία και ανώτερη κοινωνική τάξη, είναι ένας παγκόσμιος κολοσσός με 30.000
υπαλλήλους (συμπεριλαμβανόμενων των πέντε πρώτων στην ιστορία της), ετήσιο
κύκλο εργασιών που προσεγγίζει τα 20 εκατομμύρια δολάρια, όντας η δεύτερη
μεγαλύτερη εταιρεία του κλάδου, καθώς και 1.300 καταστήματα ανά τον κόσμο. Τα
προϊόντα του Ιταλού μεγιστάνα, η προσωπική περιουσία του οποίου προσεγγίζει τα
δύο δισεκατομμύρια δολάρια, έχουν φορεθεί μέχρι και από την βασιλική οικογένεια
της Ισπανίας, τον Μπάρακ Ομπάμα, την Αντζελίνα Τζολί και τον Αλβέρτο του
Μονακό. Τα δε ονόματα όλων των διασημοτήτων που έχουν κατά καιρούς επιλέξει τα Geox για τους εαυτούς
τους ή για τα παιδιά τους είναι αναρτημένα στους διαδρόμους της
εταιρείας.
Τα δε
εργαστήριά της είναι από τα πιο υπερσύγχρονα στον κλάδο, ενδεικτικό της
προσήλωσης του Πολεγκάτο στην έρευνα και την καινοτομία. Σε ένα από αυτά
υπάρχει ένα βιονικό πόδι, στο οποίο έχουν τοποθετηθεί παπούτσια, που μιμείται
το ανθρώπινο βάδισμα. Κάνει 100.000 βήματα, περπατά δηλαδή 200 χιλιόμετρα,
προκειμένου μέσω της επαναλαμβανόμενης κίνησης να δοκιμαστεί η αντοχή του
παπουτσιού.
Παρ’ όλα
αυτά, τα τελευταία χρόνια, η ύφεση στην Ευρώπη και δη στην Ιταλία είχε ως
αποτέλεσμα να κλείσουν περισσότερα από 200 καταστήματα της ιταλικής εταιρείας.
Ωστόσο, οι απώλειες αυτές αναμένεται να αντισταθμιστούν από την διείσδυσή της
στην Ασία, αλλά και με την δημιουργία μιας σειράς κομψών παπουτσιών που θα
απευθύνονται στο γυναικείο κοινό. Για το λόγο αυτό ο Πολεγκάτο προσανατολίστηκε
στην πρόσληψη περισσοτέρων εκπροσώπων του ασθενούς φύλου στα καταστήματα της
εταιρείας.
Παρά τη
σχετική σύντομη ιστορία τους, τα Geox, σύμφωνα με τα αποτελέσματα μιας έρευνας, θεωρούνται ως η
δεύτερη πιο αναγνωρίσιμη επωνυμία παπουτσιών στον πλανήτη, μετά τα Clarks. Ο δε εμπνευστής τους,
Μάριο Πολεγκάτο, όταν δεν είναι στο εργοστάσιο της εταιρείας, έξω από το
Τρεβίζο, ταξιδεύει ανά τον κόσμο μιλώντας σε φοιτητές για την
επιχειρηματικότητα, την καινοτομία και το περιβάλλον.
Πηγή: "Γνωστά Ονόματα, Άγνωστες Ιστορίες 1" (Εκδ. Σταμούλης)
