Γιατί η χώρα μας υστερεί τραγικά και στις θαλλάσιες –κι όχι μόνο– υπηρεσίες χάνοντας συνάλλαγμα...Η σύνδεση του ελληνικού πολιτισμού με τον θαλάσσιο τουρισμό μπορεί να αποφέρει τεράστια έσοδα στη χώρα μας ακολουθώντας παραδείγματα άλλων προορισμών του εξωτερικού. Σύμφωνα με τον αντιπρόεδρο της Ενωσης Ιδιοκτητών Ιδιωτικών Θαλαμηγών κ. Πυθαγόρα Κόσιβα το ποιοτικό Yachting, ανθεί κατά κανόνα, όπου υπήρξε και υπάρχει πολιτιστικό υπόβαθρο.
Γνωστό είναι το ισπανικό θαύμα. Η αντιγραφή του ξεκίνησε πολύ αργότερα στην Ελλάδα, αν και βρίσκεται συνεχώς ψηλά στις προτιμήσεις των κατόχων θαλαμηγών.
Ποια είναι η εικόνα της Ισπανίας, στο συγκεκριμένο κομμάτι σήμερα; Καταρχήν, το αξιοσημείωτο είναι ότι πλέον δεν αποτελούν κέντρο yachting οι Βαλεαρίδες, παρόλο που η ζωή εκεί, δεν σταματά ποτέ. Σήμερα, βρίσκονται στην τρίτη θέση της ισπανικής κατάταξης, με αύξηση 1% στις προτιμήσεις των ξένων, κατά το 2005, παρά τον όγκο των μοντέρνων μαρίνων τους. Μόνο η Μαγιόρκα, διαθέτει 37 μαρίνες, η Μινόρκα 24 και η μικρή Ιμπιζα 12 μαρίνες. Ολες είναι γεμάτες και με λίστα αναμονής.
Νέα ισπανικά κέντρα του yachting δημιουργήθηκαν τελευταία στην Καταλωνία και την Ανδαλουσία.
Η Βαλένθια, ως ευρωπαϊκή έδρα σήμερα του φημισμένου ιστιοπλοϊκού Ράλι America’s Cup, αποτελεί, για τον λόγο αυτό ένα πανάκριβο κέντρο yachting.
Στην ευρύτερη περιοχή, δημιουργήθηκαν ναυτικά Clubs που διαχειρίζονται πανάκριβες μαρίνες μελών τους, με μια υπέρμετρη κοινωνική υπεροψία για την εποχή μας. Αλλες φημισμένες μαρίνες της περιοχής είναι η μαρίνα Alta στη Murcia, που για τους ιδιοκτήτες πολυτελών σκαφών, αποτελεί τα Νέα Σύνορα του θαλάσσιου τουρισμού, ενώ τα τέλη ελλιμενισμού και του leasing, φθάνουν σε απίστευτες τιμές. Υπερσύγχρονα κέντρα με μαρίνες, είναι η Denia’s, η Javea, η Moraira κ.ά. Η Βαρκελώνη, μεταξύ των πάρα πολλών, είναι προικισμένη με 19 μεγάλα μουσεία εκ των οποίων τα 14 αφορούν, τα σύγχρονα ρεύματα της τέχνης, ενώ διαθέτει 6 μοντέρνες μαρίνες.
Η περίπτωσή μας
Την ίδια στιγμή η κατάσταση στην Ελλάδα λίγο απέχει από το να χαρακτηριστεί... πρωτόγονη. Η πατρίδα μας δεν είναι γνωστή στο εξωτερικό, πέραν των μνημείων της, για κάτι το πολύ αξιόλογο και ετήσια επαναλαμβανόμενο πολιτιστικό γεγονός, με διεθνή ακτινοβολία, όπως είναι το Φεστιβάλ του Σάλτσμπουργκ, του Μπαϊρόιτ, της Αρλ για τις εικαστικές τέχνες, του Κινηματογράφου στις Κάννες και ακόμη, των 152 κορυφαίων πολιτιστικών γεγονότων που διαδραματίζονται στις πόλεις και κωμοπόλεις της γαλλικής Ριβιέρας, όλο τον χρόνο και που αποτελούν τους πόλους έλξης ποιοτικών τουριστών.
Σύμφωνα με τον κ. Κόσιβα αυτό που χαρακτηρίζει τη χώρα μας είναι το αλαλούμ στις ξεναγήσεις, από άτομα κάθε άλλο παρά ειδικά αλλά και το δημοσιοϋπαλληλικής αντίληψης ωράριο λειτουργίας των μουσείων. Η έλλειψη τουαλετών στους ανοικτούς αρχαιολογικούς χώρους, οι συχνές απεργίες του προσωπικού ή το πρόβλημα εξεύρεσης μετρητών των τουριστών, μπροστά στα ταμεία των μουσείων, λόγω της απαγόρευσης της χρήσεως πιστωτικών καρτών, αποτελούν αυτά όλα, ένα πολύ μικρό μέρος των καθημερινών προβλημάτων.
Ερωτάται, πώς θα καταφέρουμε να προσελκύσουμε και να κρατήσουμε, έστω προσωρινά στην πρωτεύουσα τους τουρίστες, πριν φύγουν για τα νησιά μας, εάν χωλαίνουμε στα αυτονόητα;
Η πρωτεύουσα, δεν είναι μόνο η Ακρόπολη, η Αρχαία Αγορά ή το Εθνικό Αρχαιολογικό. Θα πρέπει να προσφέρουμε, κι άλλα υψηλής αισθητικής προϊόντα, εάν πράγματι επιθυμούμε την επανεπίσκεψή τους.
Ο κ। Κόσιβας επισημαίνει ότι τα επίσημα στοιχεία που ανακοινώθηκαν, σε σχέση με την επισκεψιμότητα των αρχαιολογικών χώρων και μουσείων θα πρέπει να προβληματίσουν τα δύο αρμόδια, υπουργεία, Πολιτισμού και Τουριστικής Ανάπτυξης.
Πηγή: Καθημερινή
