Όλοι προφανώς έχουμε ακούσει τη διάσημη κραυγή του Ταρζάν, η οποία ακούστηκε για πρώτη φορά το 1931 από τον ηθοποιό και κολυμβητή (με πέντε χρυσά Ολυμπιακά μετάλλια) Τζόνι Βαϊσμίλερ.
Αυτό που προφανώς δεν γνωρίζουμε είναι ότι οι απόγονοι του Εντγκαρ Ράις Μπάρους, συγγραφέα και εμπνευστή του θρυλικού Ταρζάν, προσπάθησαν πρόσφατα, οσφραινόμενοι μια άνευ προηγουμένου ευκαιρία για να βγάλουν εύκολα κέρδη, να πατεντάρουν την κραυγή του Ταρζάν.
Υπολόγισαν, όμως, χωρίς τον ''ξενοδόχο'', αφού, όπως αποκάλυψε πρόσφατα η κινηματογραφική εταιρεία MGM η επίμαχη κραυγή δεν ήταν μόνο δημιούργημα του Ταρζάν (ο ίδιος ισχυριζόταν ότι είχε κάνει μαθήματα φωνητικής), αλλά συνδυασμός τριών παραγόντων: του ουρλιαχτού του Βαϊσμίλερ, της οξείας φωνής ενός υψίφωνου και του παρατεταμένου καλέσματος μιας ύαινας. Ένας ακόμη μύθος, μόλις είχε καταρριφθεί.
Αυτό που προφανώς δεν γνωρίζουμε είναι ότι οι απόγονοι του Εντγκαρ Ράις Μπάρους, συγγραφέα και εμπνευστή του θρυλικού Ταρζάν, προσπάθησαν πρόσφατα, οσφραινόμενοι μια άνευ προηγουμένου ευκαιρία για να βγάλουν εύκολα κέρδη, να πατεντάρουν την κραυγή του Ταρζάν.
Υπολόγισαν, όμως, χωρίς τον ''ξενοδόχο'', αφού, όπως αποκάλυψε πρόσφατα η κινηματογραφική εταιρεία MGM η επίμαχη κραυγή δεν ήταν μόνο δημιούργημα του Ταρζάν (ο ίδιος ισχυριζόταν ότι είχε κάνει μαθήματα φωνητικής), αλλά συνδυασμός τριών παραγόντων: του ουρλιαχτού του Βαϊσμίλερ, της οξείας φωνής ενός υψίφωνου και του παρατεταμένου καλέσματος μιας ύαινας. Ένας ακόμη μύθος, μόλις είχε καταρριφθεί.
Πηγή: Περιοδικό Focus
